Σήμερα αντάλλαξα μηνύματα με πολλούς ανθρώπους (5 Απριλίου)

Σήμερα αντάλλαξα μηνύματα με πολλούς ανθρώπους.

Πολλοί άνθρωποι από τους πολλούς αυτούς ανθρώπους αρχίζουν να σπάνε.

Πολλοί άνθρωποι από τους πολλούς αυτούς ανθρώπους αφού σπάσουν θα γίνουν ξανά δυνατοί.

Αλλά μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους όχι.

Αυτοί οι μερικοί άνθρωποι θα σπάσουν και θα παραμείνουν σπασμένοι και θα είναι δύσκολο να επιστρέψουν στο σημείο εκκίνησης.

Δεν υπάρχει πια σημείο εκκίνησης.

Κάποιος κατέστρεψε την πιθανότητα της επανέναρξης από το μηδέν.

Ο Μπόρις Τζόνσον εισήχθη στο νοσοκομείο και η Βασίλισσα υπενθύμισε τον αποχωρισμό γονιών και παιδιών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το ΝΒΑ εξετάζει την ακύρωση της σεζόν και μια δασική πυρκαγιά αυξάνει την ραδιενέργεια στο Τσερνόμπιλ.

Κοντά στο Κάις ντου Σουδρέ, στη Λισαβόνα, μου λένε ότι οι άστεγοι τρέχουν όταν βλέπουν ένα άτομο.

Γιατί πολύ σπάνια βλέπουν ένα άτομο.

Και ζητούν λεφτά ή τροφή.

Οι ντίλερ που πουλάνε μάπα ναρκωτικά τώρα επίσης τρέχουν πίσω από τους πελάτες για να τους δώσουν να καταλάβουν ποιο είναι το προϊόν τους.

Δεν ψιθυρίζουν πια, μερικές φορές φωνάζουν.

Αλλά φορούν μάσκες.

Ένας λάτρης του σκι, ο Φίλιπ Κλάιν, φτιάχνει μια ταινία μικρού μήκους, στο σαλόνι, προσποιούμενος ότι ανεβαίνει ένα τεράστιο λευκό βουνό φτιαγμένο από σεντόνια.

Ιδιωτικά Ιμαλάια.

Στην πόλη μπορείς να ανοίξεις το παράθυρο, αλλά δεν υπάρχουν πρακτικοί γιατροί όπως υπήρχαν στο χωριό.

Που τοποθετούσαν στη θέση του, με βία, το μετατοπισμένο οστό.

Υπάρχουν πολλά άτομα που ανοίγουν το παράθυρο για να φωνάξουν έναν πρακτικό γιατρό ή για να γυρίσουν στο σημείο εκκίνησης, αλλά δεν υπάρχει κανείς έξω.

Το σημείο εκκίνησης είναι το σπίτι των γονιών.

Σε όλα τα παιχνίδια πρέπει να συμβαίνει αυτό, φαντάζομαι.

Όλο και κάποιο κεφάλι θα σπάσει από μέσα.

Καμία επείγουσα ψυχική ορθοπεδική δεν θα μπορέσει να βάλει κάποια κομμάτια του παζλ ξανά μαζί.

‘H Ρωσία θέλει να σκληρύνει τον πόλεμο στο ντόπινγκ’, λέει μια σημερινή είδηση.

Η Ρώμη είναι καλά, αλλά τώρα έχει ένα κολάρο γύρω της.

Λέγεται Ελισαβετιανό κολάρο ή περιδέραιο, στα πορτογαλικά, εξαιτίας των κομψών γιακάδων που φορούσαν την εποχή της Βασίλισσας Ελισάβετ Α΄.

Να αποκαλεί κανείς περιδέραιο ένα διαφανές χωνί είναι η νεογλώσσα που κυκλοφορεί στον κόσμο των ζώων.

Μια τρομερή εικόνα, ένας σκύλος με ένα πλαστικό στο κεφάλι.

Μοιάζει με ντουντούκα.

Σαν να πρόκειται η Ρώμη να βγάλει λόγο προς τον κόσμο.

Αλλά αν το κάνει, μόνο η Ζέρι, το γκόλντεν, θα καταλάβει.

Ή αυτό εκεί είναι μια σπιτική μηχανή που εγκαθιστά την απόλυτη συγκέντρωση.

Χρειάζομαι ένα όμοιο χωνί, για να μην κοιτάζω πλάγια.

Η Βραζιλία είναι η ‘γη όπου ο Θεός περπατά με τα πόδια στο έδαφος.’

Αλλά κι εκεί επίσης φοβούνται.

Δεν έχω μάσκα στο σπίτι, το σκέφτομαι αυτό.

Αν είναι απαραίτητο, μπορεί να κλέψει κανείς μια ανθρώπινη μάσκα απ’ το κεφάλι των ζώων που τους απαγορεύεται να γλύψουν τα πόδια τους.

Εγώ είμαι ανθρώπινο ον, και θα έπρεπε επίσης να μου απαγορεύεται να γλύφω τα πόδια μου.

Το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε με τα πόδια είναι να προχωράμε.

Τον Απρίλιο του 2020, στις 5 Απριλίου.

‘Θα συναντηθούμε με τους φίλους μας, θα συναντηθούμε με τις οικογένειές μας, θα συναντηθούμε ξανά’, είπε η βασίλισσα Ελισσάβετ Β΄, σήμερα.

Χωρίς ορισμένο λόγο κάθομαι και αναλύω την δομή ενός τηλεσκόπιου.

Και σκέφτομαι πώς εγκαταλείφθηκε ξαφνικά αυτή η συσκευή τις τελευταίες βδομάδες.

Δεν θέλεις να εστιάσεις με έναν φακό σε έναν πλανήτη ή σε έναν οποιοδήποτε αστερισμό.

Το Τόκιο καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων σε μία μόνο μέρα και εκατομμύρια Ινδοί έσβησαν τα φώτα στις 21:00 και βγήκαν σε ‘παράθυρα, μπαλκόνια, ταράτσες’ με κεριά στο χέρι.

Το φως ως εκείνο που σώζει και ενώνει, περίεργο όμως όχι το ηλεκτρικό φως αλλά το φως που βγαίνει από τη φωτιά.

Ζητώ συγγνώμη που σήμερα είμαι θλιμμένος.

Αύριο θα είναι ασφαλώς μια άλλη μέρα.

Χαϊδεύω τη Ρώμη και τη Ζέρι, συντρόφισσες δίπλα σε άλλους ανθρώπινους συντρόφους.

Και πάλι η ταινία ‘Μεθυσμένος με γυναίκες και ζωγραφική.’ Του Ιμ Κουόν Ταέκ.

'Τι είδος βάζο επιθυμείς;’ – ρωτά ο ζωγράφος τον ιδιοκτήτη της κεραμοποιίας.

Οι δυο τους κοιτάζουν τον φούρνο όσο τα αγγεία ψήνονται.

Ο ιδιοκτήτης της κεραμοποιίας απαντά:

‘οι ζωγράφοι του δικού σου διαμετρήματος θέλουν τα κολλημένα ρινίσματα για να ζωντανεύουν τα σχέδια∙

οι υαλουργοί επιθυμούν να απλώνεται ομοιόμορφα η εφυάλωση ∙

οι ιδιοκτήτες κεραμοποιίας περιμένουν να βγουν απ’ αυτά ένα ή δύο αριστουργήματα.

Αλλά τα πράγματα δεν βγαίνουν αναγκαστικά όπως τα επιθυμούμε.

Είμαστε υποκείμενοι στις ιδιοτροπίες της φωτιάς’.

Πολλοί άνθρωποι θέλουν διαφορετικά πράγματα, αλλά η φωτιά είναι που αποφασίζει.

Η φωτιά είναι αυτό που δεν ελέγχουμε.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του