Υπάρχουν μερικοί που πιστεύουν ότι μπορούν να «εξυγιάνουν» το ποδόσφαιρο μέσα από «νομοθετικές πρωτοβουλίες». Πρώτος και καλύτερος, ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής.
Σήμερα μάλιστα, θα συναντήσει εκτός απροόπτου και τον πρόεδρο της UEFA Μισέλ Πλατινί, νομίζοντας ότι θα τον πείσει να συνεργαστεί στην προσπάθεια που κάνει για να ξηλώσει το σάπιο κύκλωμα που έχει διαλύσει το ελληνικό πρωτάθλημα.
Βέβαια, όλα αυτά που σκοπεύει να του πει, ο Πλατινί τα ξέρει και μάλιστα από πρώτο χέρι. Στα δεξιά του έχει από την αρχή της θητείας του τον Θόδωρο Θεοδωρίδη, τον γιο του Σάββα, ένα εξαιρετικό παιδί και άψογα καταρτισμένο ποδοσφαιρικό παράγοντα που αποκλείεται να μην τον ενημερώνει ακόμη και καθημερινά για όσα γίνονται εδώ.
Μόνο που για τον πρόεδρο της UEFA, αλλά και για τον Μπλάτερ της FIFA, ορισμένα πράγματα είναι περισσότερο από δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα... Και για τους δύο, η ΕΠΟ, όπως και η κάθε εθνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, βρίσκεται πάνω απ' όλους και απ' όλα. Αυτή αποφασίζει, από τη στιγμή που είναι εκλεγμένη νομότυπα, χωρίς κυβερνητικές ή άλλες «εξωθεσμικές» παρεμβάσεις.
Αν ο υφυπουργός διάβασε προσεκτικά τη συνέντευξη του Πλατινί που δημοσιεύσαμε στο πλαίσιο της έρευνας για το ποδόσφαιρο, θα κατάλαβε ότι για όλες τις χώρες του κόσμου ισχύουν οι ίδιοι κανόνες. Κάθε ποδοσφαιρική ομοσπονδία είναι ανεξάρτητη από την κυβέρνηση της χώρας της. Συνεργάζεται μόνο σε θέματα βίας, ενώ ο αρμόδιος υπουργός είναι υποχρεωμένος να ελέγχει τις ομάδες σε θέματα «φορολογικής και ασφαλιστικής επάρκειας». Αυτός είναι ένας κανόνας χωρίς εξαιρέσεις.
Από κει και πέρα, αλλού υπάρχει διεφθαρμένο ποδόσφαιρο, αλλού αδιάφθορο, αλλού... έτσι κι έτσι, κάτι που σημαίνει ότι την καθαρότητα του πλαισίου μέσα στο οποίο παίζεται η μπάλα σε κάθε χώρα, την καθορίζουν οι άνθρωποι και οι συσχετισμοί.
Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία αφήνει, δηλαδή, στη «διακριτική ευχέρεια» της κάθε πολιτείας να συλλαμβάνει, να δικάζει και να καταδικάζει καθέναν που κρίνεται ότι παρανομεί, ώστε μετά με τη σειρά του το οργανωμένο ποδόσφαιρο να τον πετάει έξω οριστικά και αμετάκλητα. Επιτρέπει επίσης στον κάθε υπουργό να διακόπτει ένα πρωτάθλημα οριστικά, αν το κρίνει σκόπιμο, ώστε να μην παίξουν οι ομάδες του στην Ευρώπη, από τη στιγμή που θέλει να προκαλέσει το ισχυρό σοκ που κρίνει ότι χρειάζεται για να ξεκινήσει το πράγμα από την αρχή.
Αλλο όμως αυτό κι άλλο να θέλει να κατεβάσει κάποιος Ανδριανός ή Κοντονής νόμο με τον οποίο να θέλει να καθορίζει κατά τα κέφια του, π.χ., το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα βγαίνει η διοίκηση της ΕΠΟ, επειδή το θεωρεί (και ίσως είναι) περισσότερο δημοκρατικό. Ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός τρόπος εκλογής ενός διοικητικού συμβουλίου, το αποφασίζουν τα μέλη της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μέσα από το καταστατικό τους και όχι η κάθε φορά κυβέρνηση ή η Βουλή.
Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Τώρα, αν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι «διεφθαρμένοι», σ' αυτό δεν μπορεί να κάνει κανείς τίποτα, πέρα από το να τους πιάσει για τις παρανομίες τους και να τους χώσει μέσα, ανοίγοντας τον δρόμο σε άλλους, που ίσως (λέω... ίσως, επειδή τα πράγματα είναι πάντα σχετικά...) αποδειχθούν καλύτεροι.
Τόσο απλό είναι το ζήτημα. Για να ξέρει και να μην μπερδεύεται ο υφυπουργός, αλλά και για να καταλάβει τι ακριβώς θα συναντήσει σήμερα στη Νιόν της Ελβετίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας