Ένα διαβατήριο για να μπούμε στο σπίτι (21 Απριλίου)

Φαντάζομαι ένα διαβατήριο για να μπαίνουμε στο σπίτι.

Ο Τραμπ αναγγέλλει «την αναστολή της μετανάστευσης, ένα μέτρο χωρίς προηγούμενο στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Ένας πρωινός καφές, ένας κλασικός Νεσκαφέ∙ ύστερα κι άλλος.

«Το μέτρο δεν είχε θεσπιστεί ούτε στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.»

Ακυρωμένες πτήσεις στην Ευρώπη, τα σύνορα ξανά κτλ.

Φαίνεται πως τα χελιδόνια μπορούν να μείνουν στον αέρα ως και 10 μήνες χωρίς να κατέβουν στη γη.

Πρακτικό σύστημα στο 2020.

Με δύο καφέδες, το πρωί αρχίζει να έχει το ελάχιστο φως που απαιτεί το κεφάλι ενός ζωντανού υποκειμένου.

Κάποιος κάτι λέει να καταπιούμε τον κόσμο και μετά να τον φτύσουμε.

Κανείς δεν μπορεί να μπει προερχόμενος απ’ έξω.

Ο καθένας είναι ένας πιθανός εχθρός.

Το μπούνκερ είναι μια πολιτική αρχιτεκτονική, από τον Μάρτιο του 2020.

Να εφαρμοστεί το σύστημα σε κάθε Κράτος, ύστερα σε κάθε πόλη, ύστερα σε κάθε συνοικία, ύστερα σε κάθε σπίτι.

Στο σπίτι: κανείς δεν μπορεί να μπει προερχόμενος απ’ έξω. Να απαγορευτεί η μετανάστευση.

Οριακά, μόνο όσοι έρχονται από μέσα μπορούν να μπουν.

Αλλά όποιος έρχεται από μέσα δεν μπορεί να μπει, παραείναι χαζό, βρίσκεται ήδη μέσα.

Διαβατήριο που επιδεικνύεται απ’ έξω, στο παράθυρο, για να ανοίξει η πόρτα.

Η αμφίσημη φιγούρα του Τζάστροου: το βλέμμα ξεγελά.

Αν κοιτάζεις στα αριστερά βλέπεις μια πάπια∙ αν κοιτάζεις στα δεξιά, ένα κουνέλι.

Δεν ωφελεί.

Το Φεστιβάλ Μπύρας Oktoberfest ματαιώθηκε.

Ο Πάπας ανέβαλε την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας για το 2023.

Και το πετρέλαιο αυτή τη Δευτέρα πουλήθηκε σε αρνητική τιμή.

Όλο το ανακάτεμα ειδήσεων υψηλής και χαμηλής σημασίας με μεγάλο καλπασμό είναι ένας τρόπος λογοκρισίας μέσω της ταχύτητας.

Η ταχύτητα σκεπάζει ενώ έχει το πλεονέκτημα να μοιάζει ότι αποκαλύπτει.

Ούτε σκεπάζεται ούτε κρύβεται το σημαντικό: απλώς τοποθετείται η ταχύτητα στα πόδια ή στην μηχανή του σημαντικού κι αυτό βγαίνει γρήγορα από τη σκηνή.

Πόσοι νεκροί σήμερα και πόσο έληξε τελικά το ματς; 2-0;

Ένα βίντεο του Μπομπ Ντίλαν και του Τζόνι Κας να τραγουδούν Wanted Man, χοντρή φωνή και ανακατωμένοι στίχοι.

Λήψη 1η.

Σχέδιο ζωής: η τελευταία λήψη να είναι η καλύτερη.

Ο Μανού Τσάο στην καθημερινή χίπικη λειτουργία να τραγουδά με προφορά στα πορτογαλικά: “Maneiras”/ «Τρόποι»:

Αν θέλω να καπνίσω, καπνίζω

Αν θέλω να πιω, πίνω

Πληρώνω ό,τι καταναλώνω

Με τον ιδρώτα της δουλειάς μου

Δεν ενοχλώ κανέναν

Χθεσινό ημερολόγιο.

Ο μεταφραστής μου Ντάνιελ Χαν μου θύμισε μια  άλλη εκδοχή.

Ρώτησαν τον Ισαάκ Σίνγκερ γιατί εξακολουθούσε να γράφει στα γίντις αφού όλοι όσοι μπορούσαν να διαβάσουν αυτή τη γλώσσα είχαν εξολοθρευτεί στα στρατόπεδα θανάτου.

Κι ότι εκείνος απάντησε πως όταν αναστηθούν θα χρειαστούν κάτι για να διαβάσουν.

Μια παύση για να κοιτάξει κανείς τριγύρω και να αναπνεύσει: 1,2.

Να φτιάξει κανείς βιβλία στη γλώσσα αυτών που εξολοθρεύτηκαν.

Όχι από συμβολισμό, αλλά γιατί πιστεύει στην ανάσταση.

Εχθές πέθανε ένας συγγενής.

Ο θάνατος στον ύπνο είναι σχεδόν ύπνος αλλά δεν είναι ύπνος.

Να πιστέψουμε σε μια ατομική γλώσσα: κάθε ανθρώπινο ον έχει μια γλώσσα που είναι μόνο δική του και όχι του πλήθους.

Να γράψουμε στη γλώσσα καθενός από τους νεκρούς μας.

Υπερβολικά ευφυής για να κλάψει, είπαν κάποτε.

Διαβάζω Στοιχεία Ψυχοπαθολογίας.

Υιοθετώ για λογαριασμό μου και διακινδυνεύω μια στρατηγική για να παραμείνω γαλήνιος μέσα στην αναταραχή και σε αναταραχή εν μέσω χαύνωσης.

21 Απριλίου 2020, κάποιες μέρες έχουν μια μαύρη τρύπα.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του