Μερικοί ηλικιωμένοι βγαίνουν στο δρόμο επιδεικτικά (14 Απριλίου)

Μερικοί ηλικιωμένοι βγαίνουν στο δρόμο επιδεικτικά.

Κάποιος μιλά για παραληρητικό θάρρος.

Είναι σχεδόν αυτοκτονία, παρα-αυτοκτονικοί.

Οι γεροντότεροι στο δρόμο με διαύγεια – αλλά τα μάτια μεγαλύτερα από το σώμα.

Μια λαιμαργία αδιανόητη κι επικίνδυνη. Οι γέροι θέλουν να ζήσουν.

«Ηνωμένο Βασίλειο. Οι κλήσεις σε φορέα υποστήριξης θυμάτων ενδο-οικογενειακής βίας εκτοξεύτηκαν σε όλη την επικράτεια».

Αυξάνονται τα εγκλήματα στο σπίτι, μειώνονται έξω.

Μια ανάγκη βίας που μετακινείται από το εσωτερικό προς το εξωτερικό, από το εξωτερικό προς το εσωτερικό.

Η Ινδία παρατείνει το κλείσιμο στο σπίτι για απροσδιόριστο χρόνο.

Και η Αργεντινή παρατείνει την καραντίνα ως τις 27 Απριλίου.

Να κάνουμε τον υπολογισμό: ίσως η γενική βία του κόσμου να είναι μια σταθερή μεταβλητή.

Αν προσθέσουμε τα εγκλήματα, μέσα κι έξω, θα βρίσκουμε πάντα το ίδιο αποτέλεσμα.

Είναι μια υπόθεση. Να την ερευνήσουμε.

Ειδικός Ομοιοπαθητικής διαβεβαιώνει ότι «ο δονητικός ερεθισμός  βελτιώνει τα συμπτώματα του κορονοϊού».

Στην καραντίνα κρατήστε τον αριθμό των γευμάτων, αλλά μειώστε τις μερίδες.

Ή: κρατήστε τις μερίδες, αλλά μειώστε τα γεύματα.

Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ένας ηλικιωμένος στρατιωτικός, ένας στρατηγός, κυκλοφορούσε στον ποδηλατόδρομο με το πιστόλι στο χέρι.

Διέκοψε τον περιορισμό κατ’ οίκον. Ίσως να μην άντεχε πια.

Ξέσπασμα, είπαν.

Φώναζε πως ήθελε να μιλήσει με τα παιδιά του.

Έφτασε αργότερα ένα από τα παιδιά του και τον ηρέμησε.

Όργουελ: «Το σημαντικό δεν είναι να κρατηθούμε ζωντανοί, είναι να κρατηθούμε ανθρώπινοι.»

Ο Κάρι Γκραντ και η Ίγκριντ Μπέργκμαν στην ταινία «Νοτόριους» του Χίτσκοκ.

Ένα φιλί δύο λεπτών, αμοιβαία καταδίωξη και κράτημα.

Ένα από τα φιλιά με τη μεγαλύτερη διάρκεια στον κινηματογράφο.

Κάποιος σχολιάζει τη σκηνή:

έχεις τρεις επιλογές: ή με φιλάς, ή σε φιλάω, ή φιλιόμαστε.

Μια φίλη από το Μεξικό διηγείται ότι οι νέοι της μεσαίας και ανώτερης τάξης κάνουν κορόνα πάρτυ.

18-20 χρονών.

Αλλά κάποιοι πεθαίνουν γιατί είναι παχύσαρκοι.

Τρώμε ανισόρροπα, λέει.

Τρώμε άσχημα εδώ και πολλά χρόνια, λέει ακόμη.

Μια συνέντευξη του Πάπα Φραγκίσκου, το 2017.

Η κακή διάθεση δεν είναι παράδειγμα αγιότητας, δηλώνει ο Πάπας.

Και λέει: «καμιά φορά μου ζητούν ένα παράδειγμα απλής ομορφιάς, που να βοηθά τους ανθρώπους να είναι πιο ευτυχισμένοι»

Κι ο Πάπας υψώνει δύο δάχτυλα και μουρμουρίζει: το χαμόγελο και η αίσθηση του χιούμορ.

Το χαμόγελο, κυρίως όταν είναι αναίτιο, προσθέτει.

«Μολύνθηκε ο κυβερνήτης του Ρίο ντε Τζανέιρο».

Ο αριθμός θανάτων στη Νέα Υόρκη ξεπερνά τις 10 χιλιάδες.

Η παγκόσμια οικονομία ζει την χειρότερη κρίση από τη Μεγάλη Ύφεση, προειδοποιεί το ΔΝΤ.

Η λέξη πρόβλημα προέρχεται από τα ελληνικά.

Στα ελληνικά το πρόβλημα έχει την ίδια ρίζα με την προβλήτα.

Μια προεξοχή που μπαίνει στην θάλασσα. Σημαίνει επίσης εμπόδιο.

Γύρω από το πρόβλημα δεν υπάρχει έδαφος, δεν υπάρχει μέρος για να βάλει κανείς τα πόδια.

Μπορείς να βγάλεις λόγο ή να φωνάξεις, αλλά δεν πρέπει να κουνηθείς.

Παράμεινε ακίνητος μέχρι να βρεις τη λύση.

Η λύση είναι να έχεις γη κάτω από τα πόδια.

Να μην πέσεις όσο περπατάς.

Εγώ ισορροπώ σε ένα τειχάκι ύψους 15 εκατοστών.

Η Ζέρι συμφωνεί με το κεφάλι δεν ξέρω με τι, και η πληγή της Ρώμης καλυτερεύει.

Κι ύστερα μένω ακίνητος και περιμένω.

Πάλι καλά που δεν πέφτω, δεν είναι μέρες για επιτάχυνση.

«Θέλω να κάνω μια προσωπική εξομολόγηση», είπε ο Πάπας το 2017.

«Κάθε μέρα μετά τη δέηση των κύριων προσευχών, δέομαι την προσευχή του μάρτυρα Τομάς Μόρο για να ζητήσω αίσθηση του χιούμορ.»

Προσευχή που ξεκινά με τρόπο αστείο, λέει ο Πάπας, χαμογελώντας:

«Δώσε μου Κύριε, μια καλή χώνεψη.

Αλλά και κάτι για να χωνέψω.»

«Ο Ρότζερ Γουότερς συγκινείται παίζοντας μια διασκευή του Τζον Πράιν, μουσικού που έπεσε θύμα του κορονοϊού.»

«Μου λείπεις, αδερφέ μου», λέει ο Ρότζερ Γουότερς.

Να προσεύχεται κανείς για να ζητήσει αίσθηση του χιούμορ απ’ τον Θεό.

Η πυρκαγιά κοντά στο Τσέρνομπιλ είναι υπό έλεγχο.

Η Κίνα υπόσχεται να μην κάνει διακρίσεις εις βάρος των Αφρικανών  που ζουν στη χώρα.

Η Κίνα ξεκινά κλινικές δοκιμές δύο εμβολίων σε ανθρώπινα όντα.

«Γιατί οι χώρες των οποίων ηγούνται γυναίκες φαίνεται να ανταποκρίνονται καλύτερα στην κρίση του κορονοϊού», ένα ρεπορτάζ.

Γερμανία, Ταϊβάν, Νέα Ζηλανδία, κτλ., ως παραδείγματα.

Η επανάληψη του σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, είναι παράλογη -λέει ο Μπαρτ.

Αλλά δεν είναι παράλογη, λέει ο Μπαρτ, γιατί η γλώσσα των ερωτευμένων δεν είναι γλώσσα, είναι άγγιγμα στο δέρμα.

Μοιάζουν να μιλούν, αλλά αγγίζονται.

Αυτές τις μέρες, αυτό είναι προφανές.

Νότια Ιταλία. Νάπολη: τεράστιες ουρές φτωχών ανθρώπων,

Μια ουρά μπροστά σε μια εκκλησία, τους υποδέχονται άνθρωποι προστατευμένοι από πάνω ως κάτω και ντυμένοι στα λευκά.

Δίνουν μια τσάντα με τρόφιμα στον καθένα.

Η εκκλησία στις σκληρές ώρες παύει να είναι ένα κτίριο και βγαίνει έξω.

Αυξάνει σε μήκος, πλάτος και ύψος.

Μου αρέσουν αυτοί οι στίχοι του Νικάνορ Πάρα:

«17 ανατρεπτικά στοιχεία

δέχτηκαν χθες αιφνιδιασμό

στα περίχωρα της Λα Μονέδα

ενώ μετέφεραν πορτοκάλια».

Η μέρα να μας δώσει καλή χώνεψη, αλλά και κάτι για να χωνέψουμε.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του