Βραβεία, λεπτομέρειες, πολιτικά μηνύματα και μια βαρετή τελετή!

Είναι από τις χρονιές που η απονομή των βραβείο Οσκαρ συνέπεσε με τη διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Στο πλαίσιο λοιπόν του 26ου ΦΝΘ δεκάδες σινεφίλ έμειναν έως τις 5 τα ξημερώματα της Δευτέρας σε ένα σχεδόν γεμάτο «Ολύμπιον» να τα δουν σε αληθινό χρόνο, καθώς το Φεστιβάλ, σε συνεργασία με την Cosmote, τα μετέδωσε ζωντανά. Μείναμε ώς το τέλος για να παρακολουθήσουμε -από το κόκκινο χαλί έως το τελευταίο βραβείο- την 96η απονομή των Οσκαρ, η οποία ήταν ομολογουμένως... επαρκώς βαρετή ως διοργάνωση. Βέβαια όχι για την Ελλάδα, καθώς υπήρχαν πολλοί Ελληνες υποψήφιοι: Γιώργος Λάνθιμος, Αλεξάντερ Πέιν, Γιώργος Μαυροψαρίδης. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε αναφορά αντίστοιχης υποψηφιότητας τα χειροκροτήματα στο «Ολύμπιον» ξυπνούσαν ακόμη και όσους δεν άντεχαν και είχαν αποκοιμηθεί –δεν μειώθηκαν ούτε στιγμή σε ένταση!

Τα αποτελέσματα έχουν ήδη γίνει γνωστά... Οπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, η ταινία «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν σάρωσε τα βραβεία κερδίζοντας σε όλες σχεδόν τις μεγάλες κατηγορίες. Απέσπασε συνολικά εφτά Οσκαρ από τα 13 που ήταν υποψήφια: Καλύτερης Ταινίας (το Οσκαρ παρέλαβε η γυναίκα τού Νόλαν, που είναι και παραγωγός του!), Καλύτερης Σκηνοθεσίας (εξαιρετικός ο Νόλαν, αλλά έτσι όπως ήταν όλη τη βραδιά πιο πολύ έμοιαζε με βοηθό προϊσταμένου τραπέζης παρά με οσκαρικό σκηνοθέτη –γνώμη μας βέβαια), Α' Ανδρικού Ρόλου (Κίλιαν Μέρφι), Β' Ανδρικού Ρόλου (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ –είναι το πρώτο του Οσκαρ και φάνηκε πως το περίμενε, αν και πιστεύουμε πως θα έπρεπε να το έχει πάρει ο Μαρκ Ράφαλο για το «Poor Things»), Καλύτερης Φωτογραφίας, Καλύτερου Μοντάζ, Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής Σύνθεσης. Δεύτερο σε Οσκαρ «τερμάτισε» το «Poor Things», λαμβάνοντας Οσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την Εμα Στόουν (το δεύτερο στην καριέρα της, αλλά έδειξε να μην το περιμένει καθώς φαβορί ήταν η Λίλι Γκλάντστοουν για τον ρόλο της στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, «Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού»), Μακιγιάζ & Κομμώσεων, Κοστουμιών και Σκηνογραφίας. Τρίτη ήρθε η βρετανική ταινία «Ζώνη Ενδιαφέροντος» κερδίζοντας στις κατηγορίες «Διεθνής Ταινία» και «Καλύτερου Ηχου». Η «Barbie» της Γκρέτα Γκέργουιγκ πήρε το Οσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού για το «What Was I Made For?» της 23χρονης Μπίλι Αϊλις και του αδερφού της Φινέας. Θυμίζουμε πως η ίδια έχει λάβει ήδη Οσκαρ Τραγουδιού στα 19 της, το 2020, όταν με «No Time to Die» έγινε η νεότερη τραγουδίστρια/τραγουδιστής που έχει λάβει αυτή τη διάκριση –προσθέτοντας τώρα άλλη μία πρωτιά ως η νεότερη τραγουδίστρια/τραγουδιστής που μέχρι τα 24 της έχει δύο Οσκαρ στο ενεργητικό της! Συνεπώς πολύ σωστά το είπε μια ξένη δημοσιογράφος πως το κορίτσι αυτό θα λάβει καμιά δεκαριά ακόμα στη ζωή του!

Κάτι που δεν περιμέναμε -και ήταν ευχάριστη έκπληξη- ήταν τα Οσκαρ Πρωτότυπου και Διασκευασμένου Σεναρίου που απονεμήθηκαν στα φιλμ «Ανατομία μιας Πτώσης» και «American Fiction» αντίστοιχα. Εξαιρετική ήταν η Ντε’Βάιν Τζόι Ράντολφ, η οποία φανερά συγκινημένη έλαβε το Οσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου (το άξιζε!) για την ταινία «Τα παιδιά του χειμώνα» του Αλεξάντερ Πέιν. Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους έλαβε το «20 Μέρες στη Μαριούπολη» (αναμενόμενο λόγω θέματος) και ντοκιμαντέρ μικρού μήκους το «The Last Repair Shop». Καλύτερο Animation ήταν το «Το Αγόρι και ο Ερωδιός» του γνωστού Χαγιάο Μιγιαζάκι, αφήνοντας πίσω του απρόβλεπτα αλλά και δίκαια τον «Spider-Man» («Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν»). Οσκαρ Οπτικών Εφέ έλαβε η ταινία «Godzilla: Minus One» (είχαν εξαιρετικό γέλιο οι Γιαπωνέζοι που βραβεύτηκαν καθώς, πέραν του ότι είχαν ενθουσιαστεί επί σκηνής, προσπάθησαν να μιλήσουν στα αγγλικά με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει κανείς τι γλώσσα μιλάνε. Το κατάλαβαν και οι ίδιοι και γελούσαν σαν παιδιά!). Οσκαρ Μικρού Μήκους Ταινία - Animation έλαβε το «War is Over! Inspired by the Music of John & Yoko» με τον γιο του ζευγαριού να ανεβαίνει επί σκηνής και να εύχεται χρόνια πολλά στην 91χρονη μητέρα του Γιόκο, καθώς προχθές ήταν η Μέρα της Μητέρας στις ΗΠΑ. Και, τέλος, Οσκαρ Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας έλαβε το «Live Action: The Wonderful Story of Henry Sugar» του Γουές Αντερσον. Ανακοινώθηκε πως θα υπάρξει στο μέλλον και ακόμη μία κατηγορία, αυτή του Casting.

Στιγμές...

● Ο Τζίμι Κίμελ δεν στάθηκε (στα μάτια μας έστω) ικανός να χαρίσει κάποιο ενδιαφέρον στη βραδιά. Εκανε κάποια γενικώς κρύα αστεία (όπως π.χ. απευθυνόμενος στον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ είπε «αυτό στην τσέπη σου, Ρόμπερτ, είναι ο λόγος που θα πεις αν κερδίσεις ή απλώς έχεις μεγάλο πέος;») και γενικά δεν κατόρθωσε να υπάρξει αβίαστα επί σκηνής. Η μοναδική στιγμή που ξεχώρισε ήταν όταν διάβασε ένα, επικριτικό για τον ίδιο, ποστ του Τραμπ σχολιάζοντας: «Δεν είναι ώρα να πας φυλακή;»

● Ηταν ωστόσο ωραίο πως τα Οσκαρ για Α' και Β' Ανδρικό και Γυναικείο Ρόλο τα παρουσίασαν πέντε άνδρες και πέντε γυναίκες που είχαν βραβευτεί παλαιότερα στις αντίστοιχες κατηγορίες.

● Ηταν τρομερά συγκινητικό το ότι αρκετοί φορούσαν μια κόκκινη κονκάρδα, σύμβολο της παύσης της γενοκτονίας στη Γάζα. Μάλιστα οι συντελεστές της ταινίας «Ζώνη Ενδιαφέροντος» φορούσαν ως καρφίτσα την παλαιστινιακή σημαία και ανεβαίνοντας για να πάρει το Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Γκλέιζερ μίλησε υπέρ της Παλαιστίνης ξεκάθαρα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτή τη στιγμή στεκόμαστε εδώ ως άνθρωποι που αρνούνται η εβραϊκότητά τους και το Ολοκαύτωμα να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από μια κατοχή που έχει οδηγήσει σε σύγκρουση τόσους πολλούς αθώους ανθρώπους» –με αρκετούς από το κοινό να χειροκροτούν, αλλά όχι όλους.

● Φορτισμένη ήταν και η στιγμή όταν ο Ουκρανός σκηνοθέτης Μίστισλαβ Τσέρνοβ παραλαμβάνοντας το Οσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ για το «20 Μέρες στη Μαριούπολη», μια συγκλονιστική αποτύπωση του πολέμου στην Ουκρανία, και το πρώτο Οσκαρ για τη χώρα του ευχήθηκε να μην είχε χρειαστεί να κάνει ποτέ αυτή την ταινία και «να μπορούσα να ανταλλάξω αυτό το βραβείο με μια πραγματικότητα στην οποία η Ρωσία δεν θα είχε επιτεθεί ποτέ στην Ουκρανία. Αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε την Ιστορία».

● Εντύπωση μας έκανε το γεγονός πως μόνο η Εμα Στόουν ευχαρίστησε τον Γιώργο Λάνθιμο, καθώς και η σχεδιάστρια ρούχων της ταινίας Χόλι Γουάντινγκτον, αλλά όχι οι υπόλοιποι συνεργάτες που βραβεύτηκαν με το Οσκαρ.

● Ενδιαφέρουσα ήταν και η στιγμή που ανέβηκαν στη σκηνή ο Ντάνι ντε Βίτο και ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, που έχουν μεν μεγαλώσει, αλλά δεν έχουν χάσει καθόλου το στιλ και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής τους.

● «Ευχαριστώ τη δύσκολη παιδική μου ηλικία και την Ακαδημία. Με αυτή τη σειρά» είπε ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σαν παρέλαβε το Οσκαρ Β' Ανδρικού και ήταν από τους πιο ειλικρινείς!

● Ο πιο εντυπωσιακός ήταν πάλι ο ντυμένος στα ροζ Ράιαν Γκόσλινγκ, που ξεκίνησε να τραγουδάει πρώτα από τη θέση του το υποψήφιο για Οσκαρ τραγούδι (από την «Barbie»), «I’m Just Ken», στο σκηνικό μιας ροζ υπερπαραγωγής μαζί με τον Μαρκ Ρόνσον και τον Slash.