Το βράδυ του... πυροσβεστήρα

Ο Ντιντιέ Ντεσάν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα της Γαλλίας στην κορυφή του κόσμου, χάρη στους πολύ ταλαντούχους παίκτες που διέθετε, τη δική του προπονητική ικανότητα, αλλά και την υπομονή του που... δοκιμάστηκε γερά τον τελευταίο μήνα.

Και αυτό, επειδή οι ποδοσφαιριστές του δεν παύουν να είναι παιδιά, πολύ νεαρά και πάντα έτοιμα για χαβαλέ.

Μάλιστα, πιο παιδί απ’ όλους αποδείχθηκε o δεύτερος μεγαλύτερος σε ηλικία, ο 33χρονος Αντί Ραμί!

Ο στόπερ της Μαρσέιγ δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, αλλά ήταν η «ψυχή» της ομάδας, πάντα έτοιμος να ελαφρύνει τους τόνους, να μειώσει την ένταση, να εξαφανίσει το άγχος.

Μάλιστα, το μουστάκι του έγινε το γούρι των Γάλλων διεθνών, που το άγγιζαν πριν από τους αγώνες – όπως πριν από 20 χρόνια ο Λοράν Μπλαν φιλούσε το καραφλό κεφάλι του τερματοφύλακα Φαμπιάν Μπαρτέζ.

Ο Ραμί, λοιπόν, φιλοξενήθηκε προχθές το βράδυ στα στούντιο της γαλλικής τηλεόρασης TF1 και αποκάλυψε τι συνέβη το βράδυ μετά την πρόκριση της Γαλλίας στα προημιτελικά με νίκη 4-3 επί της Αργεντινής.

Ενα βράδυ που θα μπορούσε να είχε αποβεί μοιραίο για τις φιλοδοξίες των «μπλε», αν ο Ντιντιέ Ντεσάν είχε ενεργήσει διαφορετικά...

Ο Γάλλος προπονητής είχε δώσει το βράδυ ελεύθερο στους παίκτες του μετά την πρόκριση.

Περίπου 15 από αυτούς πήγαν σε ένα εστιατόριο και, όταν γύρισαν στο ξενοδοχείο της ομάδας, σε σχετικά προχωρημένη ώρα, ήταν ακόμα σε μεγάλα κέφια, δεν ήταν διατεθειμένοι να σταματήσουν το γλέντι και τραγουδούσαν στους διαδρόμους.

«Εγώ μπήκα κατευθείαν στο δωμάτιό μου, γιατί ήθελα να παίξω Fortnite (σ.σ.: ηλεκτρονικό παιχνίδι). Ομως οι υπόλοιποι συνέχισαν και χτυπούσαν τις πόρτες των δωματίων. Ετσι και κάποιος άτυχος άνοιγε, τότε έμπαιναν μέσα, αναποδογύριζαν κρεβάτια, βαλίτσες, χάος! Εγώ όμως είχα πάρει έναν πυροσβεστήρα από τον διάδρομο μέσα στο δωμάτιό μου. Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται με αυτούς. Οταν λοιπόν άνοιξα την πόρτα, ο Μεντί την μπλόκαρε με το παπούτσι του και φώναξε τους άλλους να μπουν μέσα. Τότε έφυγα τρέχοντας, βρήκα τον πυροσβεστήρα, τον απασφάλισα και, όταν μπήκαν στο δωμάτιό μου,... ghostbuster! [σ.σ.: έκανε την κίνηση του ψεκασμού όπως οι «Κυνηγοί φαντασμάτων» στην ομώνυμη ταινία]. Τότε κατάλαβα τη βλακεία μου! Και ειλικρινά φοβήθηκα. Ελεγα από μέσα μου: "Τώρα θα με πετάξουν έξω από την ομάδα!"».

Ο Ραμί περιέγραψε κατόπιν το χάος που επικράτησε: «Είχε γεμίσει όλος ο διάδρομος καπνούς, ο κόσμος έτρεχε και χτυπούσε τους τοίχους καθώς δεν βλέπαμε ούτε στο ένα μέτρο. Βέβαια δεν είχαμε σταματήσει να χορεύουμε, αλλά και να βήχουμε γιατί ήταν δύσκολο να αναπνεύσουμε. Ξαφνικά ήρθε η ασφάλεια και μας είπε: ‘‘Βγείτε όλοι αμέσως από το ξενοδοχείο. Το αέριο αυτό είναι τοξικό!’’. Αρχισε να χτυπάει και ο συναγερμός του κτιρίου, ξύπνησαν οι πάντες σε όλους τους ορόφους, άρχισαν να μας μιλούν στα ρωσικά δείχνοντας προς τα έξω! Βγήκαμε οι πάντες, οι υπάλληλοι, όλοι συγκεντρωθήκαμε στο προαύλιο, ακόμα και ο Ντιντιέ Ντεσάν με τις πιτζάμες του! Οταν τον είδα να έρχεται προς το μέρος μας, αλλά και να καταφτάνει περισσότερο προσωπικό ασφαλείας, η αστυνομία και η πυροσβεστική, είπα μέσα μου: ‘‘Είμαι πεθαμένος!’’».

Ο 33χρονος στόπερ φοβήθηκε ότι την επόμενη κιόλας μέρα θα βρισκόταν στο αεροπλάνο για τη Γαλλία, συμπαρασύροντας και τους συμπαίκτες του που έκαναν τις πλάκες στους διαδρόμους.

Ομως ο Ντεσάν αποφάσισε ότι μια λεκτική επίπληξη προς τους «ενόχους» ήταν αρκετή και δεν άλλαξε σε τίποτε την καθημερινότητα της ομάδας στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Κίνηση που εκ του αποτελέσματος κρίνεται σοφή...