Η πληροφορία είναι η φωτιά του αιώνα κι ο αιώνας είναι παγωμένος (10 Μαΐου)

Μία συνάθροιση ανθρώπων γύρω από την πληροφορία.

Και ναι, η πληροφορία είναι η φωτιά του αιώνα κι ο αιώνας είναι παγωμένος.

Φαντάζομαι κάποιον να χτυπά τατουάζ στο μέτωπο μια είδηση∙ την είδηση της νίκης των συμμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή του τέλους της πανδημίας. Ή κάτι προσωπικό.

Μια είδηση χτυπημένη σε τατουάζ στο μέτωπο.

Να γραφτεί ένα βιβλίο ορμώμενο απ’ αυτό.

Ποια είδηση θα χτυπούσες τατουάζ στο μέτωπο για να τη διαβάσουν όλοι;

Ιδού μια ερώτηση.

Να φτιάξουμε ερωτηματολόγια για τους δρόμους που ανακτούν τώρα τον ήχο.

Βραζιλία. Εγκαινιάστηκε νοσοκομείο εκστρατείας στο στάδιο Μαρακανά, κατασκευή 38 ημερών.

Για σοβαρά ασθενείς.

Ένα τρίτο των θανάτων λόγω Covid-19 στις ΗΠΑ «μπορεί να σχετίζεται με τα γηροκομεία».

Ένας ογδοντάχρονος λέει πως τις τελευταίες εβδομάδες χάνει διαρκώς τη διάθεση να μιλήσει.

Είμαι σχεδόν βουβός, λέει.

Βουβαμάρα μη οργανική.

Τόσο απελπισμένος που είμαι βουβός.

Μια βουβαμάρα λόγω εγκατάλειψης.

Σε άλλα μέρη όμως, φωνάζουν.

Ελβετία. Εκατοντάδες διαμαρτύρονται ενάντια στα μέτρα εγκλεισμού.

Γερμανία: χιλιάδες άτομα βγαίνουν στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στους περιορισμούς.

Προχωρώ περισσότερο στο κεφάλι μου παρά στα πόδια.

Εμβόλιο και πειραματισμοί σε ανθρώπινα όντα.

Σκέψεις για τον εργαζόμενο που παραχωρεί το εργαζόμενο χέρι για ένα πειραματικό τσίμπημα. Την παράξενη αίσθηση.

Στιβαρό χέρι παραχωρεί ευγενικά μια φλέβα κατ’ επιλογήν.

Το φαντάζομαι να κρατά ένα πλακάτ στον δρόμο.

Όπως σε πολλές φτωχές χώρες: όπου χρυσός και μαλλιά πωλούνται στην ίδια φράση.

Τώρα, ένα χέρι.

«Google και Facebook αναβάλλουν την επιστροφή στα γραφεία ως το 2021.»

Οι Ρωμαίοι διαιρούσαν τον πληθυσμό σε επτά τάξεις.

Στα λατινικά, proletarii: η τάξη που δεν είχε κανέναν πλούτο – ούτε γη, ούτε χρήμα.

Η λέξη προλετάριος στα λατινικά έχει την ίδια ρίζα με τη λέξη απόγονοι: prole.

Ο προλετάριος είχε μόνο παιδιά, τίποτα άλλο.

Ένας προλετάριος του 21ου αιώνα χωρίς παιδιά είναι ένα ετυμολογικό πρόβλημα.

Κάποιος μου το λέει στο αυτί.

Οι άνθρωποι σήμερα χαμογελούν ανισόρροπα.

Τώρα όταν γελούν, γελούν λίγο παραπάνω από το αναγκαίο.

Σαν να έχουν μπερδέψει το γέλιο με το κλάμα.

Έχουν χάσει την κυριαρχία των βασικών μυών του προσώπου.

Οι μύες του προσώπου έπεσαν στο έδαφος και τώρα είναι συγκεχυμένοι.

Σε ορισμένη πόλη της Ινδονησίας, όποιον σπάσει τους κανόνες εγκλεισμού τον κλείνουν σε ένα στοιχειωμένο σπίτι.

Δεν υπάρχουν στοιχειωμένα σπίτια για όλους.

Οι δρόμοι ανακτούν τον ήχο σιγά σιγά.

Εικόνες της Βενετίας σε σιωπή.

Ο Μαρινέττι είχε προτείνει να αδειάσουν εντελώς τα κανάλια της Βενετίας κι ύστερα να τα βουλώσουν με τσιμέντο.

Έτσι, έλεγε, θα μπορούσαν να χτίσουν εκεί εργοστάσια και να παράγουν κάτι χρήσιμο.

Μανιφέστα, μανιφέστα.

Κοιτάζω χαμηλά. Απροπόνητα πόδια αναζητούν παλιό δρόμο.

Σε τι εξυπηρετεί η ομορφιά όταν βρίσκονται όλοι στο σπίτι;

Μια επίσης πιθανή ερώτηση.

Περίεργος να δω τον ήχο που τα ανθρώπινα όντα βάζουν σε κίνηση έξω και που εξαφανίζεται όταν αυτά αποσύρονται σε δωμάτια και σε παράθυρα.

Το δάσος σε σύγκριση με την πόλη είναι βουβό.

Ο θόρυβος και η λέξη είναι τρόποι ώστε να μην αισθάνεται μόνο το ανθρώπινο ζώο.

Και για να δηλώνει πως δεν βρίσκεται στο δάσος.

Υπάρχει όμως μια βουβαμάρα δάσους που βγαίνει από το σπίτι στην πόλη αυτές τις μέρες.

Οι άνθρωποι τώρα στον δρόμο μιλούν πιο χαμηλόφωνα, σαν κάποιος να κοιμάται.

Ειδήσεις κι άλλες ειδήσεις, ο τοίχος ακόμη λευκός και δυο σκυλιά ατρόμητα∙ καταλαβαίνουν μόνο την παλιά φωτιά.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του