«Μια φορά το τρίμηνο έρχεται στα όνειρά μου»

Το πρώτο πλάνο είναι από το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Το όνομά του στην επιγραφή, η πόρτα που άνοιγε και ξεδίπλωνε τα όνειρά του. Το κατώφλι ενός χώρου στον οποίο ζήσαμε μερικές από τις πιο πολύτιμες θεατρικές εμπειρίες της ζωής μας. Κι έπειτα η φωνή του, το γέλιο του, το πρόσωπο του Λευτέρη Βογιατζή που καθισμένος στις θέσεις των θεατών φώναζε: «Χρήστο, Χρήστο». Ο Χρήστος Μαύρος είναι εκείνος, τον οποίο, επί 20 χρόνια, αναζητούσε εκατοντάδες φορές μέσα στην ημέρα ο κορυφαίος Ελληνας σκηνοθέτης.

Σήμερα, εννέα χρόνια μετά τον θάνατό του, ο στενός του συνεργάτης στέκεται πίσω από την κάμερα του Ηλία Γιαννακάκη και μαζί ετοίμασαν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ το οποίο θα προβληθεί στην ΕΡΤ2, την ερχόμενη Δευτέρα, 28 Μαρτίου, στις 20.00, από τη σειρά «Υστερόγραφο».

«Μου προκαλεί τρόμο που ακούω τώρα τη φωνή του να με φωνάζει. Αυτό το “Χρήστο -Χρήστο” το άκουγα όταν πήγαινα διακοπές το καλοκαίρι, όταν πήγαινα για δουλειές έξω, όταν πήγαινα ώς την πλατεία Αγίου Γεωργίου να πάρω κάτι για φαγητό... Το άκουγα παντού», λέει ο Χρ. Μαύρος στα πρώτα πλάνα.

Η πρώτη τους επαφή ήταν το 1991 σε ένα τραπέζι Χριστουγέννων. Οταν εκείνο το βράδυ ο Χρήστος Μαύρος του εξέφρασε την επιθυμία να ασχοληθεί με το θέατρο, ο Λ. Βογιατζής τον αιφνιδίασε: «Χρήματα η οικογένειά σου έχει; Αν όχι, τότε μην ασχοληθείς με το θέατρο αλλά κάνε κάτι γύρω από αυτό». Αφού τελείωσε μια σχολή ηχοληψίας επανήλθε και στην πρώτη τους συνάντηση/ οντισιόν ο σκηνοθέτης τού ζήτησε να ξεκινήσει από το μπαρ και τα προγράμματα ώστε να μπει στο κλίμα του θεάτρου. «Η ευθύνη για να συνεργαστείς μαζί μου είναι όλη δική σου», του είπε τότε...

Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, τη δεύτερη χρονιά -τρέμοντας- πήρε θέση στον ήχο, έπειτα επί 20 ολόκληρα χρόνια έγινε ο άνθρωπος που φρόντιζε για ό,τι απαιτούσε η στιγμή, οι πρόβες, ο κτητικός χαρακτήρας του Λ. Βογιατζή. «Πέντε χρόνια μου έκανε παρατηρήσεις για τα πάντα: τι να φοράω, πώς να περπατάω, πώς να αναπνέω, γιατί δεν έπρεπε να λείπω όταν αυτός δεν είναι εκεί. Ειλικρινά δεν καταλάβαινα τίποτα. Με την πάροδο του χρόνου άρχισα να καταλαβαίνω. Και δυστυχώς, για μένα, είχε δίκιο σε πολλά».

Ξενύχτια, μυστικά, πλάνα από τις πρόβες, άγνωστες ιστορίες, αποσπάσματα από εμβληματικές παραστάσεις, αποκαλύψεις για τσακωμούς κι εντάσεις με τους ηθοποιούς, προσωπικές στιγμές στο σπίτι της Ανδρου, μνημειώδεις περιπέτειες που έρχονται στο φως, ψηφίδες όλες της σπάνιας προσωπικότητας του τελειοθήρα του ελληνικού θεάτρου. Ο Λευτέρης Βογιατζής δημιούργησε ένα σύμπαν με στο οποίο μαθητεύσαμε στον πόνο και τον ρεαλισμό, αλλά καλομάθαμε στην υψηλή θεατρική τέχνη.

Ο τρόπος, όμως, που δούλευε με τους ηθοποιούς για να τα καταφέρνει όλα αυτά έχει γίνει πια κάτι σαν αστικός μύθος του θεάτρου. Πράγματι, δεν ήταν ένας εύκολος, καλόβολος, ψύχραιμος, υποχωρητικός συνοδοιπόρος. Ηταν λεπτολόγος -μισούσε τη λέξη «τελειομανής»- και ακόρεστος. «Η επιθυμία του να βασανιστούμε ήταν η πιο συνηθισμένη μορφή διαστροφής. Και για τους ηθοποιούς και για τους τεχνικούς. Ολοι κουραζόμασταν πάρα πολύ, φτάναμε στα όριά μας, νιώθαμε ότι δεν μπορούμε άλλο. Ομως με κάποιο μαγικό τρόπο εκεί που μας έφτανε στα όρια μας και ο Λευτέρης και η δουλειά, αγαπούσαμε τόσο πολύ αυτό το πράγμα που έκανε, το είχαμε ερωτευτεί...». Ενώ, λίγο μετά παραδέχεται: «Οταν έφυγε κατάλαβα το κενό που άφησε μέσα μου και πόσο μου έλειπε. Ακόμα με καθοδηγεί. Μια φορά το τρίμηνο έρχεται στα όνειρά μου».

Εδώ κι ενάμιση χρόνο ο χώρος του θεάτρου, ο κόσμος μέσα στον οποίο ο Λ. Βογιατζής μεγαλούργησε, σείεται από τις αποκαλύψεις ακραίων συμπεριφορών. «Κάποιοι μίλησαν και για τον Λευτέρη. Εσύ τι αισθάνθηκες;», ρωτάται ο Χ.Μαύρος. «Είναι παρά πολύ άδικο για τον εξής λόγο: Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορούσε να βγει αυτό που επιθυμούσε με άλλο τρόπο. Ισως ήταν παραπάνω πιεστικός, επίμονος αλλά πάντα κρατήθηκε σε καλλιτεχνικά πλαίσια. Ποτέ δεν πρόσβαλε κάποιον προσωπικά», ξεκαθαρίζει.

Για το φινάλε ο Χρήστος Μαύρος κράτησε μια απίστευτα συγκινητική ιστορία από τις τελευταίες μέρες της νοσηλείας του που φανερώνει το νοιάξιμο του κορυφαίου σκηνοθέτη για τους πιο δικούς του ανθρώπους. Η κατάσταση του επιδεινωνόταν, αλλά εκείνος ήθελε να τα φροντίσει όλα. Η συνέχεια τη Δευτέρα, στην ΕΡΤ2, στις 20.00...