Απαγορεύεται να καθόμαστε στα παγκάκια που φτιάχτηκαν για να καθόμαστε (2 Μαΐου)

Παγκάκια κήπου με ταινίες που επισημαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί να καθίσει.

Κόκκινες και λευκές ταινίες σαν αυτές που περικυκλώνουν τα κακοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Το παγκάκι είναι κακοπαρκαρισμένο γιατί είναι άδειο κι αυτό είναι μια πρόσκληση.

Απαγορεύεται να καθόμαστε στα παγκάκια που φτιάχτηκαν για να καθόμαστε.

Στη Γαλλία, κάποιος κάνει γυμναστική – και πέρα στο βάθος είναι ένας γερανός.

Είναι τα δύο μοναδικά στοιχεία που μοιάζουν ζωντανά.

Ο άντρας υψώνει τα χέρια εμπνέοντας τον γερανό που δεν κινείται αλλά είναι πιο ψηλός.

Οι γερανοί είναι γιγάντια ζώα, ζώα οικοδομής.

Οι μηχανές οικοδομής επίσης έχουν μείνει με την προσδοκία.

Ο γερανός πρέπει να είναι σταματημένος εδώ και πολύ καιρό. Πρέπει επίσης να έχει πια τρελαθεί.

Κάποιος στα 62 του χρόνια λέει: είναι περίπλοκο. Είμαι συνταξιούχος, δεν βλέπω κανέναν.

Ο Μπόρις Τζόνσον δίνει στον γιο του το όνομα των δύο γιατρών που του έσωσαν τη ζωή.

Το Ηνωμένο Βασίλειο με 621 ακόμη θύματα.

Και στην Ιταλία, συνεχίζει, δεν σταματά. Τέσσερα, επτά, τέσσερα.

Σε άλλα σημεία του κόσμου, από φόβο ή εγκατάλειψη: μερικά σώματα είναι ξεχασμένα.

Σε κάποιες φυλές, οι άνθρωποι που δεν είχαν θαφτεί από τους συγγενείς ή φίλους αποκαλούνταν insepulti, οι άταφοι.

Ο Πασκάλ Kινιάρ μιλά γι’ αυτό.

Πίστευαν ότι παρέμεναν και περιπλανιόνταν: ούτε στη γη ούτε στον ουρανό.

Ου-τόπος: χωρίς τόπο. Οι insepulti ήταν, κυριολεκτικά, «ουτοπίες: σώματα χωρίς τόπο».

Μια ουτοπία σε σχήμα σώματος: ούτε στον ουρανό ούτε στη γη. Οι insepulti.

Η Γαλλία θα επιβάλει 14ήμερη καραντίνα σε όλα τα άτομα που θα θελήσουν να μπουν στη χώρα.

Όποιος έρχεται περνά τα νέα σύνορα με καθυστέρηση δύο εβδομάδων.

Δεν είναι πια χώρος. Το 2020, το νέο σύνορο είναι ο χρόνος: 14 μέρες.

Χρειάζεται να επιστρέψουμε στις τελετουργίες. Να σκύψει το κεφάλι τη σωστή στιγμή ώστε μετά να καταφέρει να σηκωθεί.

Υπάρχει ο χρόνος για όλα∙ και όλα απαιτούν ένα χρόνο δικό τους.

Το πένθος, η αντίσταση και η χαρά.

Πόσο χρόνο σου παίρνει να περάσεις τα σύνορα;

Δύο βδομάδες. Περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι τον 19ο αιώνα.

Ζαλάδες χθες∙ το απόγευμα, ξαπλωμένος.

Κόβω τα γένια με τη μηχανή που έπεσε στο νερό πριν δυο βδομάδες αλλά επέζησε σαν ναυαγός από μέταλλο.

Η μηχανή χάνει εύκολα την μνήμη.

Δεν θυμάται πια τίποτα- λειτουργεί.

Ζέστη κάποιες ώρες. Αλλά ο άνεμος έρχεται και λέει πως ακόμα υπάρχει.

Η λεμονιά γέρνει, κάποια νέα χρώματα προβάλλουν απ’ το χώμα που έχει πάντα το ίδιο χρώμα.

Περίεργη αίσθηση και δυνατή αναπνοή.

Ήχοι ζώων μαθημένων στη ζέστη∙ τα μικρά ζωύφια επιστρέφουν και φέρνουν μια ανησυχία στις χαμηλές συχνότητες.

Ο Ντάνιελ Χαν μου θυμίζει ότι ο σκύλος του Φρόυντ ένιωσε την οσμή ετοιμοθάνατου στον αφέντη του και έφυγε από το δωμάτιο στιγμές πριν τον θάνατο του δόκτορα της ψυχανάλυσης.

Πρέπει να είναι κάτι σωματικό που έρχεται για να διώξει ακόμη και τους αφοσιωμένους σκύλους.

Κανένας σκύλος δεν τρομάζει με μια ιδέα ή με μια λέξη∙ γι’ αυτό ο θάνατος πρέπει να είναι κάποιο ζωντανό. Ίσως τεράστιο – κι εμείς δεν το βλέπουμε.

«Άκουσα μια μύγα να βουίζει – όταν πέθανα». Έμιλυ Ντίκινσον.

Κάποιοι αναπνευστήρες φτάνουν στην Ευρώπη με οδηγίες στα μανδαρινικά.

Δέκα λεπτά δεν είναι αρκετά για να μάθουμε κινέζικα, λέει κάποιος.

Φαντάζομαι την ανάγκη να μάθουμε μια γλώσσα για να επιλύσουμε μια επείγουσα κατάσταση.

Κήπος του Μορύα, το μαντείο μου.

«Φτάνοντας στη διασταύρωση, πάρε μόνο τον καινούριο δρόμο».

Να προχωρά κανείς στον καινούριο δρόμο μέχρι να φτάσει ξανά στο σπίτι.

Μια διασταύρωση μόνο με τρύπες και παγίδες∙ κι ένας αιώνας χωρίς παλιούς δρόμους.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα  Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του