Η δεύτερη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα «Η έκρηξη» είναι όχι επίκαιρη, αλλά περισσότερο διαχρονική, όπως η ανάγκη μας για διαφυγή, αυτοκριτική και άμεσες (κινηματογραφικές) πράξεις. Είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Τζουμέρκα που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Η έκρηξη
Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας
Ηθοποιοί: Αγγελική Παπούλια, Βασίλης Δογάνης, Μαρία Φιλίνη, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Μπινιάρης, Μάκης Παπαδημητρίου
Η Μαρία είναι μια Ελληνίδα μεσοαστή: μία από τις δύο κόρες οικογένειας μικρεμπόρων, με τη μητέρα ανάπηρη και τον πατέρα σιωπηλό. Είναι παντρεμένη, έχει δυο παιδιά, έναν άντρα με τον οποίο μοιράζεται περιοδικά το πάθος της όποτε εκείνος γυρίζει από τα καράβια όπου δουλεύει. Ως σύγχρονη Ελληνίδα, σιγοβράζει: η ζωή της δεν είναι αυτό που θα ήθελε, οι επιθυμίες της έχουν απορροφηθεί από την απωθητική πραγματικότητα κι η Μαρία βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ έναν προβληματικό κόσμο που δεν ζήτησε, αλλά και που ουδέποτε προσπάθησε να αλλάξει. Κι αποφασίζει να δράσει, βίαια και καθοριστικά.
Ο Σύλλας Τζουμέρκας παρουσιάζει, μετά τη «Χώρα προέλευσης», τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Η «Εκρηξη», ένα φιλμ που ξεκινά ήδη με μια χαμηλή φλόγα και στην πορεία του πυρακτώνεται, είναι μια, ταυτόχρονα, πολιτική και ανθρωποκεντρική ταινία, με μια εμβληματική ηρωίδα που ενσαρκώνει συγκροτημένα και τολμηρά η Αγγελική Παπούλια. Το φιλμ έχει το πλεονέκτημα να λειτουργεί με δύο παράλληλους τρόπους. Ως «κατηγορώ» μιας τάξης που, επιπόλαια, προκάλεσε τα προβλήματα που την κάνουν να υποφέρει. Και, ακόμα καλύτερα, ως μια αυθεντική ταινία δράσης, σε ταχύτατο ρυθμό, με ασίγαστη ενέργεια, είδος στο οποίο ο Τζουμέρκας δείχνει ιδιαίτερη έφεση. Τέτοια είναι, μάλιστα, η σκηνοθετική ένταση, που σκηνές σκληρής λεκτικής αντιπαράθεσης, κυρίως ανάμεσα στις δύο αδελφές, μοιάζουν περιττές και αταίριαστες.
Αφηγούμενος την ιστορία του με άξονα μια πρωτογενή, ενστικτώδη ερωτική σχέση, με σκηνές που αποτελούν και τη μοναδική ειλικρινή έκφραση των ηρώων, ντύνοντας την ταινία με εκρήξεις θυμού, αυτοκινητοκυνηγητά, την παρουσία του εξαιρετικά φωτογενούς (σκηνοθέτη, κατ’ επιλογή) Βασίλη Δογάνη κι εναλλάσσοντας τις καθόλου γοητευτικές εικόνες της σημερινής Αθήνας με το συναρπαστικό ανθρώπινο τοπίο της, η «Εκρηξη» είναι μια ταινία όχι επίκαιρη, αλλά περισσότερο διαχρονική, όπως η ανάγκη για διαφυγή, για αυτοκριτική και για άμεσες (κινηματογραφικές) πράξεις.
Τα Θαύματα (Le Meraviglie)
Σκηνοθεσία: Αλίτσε Ρορβάκερ
Ηθοποιοί: Αλμπα Ρορβάκερ, Μαρία Αλεξάντρα Λούνγκου, Σαμ Λούγουικ, Μόνικα Μπελούτσι
Στο παραμυθένιο, αλλά άγριο και τραχύ αγροτικό τοπίο της Τοσκάνης, η 12χρονη Τζελσομίνα είναι η αρχηγός της πολυπληθούς οικογένειάς της, καθώς έχει ιδιαίτερη έφεση στη συγκομιδή μελιού, τον τρόπο βιοπορισμού της. Εκείνη, όμως, το μόνο που θέλει είναι να συμμετάσχει στο τοπικό τηλεοπτικό ριάλιτι. Το καλοκαίρι θα βρει την Τζελσομίνα να μεταμορφώνεται από αγρίμι σε ενήλικη. Εξαιρετικά γοητευτική, ατμοσφαιρική ταινία, που τιμήθηκε με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο τελευταίο Φεστιβάλ Κανών, μια τρυφερή ιστορία που μυρίζει γη και ήλιο, καλοσυνάτη και ζεστή σαν νεορεαλιστική βερσιόν των ταινιών της Ντίσνεϊ.
Αφεντικά για σκότωμα 2 (Horrible Bosses 2)
Σκηνοθεσία: Σον Αντερς
Ηθοποιοί: Τζέισον Μπέιτμαν, Τσάρλι Ντέι, Τζέισον Σουντέικις, Τζένιφερ Ανιστον, Τζέιμι Φοξ, Κέβιν Σπέισι, Κρις Πάιν, Κριστόφ Βαλτς
Σταθερά losers, ο Ντέιλ, ο Κερτ και ο Νικ αποφασίζουν, στη δεύτερη περιπέτειά τους, να απαγάγουν τον γιο ενός χρηματοδότη που τους έπιασε κορόιδα, προκειμένου αυτή τη φορά, εγγυημένα, να πιάσουν την καλή. Πολύ πιο επικεντρωμένη στους τρεις κεντρικούς, διασκεδαστικότατους ήρωες και τις αδιάκοπες αδεξιότητές τους, με λιγότερους «αντιπερισπασμούς», παρότι η Τζένιφερ Ανιστον παραμένει διαολεμένα σέξι κι ο Κέβιν Σπέισι ταπεινωτικά σαρδόνιος, η ταινία χαμηλώνει ελαφρώς τους τόνους της κάφρικης φάρσας, με αποτέλεσμα ενδεχομένως να πέσει «λίγη» στους φανατικούς θαυμαστές, αλλά χαριτωμένη για τους υπόλοιπους.
Πρόμαχος
Σκηνοθεσία: Κερτ και Τζον Βούρχης
Ηθοποιοί: Παντελής Κοντογιάννης, Κασσάνδρα Βογιατζή, Πολ Φρίμαν, Γιώργος Χωραφάς, Σπύρος Φωκάς, Γιώργος Βογιατζής, Τζιανκάρλο Τζιανίνι
Δυο Ελληνες δικηγόροι μηνύουν το Βρετανικό Μουσείο προκειμένου να το αναγκάσουν να επιστρέψει τα Ελγίνεια Μάρμαρα εκεί όπου ανήκουν, στον Παρθενώνα. Εξαιρετικά κακογραμμένη, κακοσκηνοθετημένη και κακοπαιγμένη ταινία «κοινωνικού κατηγορώ και εθνικής ανάτασης», την οποία κανείς δεν θα άξιζε να πάρει στα σοβαρά, αν δεν την είχαν σφιχταγκαλιάσει τα υπουργεία Πολιτισμού και Τουρισμού ως ένα εύκολο, έτοιμο και προσοδοφόρο υλικό προβολής. Εάν την είχαν δει κιόλας πριν την αγκαλιάσουν, θα καταλάβαιναν ότι η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τη δύναμη του… υπόλοιπου σημερινού ελληνικού σινεμά, που έχει πραγματική εθνική ακτινοβολία, παρά για τον «Πρόμαχο».
Οι πιγκουίνοι της Μαδαγασκάρης (Penguins of Madagascar)
Σκηνοθεσία: Ερικ Νταρνέλ, Σάιμον Τζέι Σμιθ
Ελληνική μεταγλώττιση: Θανάσης Κουρλαμπάς, Αργύρης Παυλίδης, Συμεών Τσακίρης, Γιάννης Στεφόπουλος, Πέτρος Δαμούλης, Δημήτρης Μαριζάς, Γιάννης Δρίτσας
Οι τέσσερις αγαπημένοι, ατίθασοι, υπεραισιόδοξοι και πολυμήχανοι πιγκουίνοι της «Μαδαγασκάρης» αποκτούν τη δική τους… ταινία, καθώς προσπαθούν να σταματήσουν ένα εκδικητικό χταπόδι-επιστήμονα από το να αφανίσει την ανθρωπότητα. Λιγότερο εξωτικό στοιχείο από τις προηγούμενες αντίστοιχες ταινίες, με εξίσου εμπνευσμένους ήρωες, δράση και φαντασία: ένα «μια από τα ίδια», όπου τα ίδια είναι πάντα διασκεδαστικά. Προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.
Ouija (Le Meraviglie)
Σκηνοθεσία: Στάιλς Γουάιτ
Ηθοποιοί: Σέλι Χένιγκ, Ολίβια Κουκ, Ντάρεν Καγκάσοφ, Ανα Κότο, Ντάγκλας Σμιθ, Μπιάνκα Σάντος
Μια παρέα εφήβων αποφασίζει να καλέσει τα πνεύματα με το «Ouija board» (το δικό μας «τραπεζάκι», αλλά φτιαγμένο από τη Hasbro, του οποίου επιτραπέζιου «διασκευή» είναι και η ταινία), για να αποχαιρετήσουν τη φίλη τους που αυτοκτόνησε. Εννοείται ότι αυτό το αντίο θα ξυπνήσει ανεπιθύμητα κακά πνεύματα και φονικές αλήθειες. Με την ίδια σκανταλιάρικη διάθεση που κάναμε «τραπεζάκι» όταν ήμασταν μικροί, βλέπεται και η ταινία: σαν κάτι που ξέρεις ότι είναι κακό, που ξέρεις ότι δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, αλλά που είναι εξαιρετικά κεφάτο όσο διαρκεί κι όσο κρατά ο ενθουσιασμός από τα προφανή ξαφνιάσματα και ουρλιαχτά.
Παλικάρι - Ο Λούης Τίκας και η σφαγή του Λάντλοου
Σκηνοθεσία: Νίκος Βεντούρας
Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, με ενδελεχή έρευνα, που επικεντρώνεται στη δολοφονία του Ελληνα μετανάστη στην Αμερική, συνδικαλιστή Λούη Τίκα στη σφαγή του Λάντλοου και την επίδρασή της στη θεμελίωση του αμερικανικού εργατικού κινήματος. Η ιστορία αποκαλύπτεται μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό και συνομιλίες με ιστορικούς και συγγενείς των θυμάτων. Πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας.
Samba
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Νακάς, Ερίκ Τολεντανό
Ηθοποιοί: Ομάρ Σι, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Ταχάρ Ραχίμ
Ο Σάμπα, Σενεγαλέζος λαθρομετανάστης στο Παρίσι, βρίσκει την προστασία και τον έρωτα σε μια εθελόντρια κοινωνική λειτουργό που προσπαθεί να ξεπεράσει τη δική της κατάθλιψη. Οι δημιουργοί της πρόσφατης τεράστιας εμπορικής επιτυχίας «Αθικτοι» καταπιάνονται, αυτή τη φορά, με το μεταναστευτικό και μεταμορφώνουν μια ιστορία δυστυχίας και μοναξιάς σε καθησυχαστικό παραμύθι α λα Σταχτοπούτα, με ακτινοβόλο, ωστόσο, πρωταγωνιστή τον Ομάρ Σι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας