Πώς είναι να εγκαταλείπεις τα πάντα για να ταξιδέψεις μόνος σε μακρινές παράξενες χώρες, σε άγνωστους τόπους, όπου τίποτα δεν έχει για σένα όνομα; Πώς είναι να είσαι άγνωστος σε έναν ξένο, μακρινό τόπο; Και τι σημαίνει να αισθάνεσαι ότι μπορεί να μην υπάρχει αύριο;
Mια παράσταση που θυμίζει πόσο τραγικές μπορούν να γίνουν μερικές συμπτώσεις όταν η τέχνη συναντά την επικαιρότητα είναι η «Αφιξη», που παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών από αύριο και μέχρι τις 22 του μηνός. Το έργο, που δουλεύει το τελευταίο διάστημα η σκηνοθέτρια και χορογράφος Ζωή Χατζηαντωνίου, πραγματεύεται το θέμα της μετανάστευσης. Απευθύνεται σε όλους, αλλά ειδικά σε παιδιά από 9 χρόνων και πάνω και σε εφήβους.
Βασισμένη στην ομώνυμη εικονογραφημένη νουβέλα του βραβευμένου συγγραφέα Σον Ταν (Shaun Tan), η «Αφιξη» δεν έχει λόγια. Είναι μια οπτική και ηχητική αφήγηση που αποδίδει με τον πιο ευρηματικό τρόπο την εμπειρία του «ξένου», του «άγνωστου τόπου». Είναι δε τόσο λεπτομερής η δουλειά που έχει κάνει ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός, που η απουσία λέξεων δεν φρενάρει ούτε στο ελάχιστο τη ροή του παραμυθιού. «Οταν πρωτοξεφύλλισα τη νουβέλα διαπίστωσα αμέσως ότι δεν πρόκειται για τυπικό δείγμα παιδικής γραφής. Αντιθέτως, έμοιαζε να απευθύνεται σε όλους και είχε κινηματογραφική ροή. Είναι νατουραλιστική και σουρεαλιστική ταυτόχρονα», λέει η Ζωή Χατζηαντωνίου.
Η νουβέλα αναφέρεται στα μεγάλα κύματα μετανάστευσης προς την Αμερική στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η ίδια, όμως, αποφάσισε να τοποθετήσει την «Αφιξη» σε έναν φανταστικό τόπο και χρόνο. «Ολα στην παράσταση είναι ανώνυμα», εξηγεί. «Επίτηδες, φυσικά. Γιατί έτσι μας ανοιγόταν ένα ευρύ πεδίο να αναπτύξουμε τη μουσική και θεατρική δραματουργία μας. Σε ό,τι αφορά την υπόθεση, ένας πατέρας αναγκάζεται να αφήσει την οικογένεια και την πατρίδα του προκειμένου να χτίσει από την αρχή μια καινούργια ζωή γι’ αυτόν και τους οικείους του. Μαζί του παίρνει μια βαλίτσα και ελάχιστα χρήματα. Διασχίζει απέραντους ωκεανούς και καταλήγει σε έναν άγνωστο κόσμο».
Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με μεγάλες δυσκολίες και προκλήσεις. «Προσπαθεί να κατανοήσει παράξενα πλάσματα και αντικείμενα, έχει κυριότερο εμπόδιο τη γλώσσα, δεν ξέρει πού να αναζητήσει στέγη, τροφή και δουλειά. Δεν γνωρίζει τι είναι το φως, ο ουρανός, πώς χτίζονται οι σχέσεις, πώς μετράμε τον χρόνο. Με αυτή την υπερβολή θέλουμε να δείξουμε πώς είναι να φεύγεις από το τίποτα και να καταλήγεις κάπου που δεν έχεις τίποτα», λέει η Ζωή Χατζηαντωνίου.
Η παράστασή της είναι ένας συνδυασμός θεάτρου, χορού, φωτογραφίας, βωβού κινηματογράφου, βίντεο, ήχων και μουσικής. «Οι πέντε ερμηνευτές-αφηγητές χειρίζονται ζωντανά όλα τα σκηνικά μέσα προκειμένου να συνθέσουν την ιστορία. Ο,τι χρησιμοποιούμε έχει πάνω του αισθητήρες και παράγει ήχους. Ετσι δημιουργείται ένας κόσμος όπου ηχητικά και οπτικά ερεθίσματα εναλλάσσονται διαρκώς», διευκρινίζει.
Και στο τέλος; Πού καταλήγει αυτός ο αγώνας για επιβίωση; «Αυτοί οι κύκλοι της ζωής είναι διαρκείς και ασταμάτητοι. Οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι εκτοπισμένοι άνθρωποι, στους οποίους αποτίνουμε φόρο τιμής, θα επιχειρούν πάντοτε το ταξίδι της καλύτερης τύχης. Γι' αυτό και η παράσταση κλείνει με μια νότα αισιοδοξίας: οι προσπάθειες επιβίωσης πρέπει να συνεχίζουν να δίνονται. Είναι υγεία να ψάχνουμε το καλύτερο».
Παραστάσεις για το κοινό: Κυριακή 11/1 18.00, Σάββατο 17/1 11.00 και 18.00, Κυριακή 18/1 11.00 και 18.00. Ακολουθούν παραστάσεις μόνο για σχολεία. Σκηνοθεσία - χορογραφία - δραματουργία: Ζωή Χατζηαντωνίου. Ηχητική δραματουργία - παραγωγή μουσικής και ήχων κατά τη διάρκεια της παράστασης: Δημήτρης Καμαρωτός. Σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια: Kenny MacLellan.
Ερμηνευτές: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Κώστας Κορωναίος, Μιχάλης Σαράντης, Γιώργος Συμεωνίδης, Αντιγόνη Φρυδά, Hossain Amiri.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας