Δείτε αυτή την εβδομάδα μεταξύ άλλων στους κινηματογράφους: «Ο εχθρός δίπλα μου», μια συναρπαστική και βασανιστική ταινία… ανθρώπινου τρόμου, με πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κανών, εννέα βραβεία Γκόγια (ανάμεσά τους και Καλύτερης Ταινίας) και το Σεζάρ Ξενόγλωσσης του Ισπανού Ροντρίγκο Σορογκόγεν. Από τις πιο δυνατές, καίριες αλλά συγκινητικές (παρά την απόγνωσή της για την ανθρώπινη κατάσταση) ταινίες της σεζόν | «I love Greece» σε σκηνοθεσία Ναυσικάς Γκερί Καραμαούνα, μια ταινία, που μένει τελικά στη μνήμη περισσότερο για τα υπέροχα ρούχα της ηρωίδας, αλλά και για τη χαμένη ευκαιρία της συμμετοχής της Νάνας Μούσχουρη, μ’ ένα πέρασμα από το κάδρο στην αρχή του φιλμ | Δείτε ακόμα τις επανεκδόσεις: «Δύο εγκλήματα κάτω από τον ήλιο» του Γκάι Χάμιλτον και «Sweet movie» του Ντούσαν Μακαβέγεφ.
Ο εχθρός δίπλα μου
(As bestas, Ισπανία, Γαλλία, 2022, 137’)
★★★½☆
● Σκηνοθεσία: Ροντρίγκο Σορογκόγεν
● Ηθοποιοί: Ντενί Μενοσέ, Μαρίνα Φόις, Λουίς Ζαχέρα
Εχοντας ήδη δώσει δείγματα στιβαρών θρίλερ πολιτικής ή κοινωνιολογικής ματιάς με το «Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει» του 2017 και τον «Εκπτωτο» του 2019 (λιγότερο με τον «Εξαφανισμένο», μια χρονιά αργότερα), ο Ισπανός Ροντρίγκο Σορογκόγεν γράφει και σκηνοθετεί μια συναρπαστική και βασανιστική ταινία… ανθρώπινου τρόμου, με πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κανών, εννέα βραβεία Γκόγια (ανάμεσά τους και Καλύτερης Ταινίας) και το Σεζάρ Ξενόγλωσσης.
Ο Αντουάν και η Ολγκά είναι ένα ζευγάρι Γάλλων που, χρόνια νωρίτερα, ονειρεύτηκαν να ζήσουν και να δουλέψουν στη φύση, γι’ αυτό και μετοίκησαν σ’ ένα μικρό χωριό της Γαλικίας όπου κι αγόρασαν ένα κομμάτι γης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους να ενσωματωθούν στον τοπικό πληθυσμό, που φτάνουν ώς το να μάθουν την ντοπιολαλιά, οι δυο τους δεν έχουν γίνει αποδεκτοί. Πόσω μάλλον όταν δεν δίνουν τη συγκατάθεσή τους η περιοχή να γίνει αιολικό πάρκο, κάτι που θα έφερνε στους κατοίκους έσοδα και ενέργεια που έχουν ανάγκη. Οι ντόπιοι θέλουν, οι ξένοι είναι το εμπόδιο - και τα δυο αδέλφια που μένουν στη γειτονική φάρμα θα αναλάβουν να λύσουν το πρόβλημα.
Παρότι η βία, η σωματική δύναμη ή η σήψη της σάρκας «πρωταγωνιστούν» και στις άλλες ταινίες του Σορογκόγεν, αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης αριστεύει σ’ ένα λιγότερο εφετζίδικο, πιο βαθύ, πιο ουσιαστικό, αν και όχι λιγότερο στιλιζαρισμένο στην απλότητα και τα κοντινά του πλάνα φιλμ. Η συνύπαρξη και ο φόβος του ξένου συνδυάζονται, τόσο ρεαλιστικά, με την προοδευτική έλλειψη φυσικών πόρων, ο «πολιτισμός» καταρρέει μπροστά στο ανθρώπινο ή και ζωώδες ένστικτο κι οι ερμηνείες της Μαρίνα Φόις αλλά κυρίως του υπέροχα… κτηνώδους Ντενί Μενοσέ μοιάζει ώς το φινάλε να προκαλούν σχεδόν σωματικές αντιδράσεις. Από τις πιο δυνατές, καίριες αλλά συγκινητικές (παρά την απόγνωσή της για την ανθρώπινη κατάσταση) ταινίες της σεζόν.
I love Greece (Γαλλία, 2022, 90’)
★☆☆☆☆
● Σκηνοθεσία: Ναυσικά Γκερί Καραμαούνα
● Ηθοποιοί: Στέισι Μάρτιν, Βενσάν Ντεντιέν, Μαρία Αποστολακέα, Πανάγος Ιωακείμ, Βάνα Καραμαούνα, Στέλιος Μάινας, Σοφία Σεϊρλή, Αλέξανδρος Σπανός, Καλλίστη Ευαγγέλου, Αλκης Παναγιωτίδης, Νάνα Μούσχουρη
Η Μαρίνα, Ελληνίδα που μεγάλωσε και ζει στη Γαλλία, και ο σύντροφός της, Ζαν, φτάνουν στην Αθήνα για να δουν την (ελληνική, φυσικά) οικογένεια. Σταθμοί, ένας γάμος και μια απρόσμενη (κι αναξιοποίητη) κηδεία. Οι δυο τους, μαζί με την πολυφωνική και πάντα φωναχτή οικογένεια, θα ταξιδέψουν ώς τη Σέριφο, όπου, κάτω από τον καυτό ήλιο του Αιγαίου, ανάμεσα στα λευκά σπίτια, τα πλακόστρωτα σοκάκια και τη γοητευτική ξεραΐλα των Κυκλάδων, θα αποδομήσουν και θα ανασυνθέσουν τη σχέση τους. Ελληνο-Ελβετίδα και η Ναυσικά Γκερί Καραμαούνα, αποφασίζει προφανώς να διερευνήσει κινηματογραφικά τις ρίζες της, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να ξεπεράσει, παρότι αυτή μοιάζει να είναι η πρόθεσή της, τη σχηματική απεικόνιση μιας χώρας κι ενός λαού που κινηματογραφικά τουλάχιστον έχει ταλαιπωρηθεί άφθονες φορές.
Μ’ έναν τίτλο που, βλέποντας το φιλμ, ερμηνεύεται μόνο με συγκατάβαση, με καταπληκτικές αλλά απολύτως τουριστικές εικόνες της Αθήνας και του νησιού, με μια αδεξιότητα (γιατί σκοπιμότητα αποκλείεται να είναι) να αποτυπωθεί η Ελλάδα της κρίσης σε τόνους άλλους από το άσπρο/μαύρο, αλλά και μ’ ένα καστ, αν μη τι άλλο, στην ολότητά του εξαιρετικά φωτογενές, η ταινία μένει τελικά στη μνήμη περισσότερο για τα υπέροχα ρούχα της ηρωίδας τής Στέισι Μάρτιν, αλλά και για τη χαμένη ευκαιρία της συμμετοχής της Νάνας Μούσχουρη, όχι μόνο με τα τραγούδια της, αλλά και μ’ ένα πέρασμα από το κάδρο στην αρχή του φιλμ.
Επανεκδόσεις
Δύο εγκλήματα κάτω από τον ήλιο
(Evil under the sun, Ην. Βασίλειο, 1982, 117’)
★★★½☆
● Σκηνοθεσία: Γκάι Χάμιλτον
● Ηθοποιοί: Πίτερ Ουστίνοφ, Μάγκι Σμιθ, Τζέιμς Μέισον, Τζέιν Μπέρκιν
Σε ένα πανδοχείο σ’ ένα νησάκι της Αδριατικής καταφεύγουν ένα τσούρμο Βρετανοί κι ένας Βέλγος, ο παγκοσμίου φήμης ντετέκτιβ Πουαρό, για τις διακοπές τους. Οταν η κακομαθημένη σταρ του θεάτρου βρεθεί δολοφονημένη στην παραλία, ο Πουαρό θα βάλει το τρανό μυαλό του σε λειτουργία για να ανακαλύψει τον ένοχο. Σασπένς, αλλά και μικρές, χαριτωμένες χαρακτηρογραφίες, σ’ αυτή την κλασική μεταφορά στο σινεμά του μυθιστορήματος της Αγκαθα Κρίστι (εδώ με μια μικρή παραλλαγή στον τίτλο), ιδανική για θερινό σινεμά.
――――――――
Sweet movie (Γαλλία, Καναδάς, Δυτική Γερμανία, 1974, 98’)
★★★½☆
● Σκηνοθεσία: Ντούσαν Μακαβέγεφ
● Ηθοποιοί: Καρόλ Λορ, Τζον Βέρνον, Ανα Προύσναλ, Πιερ Κλεμεντί
Δύο σουρεαλιστικές κι εξίσου συμβολικές γυναικείες ιστορίες. Στην πρώτη, η Καναδέζα Μις Κόσμος 1984, αναγορευμένη ως «Πιο Παρθένα» της οικουμένης, παντρεύεται έναν βιομήχανο αλλά γρήγορα τον εγκαταλείπει για νέες (σεξουαλικές και όχι μόνο) περιπέτειες – αυτή είναι η ενσάρκωση του καταναλωτισμού. Στη δεύτερη, η καπετάνισσα Ανα Πλανέτα περιηγείται στα κανάλια του Αμστερνταμ μ’ ένα πλοίο γεμάτο ζαχαρωτά και μια προτομή του Καρλ Μαρξ αντί γοργόνας – αυτή είναι η ενσάρκωση του υπό κατάρρευση κομμουνισμού. Η εμβληματική ταινία του Γιουγκοσλάβου Ντούσαν Μακαβέγεφ βλέπεται σήμερα μόνο για ιστορικούς λόγους, καθώς και η ιδεολογία και η αισθητική της δείχνουν τόσο γερασμένες, όσο διαχρονική ακούγεται η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι που τη συνοδεύει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας