Το γεγονός ότι η τελική τετράδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου αποτελείται αποκλειστικά από ευρωπαϊκές ομάδες έχει γίνει η αφορμή πολλών συζητήσεων για τον εξευρωπαϊσμό του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και για τις οργανωμένες ακαδημίες των μεγάλων συλλόγων της «γηραιάς ηπείρου», απ’ όπου έχει ξεπηδήσει η πλειονότητα των παικτών της Γαλλίας, της Αγγλίας, του Βελγίου και της Κροατίας.
Ομως υπάρχει και μια άλλη, τελείως διαφορετική ανάγνωση. Πάρτε για παράδειγμα τους μισούς Βέλγους και τους μισούς Γάλλους παίκτες –όλοι δεύτερης ή τρίτης γενιάς μετανάστες.
Ουσιαστικά αποτελούν την εκπλήρωση των ονείρων των γονιών τους και παππούδων τους που άφησαν τη χώρα όπου γεννήθηκαν ψάχνοντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στην Ευρώπη.
Αυτές οι δύο ομάδες αυτές είναι μικρογραφίες μιας ιδανικής κοινωνίας: πολυπολιτισμικής, αποτελεσματικής, που κάνει την ετερογένεια όπλο, χωρίς ρατσισμό και μισαλλοδοξία στις τάξεις της.
Υπάρχει βέβαια και ένα ρητορικό ερώτημα που προκύπτει αβίαστα: άραγε οι άνθρωποι αυτοί, αν δεν ήταν τόσο ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές, θα γλίτωναν την περιθωριοποίηση στην Ευρώπη τού σήμερα, που παίζει πινγκ πονγκ με τις ζωές των μεταναστών;
Μια Ευρώπη που με τους σημερινούς κανόνες της δεν θα είχε καν επιτρέψει στους πατεράδες τους να βρουν καταφύγιο στο έδαφός της...
Γαλλία
Ο δεύτερος τερματοφύλακας της ομάδας, ο Στιβ Μανταντά, γεννήθηκε στην Κινσάσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό το 1985 και μετακόμισε στη Γαλλία όταν ήταν τινέιτζερ.
Μάλιστα οι συγγενείς του τον αποκαλούν κοροϊδευτικά «Frenchie», επειδή επέλεξε τη γαλλική εθνική ομάδα και όχι αυτή του Κονγκό.
Οι γονείς του τρίτου τερματοφύλακα, του Αλφόνς Αρεολά, είναι και οι δύο από τις Φιλιππίνες. Για τον λόγο αυτό ο νεαρός γκολκίπερ είχε δεχτεί πρόσκληση από τον ομοσπονδιακό τεχνικό της νησιωτικής αυτής χώρας στα 18 χρόνια του, για να προτιμήσει την ομάδα της έναντι της Γαλλίας.
Ο αμυντικός της Παρί Σεν Ζερμέν, Πρεσνέλ Κιμπεμπέ, έχει Κονγκολέζο πατέρα, ενώ η μητέρα του είναι από την Αϊτή.
Ο Σαμιέλ Ουμτιτί της Μπαρτσελόνα γεννήθηκε στο Καμερούν και έφυγε από τη Γιαουντέ για τη Γαλλία σε ηλικία 2 χρόνων με τους γονείς του.
Οι γονείς του στόπερ της Μαρσέιγ, Αντίλ Ραμί, είναι Μαροκινοί. Η ομάδα της αφρικανικής χώρας ενδιαφέρθηκε έντονα για την περίπτωσή του, όταν ακόμα δεν είχε γίνει διεθνής με τη Γαλλία. Ομως ο Ραμί είχε απαντήσει πως «προτιμώ να εκπροσωπώ το Μαρόκο μέσα στην Εθνική Γαλλίας».
O Πολ Πογκμπά είναι ο μικρότερος από τρία αδέλφια και ο μοναδικός που γεννήθηκε επί γαλλικού εδάφους.
Οι δύο μεγάλοι –δίδυμοι μάλιστα- γεννήθηκαν στη Γουινέα, την πατρίδα των γονιών τους, είναι επίσης ποδοσφαιριστές και αγωνίζονται για την εθνική ομάδα της Γουινέας.
Ο πατέρας του Κορεντέν Τολισό είναι από το Τόγκο και ο παίκτης επίσης είχε δεχτεί πρόταση από την αφρικανική ομάδα, αλλά αρνήθηκε.
Οι γονείς του Εν’Γκολό Καντέ μετανάστευσαν από το Μαλί στη Γαλλία το 1980.
Ο πατέρας του Μπλεζ Ματουιντί άφησε την Αγκόλα στα νιάτα του για να εγκατασταθεί στη Γαλλία, ενώ η μητέρα του μετανάστευσε από το Κονγκό.
Το Κονγκό είναι και η χώρα του πατέρα του Στίβεν Εν’Ζονζί, που είχε δεχτεί πρόταση να το εκπροσωπήσει, αλλά προτίμησε να περιμένει την κλήση από τη Γαλλία.
Παιδί Αλγερινών γονιών, ο Ναμπίλ Φεκίρ είχε μπει στη λίστα της Αλγερίας για φιλικά παιχνίδια τον Μάρτιο του 2015.
Ομως αποχώρησε για να πάει στη γαλλική εθνική ομάδα, που τον ίδιο καιρό θα αγωνιζόταν επίσης σε φιλικά εναντίον της Βραζιλίας και της Δανίας.
Λ.Δ. ΚΟΝΓΚΟ: Μανταντά, Κιμπεμπέ, Ν’Ζονζί
ΜΑΡΟΚΟ: Ραμί
ΚΑΜΕΡΟΥΝ: Ουμτιτί
ΓΟΥΙΝΕΑ: Πογκμπά
ΤΟΓΚΟ: Τολισό
ΜΑΛΙ: Καντέ
ΑΝΓΚΟΛΑ: Ματουιντί
ΑΛΓΕΡΙΑ: Φεκίρ
Βέλγιο
O πατέρας του Βενσάν Κομπανί είναι μετανάστης από το Κονγκό, το οποίο ήταν παλιά βελγική αποικία.
Κονγκολέζος είναι και ο πατέρας του Ντεντρίκ Μπογιατά, ο Μπιενβενί Μαντούγκου, που επίσης ήταν ποδοσφαιριστής και είχε αγωνιστεί στη δεκαετία του ’90 στη Β’ Κατηγορία του Βελγίου.
Το ότι ο Κέβιν ντε Μπρόινε, ο παίκτης με τα τόσο βορειοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά θα μπορούσε να εκπροσωπεί ποδοσφαιρικά το Μπουρούντι, την κεντροαφρικανική αυτή χώρα, μπορείτε να το φανταστείτε; Και όμως η μητέρα του Αννα γεννήθηκε εκεί!
Ο Μαρουάν Φελαϊνί είναι παιδί Μαροκινών γονιών και ο πατέρας του, Αμπντελατίφ, ήταν τερματοφύλακας στη Ράχα Καζαμπλάνκα.
Η μητέρα τού Γιούρι Τίλεμανς έχει καταγωγή από το Κονγκό, ενώ ο πατέρας του Μουσά Ντεμπελέ είναι μετανάστης από το Μάλι.
Ο πατέρας τού Γιανίκ Φερέιρα Καράσκο ήταν Πορτογάλος μετανάστης στο Βέλγιο, που παράτησε την Ισπανίδα σύζυγό του να μεγαλώσει μόνη της τα δύο παιδιά τους.
Ο πατέρας τού Αντνάν Γιανουζάι είναι Αλβανοκοσοβάρος που κατέφυγε στο Βέλγιο το 1992, προκειμένου να αποφύγει την επιστράτευση από τον σερβικό στρατό στον πόλεμο της Βοσνίας.
Γεννημένος από Μαροκινούς γονείς, ο Νασέρ Σαντλί έκανε το διεθνές ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα του Μαρόκου σε φιλικό ματς το 2010, όμως άλλαξε ομάδα την επόμενη χρονιά και προσχώρησε στις τάξεις του Βελγίου –κάτι που επιτρεπόταν καθώς το ματς με το Μαρόκο δεν ήταν επίσημο.
Οι γονείς του Ρομελού Λουκάκου είναι και οι δύο Κονγκολέζοι και μάλιστα ο πατέρας του, Ρότζερ, ήταν διεθνής ποδοσφαιριστής με την εθνική ομάδα του Ζαΐρ (όπως λεγόταν παλαιότερα το Κονγκό).
Ο Μισί Μπατσουαγί, επίσης γιος Κονγκολέζων γονιών, είχε δεχτεί πρόσκληση από την ομοσπονδία τους, όμως προτίμησε να περιμένει το Βέλγιο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας