O ευαίσθητος μυστικός πράκτορας κι o τραχύς ντετέκτιβ Μάρλοου

Μυστικός πράκτορας

(El Agente Topo, Χιλή, ΗΠΑ, Γερμανία, Ολλανδία, Ισπανία, 2020, 84’)

★★★☆☆

● σκηνοθεσία: Μαϊτέ Αλμπέρντι

Λίγες ταινίες καθρεφτίζουν τόσο ξεκάθαρα τη σύγχρονη τάση σύζευξης τεκμηρίωσης και μυθοπλασίας όσο η ταινία της Χιλιανής Μαϊτέ Αλμπέρντι από το 2020, υποψήφια τότε για Οσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ – ταυτόχρονα η πρώτη φορά που γυναίκα από τη Χιλή βρέθηκε υποψήφια για το αμερικανικό βραβείο.

Ο 83χρονος Σέρχιο είναι ο ιδανικός υποψήφιος γι’ αυτή την αποστολή ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ: να διεισδύσει ινκόγκνιτο σ’ έναν οίκο ευγηρίας και να διερευνήσει εάν ευσταθούν κατηγορίες κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης των ηλικιωμένων. Μόνο που, μέρα με τη μέρα, ο Σέρχιο θα αρχίσει να συνδέεται συναισθηματικά όλο και περισσότερο με κάποιους από τους κατοίκους του ιδρύματος, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρήσει καθαρή την ερευνητική του ματιά.

Ενα φιλμ που ξεκινά -ειδικά για έναν θεατή που δεν θα γνώριζε κανένα στοιχείο για την ταινία πριν τη δει- ως μια ελαφριά, συχνά καρικατουρίστικη, ισπανόφωνη (φαρσο)κωμωδία, λειαίνοντας με κάθε σκηνή το τείχος μεταξύ ντοκιμαντέρ και φιξιόν, ξετυλίγεται, παράλληλα με την αντίληψη των ηρώων του, σ’ ένα ευαίσθητο, τρυφερό και πολιτικά δυνατό «κατηγορώ», μαζί με μια γεμάτη αγάπη καταγραφή της μοναξιάς, του φόβου του θανάτου, του χρόνου που περνά και των πιο απρόσμενων και πιο πολύτιμων ανθρώπινων σχέσεων.

Ντετέκτιβ Μάρλοου

(Marlowe, Ιρλανδία, Ισπανία, Γαλλία, ΗΠΑ, 2022, 109’)

★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Νιλ Τζόρνταν

● ηθοποιοί: Λίαμ Νίσον, Νταϊάν Κρούγκερ, Τζέσικα Λανγκ

Ο Ιρλανδός μετρ, που στο παρελθόν μάς έχει χαρίσει αριστουργήματα σαν το «Παιχνίδι των λυγμών», το «Μάικλ Κόλινς», το «Butcher Boy», ακόμα και το «Breakfast on Pluto», δοκιμάζει το χέρι του στο κλασικό νουάρ, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Στο Λος Αντζελες της δεκαετίας του ’30 ο (ξεχειλίζων από τραχύ ανδρισμό) ιδιωτικός ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου αναλαμβάνει μια υπόθεση για λογαριασμό της πανέμορφης, πάμπλουτης κληρονόμου Κλερ Κάβεντις. Ο εραστής της, Νίκο Πίτερσον, που θεωρείται νεκρός, ίσως είναι ολοζώντανος.

Ο Τζόρνταν βασίζεται όχι σε κάποιο από τα μυθιστορήματα του Ρέιμοντ Τσάντλερ, εμπνευστή του Μάρλοου ως ήρωα της νουάρ λογοτεχνίας, αλλά στο βιβλίο «The Black-Eyed Blonde» του Μπέντζαμιν Μπλακ από το 2014. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που θέλει να θυμίζει «Chinatown» (χαριτωμένη η συμμετοχή του Ντάνι Χιούστον, γιου του Τζον), αλλά η πλοκή της είναι απλώς προβλέψιμη (χωρίς αυτό να αποτελεί κάποια meta-αναφορά στο είδος) και οι διάλογοι βαρείς σε ατάκες και λογοπαίγνια, αφήνοντας μόνο τους πρωταγωνιστές να λάμπουν με διαχρονικότητα και σεξ απίλ.

Το χρονικό ενός εφήμερου έρωτα

(Chronique d’une liaison passagère, Γαλλία, 2022, 100’)

★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Εμανουέλ Μουρέ

● ηθοποιοί: Σαντρίν Κιμπερλέν, Βενσάν Μακέν

Η Σαρλότ είναι μια αδέσμευτη γυναίκα, με κέφι για ζωή και ερωτικό παιχνίδι. Ο Σιμόν είναι, μεν, παντρεμένος, αλλά τη βρίσκει ακαταμάχητη. Οι δυο τους θα ξεκινήσουν μια σχέση με σκοπό το άφθονο, ενθουσιώδες σεξ, μόνο που, σιγά σιγά, θα αρχίσουν να βρίσκουν ο ένας στον άλλο το ιδανικό ταίρι. Δύο χρόνια μετά το «Αυτά που λέμε κι αυτά που κάνουμε», ο Εμανουέλ Μουρέ επιστρέφει με μια κομεντί βαθιά… γαλλική, τόσο στην αισθητική όσο και στα κλισέ της. Με οδηγό το τραγούδι «La Javanaise», με τη χαρακτηριστική φωνή της Ζουλιέτ Γκρεκό, και με τους στίχους του Γκενσμπούργκ να περιπαίζουν τις δυσκολίες επικοινωνίας, ο Μουρέ χτίζει δυο ήρωες που παλεύουν, μέσα από κώδικες αιώνων, να συνεννοηθούν αλλά και να καταλάβουν τις δικές τους επιθυμίες. Αισθητική χάρη αλλά κι ένας επίμονος αντι-κυνισμός μοιράζονται σ’ αυτό το ερωτικό ημερολόγιο τον χρόνο με ανοικονόμητους διαλόγους, αλλά και δυο ερωτεύσιμους πρωταγωνιστές.

Mediterráneo: Ο νόμος της θάλασσας

(Mediterráneo, Ισπανία, Ελλάδα, 2021, 109’)

★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Μαρσέλ Μπαρένα

● ηθοποιοί: Εντουάρντ Φερνάντεζ, Ντάβι Ροβίρα, Ανα Καστίγιο, Σερζί Λοπέζ, Γιάννης Νιάρος, Βασίλης Μπισμπίκης, Στάθης Σταμουλακάτος

Το φθινόπωρο του 2015, δυο Ισπανοί ναυαγοσώστες βλέπουν μια εικόνα που τους συγκλονίζει: ένα μικρό αγόρι πνίγεται στη Μεσόγειο της προσφυγικής τραγωδίας. Βρίσκοντας την αποστολή τους, ταξιδεύουν στη Λέσβο και, θέτοντας κάθε μέρα τη ζωή τους σε κίνδυνο, αγωνίζονται να σώζουν ζωές που κινδυνεύουν, αλλά και να αναγνωρίσουν την οδύνη σε συνδυασμό με τη συστημική ολιγωρία - ή αδιαφορία. Από τη μια αναμενόμενο κι ελαφρώς συναισθηματικά χειριστικό, από την άλλη συγκινητικό και καίριο κοινωνικό δράμα, γυρισμένο στην Ελλάδα με παραγωγό την Heretic, βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Οσκαρ Καμπς, ιδρυτή του Open Arms.

Καθαγιασμός (Consecration, Ην. Βασίλειο, ΗΠΑ, 2023, 91’)​​​​​​​

★★☆☆☆

● σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Σμιθ

● ηθοποιοί: Τζένα Μαλόουν, Ντάνι Χιούστον, Τζάνετ Σάζμαν

Η Γκρέις είναι συντετριμμένη: το χαμένο στα ψυχρά βάθη των Χάιλαντς, στη Σκοτία, μοναστήρι όπου βρισκόταν ο αδελφός της, την ενημερώνει ότι εκείνος αυτοκτόνησε. Οσο η μονή ετοιμάζεται να εξαγνίσει και να καθαγιάσει τον μιασμένο από την αμαρτία χώρο, η Γκρέις αγωνίζεται να μάθει την αλήθεια για τον θάνατό του – και για τη ζωή τους. Ενα θρίλερ που ξεκινά συνομιλώντας με τον Πολάνσκι και συνεχίζει συνομιλώντας με ένα ένα τα κλισέ του είδους, αυτά που ξεχνά κανείς σε μια καρέκλα ενός θερινού μια καλοκαιρινή βραδιά.

Asteroid City (ΗΠΑ, 2023, 104’)

​​​​​​​★½☆☆☆

● σκηνοθεσία: Γουές Αντερσον

● ηθοποιοί: Τζέισον Σουόρτσμαν, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Τομ Χανκς, Τζέφρι Ράιτ, Τίλντα Σουίντον, Μπράιαν Κράνστον, Εντουαρντ Νόρτον, Εϊντριεν Μπρόντι, Λίεβ Σράιμπερ, Χόουπ Ντέιβις, Μάγια Χοκ, Ματ Ντίλον, Γουίλεμ Νταφό, Μάργκο Ρόμπι

Εάν θεωρήσουμε ότι ο Γουές Αντερσον ανέβηκε, ταινία την ταινία, στην κορυφή της υπέροχης πορείας του με το «Moonrise Kingdom», εξίσου σταθερά τα τελευταία χρόνια έχει πάρει την κατιούσα, τουλάχιστον εάν κανείς θεωρεί ακόμα το έργο του κινηματογραφικό.

Ο Τζέισον Σουόρτσμαν, ως χήρος μπαμπάς δυο μικρών κοριτσιών κι ενός αγοριού που είναι διάνοια στη φυσική, ξεμένει στο Asteroid City όταν χαλάει το αυτοκίνητό του. Περιμένοντας τον πεθερό του να έρθει να πάρει τις μικρές, γνωρίζει κι ερωτεύεται μια σταρ του σινεμά που μένει απέναντί του. Λίγο ημερολόγιο, λίγο νουάρ ή και b-movie φαντασίας, σε μεγάλο βαθμό ένα ιδιοσυγκρασιακό «δοκίμιο» για τη φύση του θεάματος και του θεατή, μια ταινία που περνά πια στο τερέν του εικαστικού έργου, ασύλληπτης αρμονίας, ισορροπίας, χρωματικής πανδαισίας που, ωστόσο, καθόλου δεν ενδιαφέρεται για την κινηματογραφική επικοινωνία. Ενα φιλμ (με πρεμιέρα πριν από έναν μήνα στο Φεστιβάλ Κανών), του οποίου κάθε κάδρο ταιριάζει σε εκπληκτική έκθεση, όμως με ξύλινους διαλόγους από το υπέρλαμπρο καστ και τελικά καμία ουσία και καμιά αστερόσκονη.

Μαθήματα αποπλάνησης (No hard feelings, ΗΠΑ, 2023, 103’)

● σκηνοθεσία: Τζιν Σταπνίτσκι

● ηθοποιοί: Τζένιφερ Λόρενς, Αντριου Μπαρτ Φέλντμαν, Μάθιου Μπρόντερικ, Λόρα Μπενάντι, Νάταλι Μοράλες

Η Μάντι είναι μια όμορφη, τολμηρή, άφραγκη τυχοδιώκτρια. Σε μια αγγελία θα βρει τον τέλειο, εύκολο τρόπο να βγάλει λεφτά. Δυο υπερπροστατευτικοί γονείς αναζητούν άξια κοπέλα να «ξεβγάλει» τον 19χρονο εσωστρεφή, κοινωνικά αδέξιο γιο τους, πριν εκείνος πάει στο κολέγιο. Η Μάντι θα πάρει τη δουλειά, αλλά ο Πέρσι θα αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολη ανάθεση απ’ όσο νόμιζε. Ρομαντική κωμωδία (ή σύγχρονη σάτιρα των ταυτοτήτων των φύλων), από τον σκηνοθέτη του «Bad Teacher» με την Κάμερον Ντίαζ, σεναριογράφο του αμερικανικού «The Office».