Η Μ. χρειάστηκε 22 χρόνια κι ένα ντοκιμαντέρ για να αποφασίσει να συναντήσει τον γιο που πάσχισε να ξεχάσει. Στις αρχές εκείνου του τρομακτικού πολέμου στη Βοσνία (1992-1995), βιάστηκε επανειλημμένα από Σερβοβόσνιο στρατιώτη. Γέννησε τον γιο του βιαστή της και τον εγκατέλειψε. Με το τέλος του πολέμου κατέθεσε ως μάρτυρας σε σχετική δίκη και κατέφυγε στις ΗΠΑ, όπου ξεκίνησε μια νέα ζωή αφήνοντας πίσω τη φρίκη.
Την περασμένη εβδομάδα διάβασε για την πρεμιέρα στη Βοσνία του ντοκιμαντέρ «Η παγίδα του αόρατου παιδιού» του σκηνοθέτη Σεμσουντίν Γκέγκιτς, που ακολουθεί τον 22χρονο Αλεν Μούχιτς στην οδυνηρή αναζήτηση των βιολογικών του γονιών: ζητά από τον άντρα που τον έσπειρε με μίσος και τη μάνα που τον πέταξε με αποτροπιασμό να του πουν κατά πρόσωπο την αλήθεια.
Οι αρχές έχουν καταγράψει μόλις 62 παιδιά που γεννήθηκαν από Μουσουλμάνες Βόσνιες βιασμένες του πολέμου, στη συντριπτική τους πλειονότητα από Σερβοβόσνιους. Μια ανυπόστατη στατιστική, καθώς η βοσνιακή ένωση βιασμένων γυναικών «Γυναίκες-Θύματα του πολέμου» έχει 25.000 μέλη, που πλήρωσαν το τίμημα της στρατηγικής χρήσης της σεξουαλικής βίας ως όπλου πολέμου, εκφοβισμού, ταπείνωσης και εκδίκησης του «εχθρού». Μια στρατηγική που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία περιέλαβε στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Εφτασαν ακόμη και να φτιάξουν ειδικά στρατόπεδα βιασμού όπου οι γυναίκες αφήνονταν ελεύθερες μόνο όταν έμεναν έγκυες και η εγκυμοσύνη ήταν τόσο προχωρημένη ώστε να μην μπορούν να κάνουν άμβλωση. Οι βιαστές τους περηφανεύονταν ότι πλέον φέρουν στα σπλάχνα τους ένα «Σερβόπουλο». Τα περισσότερα μωρά αφέθηκαν σε ορφανοτροφεία και κατέληξαν να γίνουν «τα αόρατα παιδιά»: χωρίς πιστοποιητικά γέννησης και ίχνη της τραγικής ιστορίας τους.
Βλέποντας στην ταινία τον Αλεν να συναντά την αδελφή της και από εκείνη να μαθαίνει πόσο υπέφερε από τη βία του πατέρα του και πώς δεν άντεξε ούτε να τον δει μετά τη γέννα, η Μ. αποφάσισε να κλείσει εκείνη την τραυματική σελίδα στην οποία έχει κολλήσει το βιβλίο της ζωής της. Επικοινώνησε με τον σκηνοθέτη για να του ανακοινώσει χωρίς συγκίνηση, ούτε ενθουσιασμό, ότι ήταν πρόθυμη να συναντήσει τον Αλεν. Εστειλε το τηλέφωνό της στον γιο της κι ένα μήνυμα να συναντηθούν τον Μάιο στη Βοσνία. «Δεν της τηλεφώνησα. Αλλά σίγουρα θα τη συναντήσω» είπε ο Αλεν, επίσης χωρίς ενθουσιασμό. «Πιστεύω ότι τελικά θα είναι ωφέλιμο να συναντηθούμε έπειτα από όλα όσα συνέβησαν»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας