Το παιχνίδι και το σαράκι του

«I play to fight the idea of losing», Eric Cantona

Το σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν το τρίτο κατά το οποίο, στη φετινή περίοδο, αναστέλλεται το πρωτάθλημα λόγω της βίας, με απόφαση της πολιτείας. Της βίας που εκδηλώθηκε στο «παιχνίδι»-ντέρμπι ανάμεσα στον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό την Κυριακή στις 22 Φεβρουαρίου και συνεχίστηκε, σε παραγοντικό επίπεδο, στη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας, μία ημέρα μετά.

Αυτήν τη φορά, η αναστολή αφορούσε μόνο το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας, δηλαδή την κορυφή του επαγγελματικού πρωταθλήματος. Η διακοπή τις δύο προηγούμενες φορές αποφασίσθηκε γιατί, την πρώτη φορά, σε ένα παιχνίδι της τρίτης εθνικής κατηγορίας δολοφονήθηκε ένας οπαδός της ομάδας του Εθνικού, ο Κωστας Κατσούλης, από οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Τότε, η διακοπή αφορούσε κάθε αθλητική δραστηριότητα και είχε αποφασιστεί από την Πολιτεία.

Τη δεύτερη φορά ο Χριστόφορος Ζωγράφος, αναπληρωτής πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, δέχθηκε επίθεση από αγνώστους και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο. Αργότερα, κατήγγειλε ότι πριν από την επίθεση είχε δεχθεί τηλεφωνικές απειλές.

Τότε, η διακοπή αφορούσε όλα τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου με απόφαση της ΕΠΟ.

Για την περίπτωση της δολοφονίας του Κώστα Κατσούλη έχουν συλληφθεί ύποπτοι, τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες και έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη. Για την περίπτωση της επίθεσης στον Χ. Ζωγράφο μάλλον διεξάγονται έρευνες, αφού δεν έχει συλληφθεί κανείς. Για την τελευταία -χρονικά- περίπτωση μέχρι χθες συνελήφθησαν δύο (από τους δεκάδες) οπαδούς που πήραν μέρος στα επεισόδια.

Ποτέ πριν δεν είχαμε τόσες διακοπές του πρωταθλήματος σε μια περίοδο εξαιτίας της βίας που είναι ενδημική στο ελληνικό ποδόσφαιρο και διαχέεται σε όλο το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα. Σε όλες τις κατηγορίες. Και ακόμη χειρότερα, σε όλα τα ομαδικά σπορ. Οχι μόνο των ανδρών.

Οι ηλίθιοι πρωταγωνιστές των επεισοδίων, εκτός από αήττητοι λόγω βλακείας και αμάθειας, είναι και απρόσβλητοι.

Δεν τιμωρούνται. Ετσι, μπορούν να τα επαναλαμβάνουν. Παντού.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι διακοπές της αγωνιστικής δραστηριότητας χρησιμεύουν μόνο σαν αφορμή για ασκήσεις υποκρισίας.

Δεν τιμωρούν κανέναν παρά μόνον εκείνους τους παράγοντες και τις ομάδες που είναι συνεπείς. Επίσης, τους φιλάθλους και τους οπαδούς (όσους έχουν μείνει) που θέλουν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι. Βλάπτουν το ποδοσφαιρικό προϊόν και κηλιδώνουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, με όλες τις αρνητικές συνέπειες για το παιχνίδι και τις ομάδες.

Αν υπάρχει αλήθεια στη ρήση του Ερικ Καντονά «παίζω για να ξορκίσω την ιδέα της ήττας», με τη διακοπή του παιχνιδιού έχουμε δεχθεί μία ήττα. Ολοι. Ακόμη μία φορά.

Τι μπορεί να γίνει; Η κυβέρνηση που μόλις ανέλαβε δεν έχει, νομικά, τη δυνατότητα να κάνει κάτι περισσότερο από την αναβολή, για την ώρα. Απλώς εκδηλώνει προθέσεις και θέλει χρόνο για να παρουσιάσει τις προτάσεις της, θεσμικά.

Η ελπίδα είναι να συμπληρώνει, να απλοποιεί, να εκσυγχρονίζει και να αυστηροποιεί το υπάρχον, ελλιπές, πλαίσιο πριν από την έναρξη του νέου πρωταθλήματος.

Μπορεί, μέχρι τότε, να ζητήσει από τη δικαιοσύνη να δώσει προτεραιότητα (και να την συνδράμει όπου της ζητηθεί) στις υποθέσεις που αφορούν το ποδόσφαιρο και εκκρεμούν δικαστικά. Ετσι θα προωθηθεί η κάθαρση και θα γίνει μία καλή αρχή για την εδραίωση της διαφάνειας.

Πρέπει να απαιτήσει από τους παράγοντες να συμμορφωθούν με τα όσα προβλέπουν οι νόμοι για την αστυνόμευση των γηπέδων και τους συνδέσμους οπαδών, απειλώντας να μη δώσει άδεια για τη διεξαγωγή του νέου πρωταθλήματος. Πρέπει, ακόμη, να απαιτήσει από την αστυνομία να κάνει σωστά τη δουλειά της, αφού συνήθως στις περιπτώσεις ελέγχων και επεισοδίων αδιαφορεί ή προβαίνει σε αναίτια χρήση βίας. Παράλληλα πρέπει να επικοινωνήσει με την UEFA και τη FIFA και να τις ενημερώσει για την κατάσταση και τις προθέσεις της.

Οι παράγοντες των ομάδων που δεν διακρίνονται για την ωριμότητά τους πρέπει να συμμορφωθούν με τα προβλεπόμενα από τους νόμους για την αστυνόμευση των γηπέδων και την αντιμετώπιση των συνδέσμων οπαδών. Να απαιτήσουν την τάξη στις θύρες των φανατικών και να μη διστάσουν να έρθουν σε σύγκρουση μαζί τους, αν πραγματικά ενδιαφέρονται για τη λειτουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και την προστασία του παιχνιδιού. Πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω.

Είναι προγραμματισμένη για σήμερα συνεδρίαση της Σουπερ Λίγκας. Μία εβδομάδα, σχεδόν, μετά την ανακοίνωση της διακοπής. Τέτοια και τόση αίσθηση του επείγοντος.

Στην προσπάθεια καταπολέμησης της βίας υπάρχουν δύο ακόμη παράμετροι. Η πρώτη είναι οι οπαδοί. Σε αυτούς που φορτώνονται -αδίκως- όλα. Οπαδός είναι κάποιος που είναι ερωτευμένος με την ομάδα του, γιατί αγαπά το παιχνίδι.

Δεν εμπορεύεται την αγάπη του, δεν βιαιοπραγεί στο όνομά της, δεν γίνεται μπράβος του ιδιοκτήτη. Και στα ελληνικά γήπεδα υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Οπως υπάρχουν στο πέταλο της Μπορούσια Ντόρτμουντ και στο Cop του Ανφιλντ της Λίβερπουλ. Και σε αυτούς τους οπαδούς μπορούν και πρέπει να επενδύσουν Πολιτεία και παράγοντες. Να συμμαχήσουν μαζί τους στην προσπάθεια καταπολέμησης της βίας.

Η δεύτερη παράμετρος είναι τα αθλητικά media. Στη μάχη κατά της βίας, «οπαδικός» και «Τύπος», δεν υπάρχει. Εδώ όλοι πρέπει να διαλέξουν πλευρό. Και οι δημοσιογράφοι, εντός και εκτός εισαγωγικών, πρώτοι.

Η βία είναι το σαράκι του παιχνιδιού. Το τρώει από μέσα και όσο αδιαφορούμε θα μεταβάλλεται, σιγά σιγά, ένα άδειο κουκούλι. Και δεν υπάρχει πιο θλιβερό πράγμα από ένα χαλασμένο, ένα νεκρό παιχνίδι.

* αθλητικός συντάκτης