Νιάτα vs ωριμότητα

Στον ημιτελικό Κροατίας-Αγγλίας οι Χέντερσον και Αλι είχαν αναλάβει από κοινού τη φύλαξη του Λούκα Μόντριτς, προκειμένου να μην του αφήνουν περισσότερο από ένα μέτρο για να σκεφτεί την επόμενη κίνησή του.

Μια στρατηγική που μπορεί να λειτουργήσει για μισή ή μία ώρα, όμως όχι για όλο το παιχνίδι.

Ο ημιτελικός ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι εκεί που ξεχωρίζουν οι κανονικοί παίκτες από τους πραγματικά μεγάλους –και ο Μόντριτς είναι τεράστιος.

Από το 60’ και μετά πήρε τον έλεγχο του αγώνα και η ενέργειά του μεταδόθηκε στους συμπαίκτες του. Με αποτέλεσμα η Κροατία, που φαινόταν παραδομένη, να ορθώσει το ανάστημά της και να προχωρήσει στον τελικό.

Το τουρνουά του 32χρονου μέσου είναι εντυπωσιακό από κάθε άποψη. Από τον εγκέφαλο και τα πόδια του περνάει το στρατηγικό σχέδιο εξόντωσης των αντιπάλων, σε αυτόν έρχεται η μπάλα όταν οι υπόλοιποι ξεμένουν από ιδέες.

Ο κομβικός ρόλος του καταγράφεται και από τους αριθμούς. Εχει τις περισσότερες επαφές με την μπάλα στο κροατικό στρατόπεδο (535), που μεταφράστηκαν σε 412 πάσες, 289 εκ των οποίων ήταν στο μισό της αντίπαλης ομάδας και 147 μέσα και γύρω από την περιοχή της.

Είναι επίσης 4ος σε ολόκληρο το τουρνουά σε ανακτήσεις κατοχής (48) από χαμένες μπάλες. Δεν έχει αρκεστεί όμως μόνο σε αυτά.

Μπροστά από τον αντίπαλο τερματοφύλακα έχει δημιουργήσει 16 ευκαιρίες για γκολ, 4ος στη διοργάνωση.

Πέτυχε ένα από τα ωραιότερα γκολ του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου με σουτ έξω από την περιοχή της Αργεντινής, ενώ ευστόχησε σε πέναλτι για να διευρύνει το σκορ στον εναρκτήριο αγώνα των Κροατών κατά της Νιγηρίας.

Κέρδισε ο ίδιος πέναλτι στο 116ο λεπτό του ματς με τη Δανία, αλλά το έχασε, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να πάει στα πέναλτι.

Εκεί είχε την ψυχική δύναμη να στηθεί και πάλι απέναντι στον Κάσπερ Σμάιχελ και αυτή τη φορά να τον νικήσει –έστω και με περιπετειώδη τρόπο.

Ο Κροάτης, στην απόλυτη ποδοσφαιρική του ωριμότητα, είναι η επικρατέστερη επιλογή για τη Χρυσή Μπάλα του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου, η οποία απονέμεται στον καλύτερο παίκτη –μια επιλογή που δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα του τελικού.

Στις πέντε προηγούμενες διοργανώσεις ο βραβευθείς δεν ανήκε στη νικήτρια ομάδα: ο Ρονάλντο το 1998, ο Ολιβερ Καν το 2002, ο Ζινεντίν Ζιντάν το 2006, ο Ντιέγο Φορλάν το 2010 και ο Λιονέλ Μέσι το 2014.

Ομως ο Μόντριτς δεν είναι μόνος του σε αυτή την κούρσα. Υπάρχει ο Κιλιάν Μπαπέ, που τρέχει με απίστευτες ταχύτητες και διεκδικεί τα πάντα στην ηλικία των 19 ετών.

Πολλοί λένε ότι ο θαυματουργός Γάλλος πιτσιρικάς «έχει καιρό μπροστά του για βραβεία και διακρίσεις...» Ομως η ορμητικότητά του καταρρίπτει το επιχείρημα.

Ο Μπαπέ δεν βιάζεται –το ταλέντο του είναι ασυγκράτητο. Το γνωρίζαμε ήδη από τις εμφανίσεις του στο Τσάμπιονς Λιγκ τα δύο τελευταία χρόνια, το απέδειξε και στη μεγαλύτερη σκηνή που υπάρχει.

Μάλιστα το πιο «εξωφρενικό» μουντιαλικό παιχνίδι του το έκανε μπροστά στον -κατά πολλούς- καλύτερο παίκτη στον κόσμο, τον Λιονέλ Μέσι.

Ο Μπαπέ «καθάρισε» την Αργεντινή με τις κούρσες του (ακόμα τρέχουν να τον πιάσουν ο Μπανέγα και ο Ρόχο) και με το εξαιρετικό του τελείωμα (δύο φορές μάλιστα).

Στους υπόλοιπους αγώνες ήταν μια διαρκής απειλή για τις άμυνες που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να σταματήσουν τις διεισδύσεις και τις εμπνεύσεις του.

Οι αριθμοί δείχνουν μόνο μέρος των κατορθωμάτων του. Είναι πρώτος στις ντρίμπλες (52) σε 444 λεπτά στο χορτάρι, πάνω από τους Νεϊμάρ (46) και Αζάρ (43), ενώ είναι ο καλύτερος παίκτης της Γαλλίας σε κερδισμένες μονομαχίες (47).

Η Γαλλία, δεύτερη νεαρότερη ομάδα του τουρνουά, σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τα νιάτα της και το ταλέντο του μικρού για να καταβάλει τα ήδη κουρασμένα παλικάρια της Κροατίας.

Κάτι που ο Λούκα Μόντριτς δεν δείχνει διατεθειμένος να επιτρέψει εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα...