Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Ελλάδα η όπερα La Vestale του Γκασπάρε Σποντίνι. Με μια μεγάλη συμπαραγωγή, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με το Teatro Grattacielo της Νέας Υόρκης συμπληρώνουν τις εκδηλώσεις που εντάσσονται στο έτος «Μαρία Κάλλας», με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση της θρυλικής Ελληνίδας σοπράνο.
Παρουσιάζεται στις 8, 9 και 10 Δεκεμβρίου στην Αίθουσα Φίλων Μουσικής Μ1 με ελληνικούς υπέρτιτλους. Συνομιλήσαμε με τον καταξιωμένο Ελληνα σκηνοθέτη και διευθυντή του Teatro Grattacielo της Νέας Υόρκης Στέφανο Κορωναίο, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης. Μια παράσταση-πρόκληση, τόσο για τον ίδιο και τους συντελεστές όσο και για το κοινό της Θεσσαλονίκης.
● Από τη Μάνη ώς τη Νέα Υόρκη, και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με αρκετές παραστάσεις. Αν θα σας ζητούσα να μας πείτε τους σημαντικότερους σταθμούς αυτής της πορείας, ποιοι θα ήταν;
Εχω τόσα πολλά, πραγματικά δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω... σίγουρα τα παιδικά μου χρόνια, ειδικά τα χρόνια μου στην Αρεόπολη. Δεν νοιαζόμουν ιδιαίτερα για τους ανθρώπους και ούτε αυτοί για μένα. Θυμάμαι όμως τα άγρια, όμορφα, απέραντα αγροτικά τοπία. Τέτοια φύση, δεν θα ξεχάσω ποτέ. Τα πρώτα μου χρόνια ως φοιτητής στο Μιλάνο ήταν άλλο ένα μεγάλο και σημαντικό γεγονός στη ζωή μου. Τελευταία, το 2020, όταν η ζωή μου άλλαξε εντελώς: διορίστηκα γενικός και καλλιτεχνικός διευθυντής μιας ιστορικής εταιρείας όπερας της Νέας Υόρκης, του Teatro Grattacielo. Η La Vestale είναι το διασημότερο έργο του Ιταλού συνθέτη Γκασπάρε Σποντίνι, που έζησε στα τέλη του 18ου και στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Από την πρώτη παρουσίασή της στην Οπερα του Παρισιού το 1807 σημείωσε τεράστια επιτυχία με περισσότερες από 200 παραστάσεις έως το 1830.
● Στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης παρουσιάζετε αυτές τις μέρες ένα σχετικά αφώτιστο στην Ελλάδα έργο, την τρίπρακτη όπερα La Vestale (Η Εστιάς) του Ιταλού συνθέτη Γκασπάρε Σποντίνι. Γιατί το επιλέξατε;
Θέλαμε να αποτίνουμε έναν ιδιαίτερο φόρο τιμής στη Μαρία Κάλλας. Η αποστολή του Teatro Grattacielo είναι η παρουσίαση σπάνιων έργων όπερας στις ΗΠΑ. Η όπερα «La Vestale» στα ιταλικά λείπει από το διεθνές ρεπερτόριο για πάνω από 50 χρόνια. Είμαι ευγνώμων που το διοικητικό του συμβούλιο στη Νέα Υόρκη και η καλλιτεχνική διεύθυνση του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, αποφάσισαν να αγκαλιάσουν αυτό το πολύ φιλόδοξο διεθνές πρότζεκτ. Αλλά το πιο σημαντικό έχει να κάνει με το ποια ήταν η Μαρία Κάλλας, καθώς εμείς γιορτάζουμε και προβάλλουμε τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες των ημερών μας, που είναι το μέλλον της τέχνης! Είμαι βέβαιος ότι η Μαρία θα λάτρευε αυτή την παραγωγή!
● Ταλέντα, μουσικές ιδιοφυΐες υπάρχουν πάντα, γιατί η Μαρία Κάλλας έλαμπε και λάμπει ακόμα;
Τιμώντας την επέτειο για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, τιμούμε όχι μόνο μια ταλαντούχα σοπράνο, αλλά μια γυναίκα της οποίας η ζωή ήταν συνυφασμένη με πάθος, επιμονή και διαρκή αγάπη για την τέχνη της όπερας.
● Τι σημαίνει το να είναι κάποιος διευθυντής ενός θεάτρου στη Νέα Υόρκη, σε ένα τόσο απαιτητικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον;
Αυτή είναι μια εξαιρετική ερώτηση. Εργάζομαι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Μέρα-νύχτα, με αγάπη, μεράκι και απόλυτη αφοσίωση. Αγαπώ τη δουλειά μου και νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να προωθήσω και να υποστηρίξω τις τέχνες και το μέλλον των νέων καλλιτεχνών. Η μεγάλη ενέργεια της Νέας Υόρκης είναι μια κινητήρια δύναμη για μένα. Φέτος, προσκλήθηκα από την Opera America να γίνω μέλος μιας επιλεγμένης ομάδας ηγετών της όπερας σε όλο τον κόσμο. Εδώ βλέπω το μέλλον μου και ίσως τη μεγαλύτερη συνεισφορά μου: διοίκηση και προώθηση τεχνών.
● Νιώσατε κάποια στιγμή πρόσφυγας;
Οχι, ποτέ. Είμαι πολύ ευτυχής.
● Κατά τον Στανισλάβσκι, υπέρτατο θέατρο είναι η επίτευξη της σκηνικής αλήθειας και απλότητας. Εσείς τι πιστεύετε;
Θα συμφωνήσω μαζί του.
● Θα ερχόσασταν στην Ελλάδα για να αναλάβετε μια παρόμοια θέση;
Ναι, βεβαίως, αισθάνομαι ότι έχω πολλά να προσφέρω.
● Αμερική και Ελλάδα, διαφορετικές χώρες, ωστόσο εκεί και εδώ ίσως ισχύει η ρήση του Ουάιλντ «Το θεατρικό έργο ήταν επιτυχία, το κοινό ήταν αποτυχία». Τι πιστεύετε για αυτή τη σχέση κοινού-καλλιτέχνη που δεν είναι πάντα αρμονική;
Είχα μερικές εμπειρίες αυτού του είδους, αλλά το έχω αποδεχτεί. Ενας καλλιτέχνης ή ένας δημιουργικός άνθρωπος ξεκινά με μια ιδέα, ένα συναίσθημα. Στην περίπτωσή μου, μια και έχω καλή φωτογραφική μνήμη, όλα ξεκινούν από μια εικόνα στο μυαλό μου. Αλλά το μυαλό μου δεν μπορεί να γίνει αρεστό ή κατανοητό σε όλους. Μερικές φορές ξεφεύγω από τον δρόμο μου, προσπαθώ πραγματικά να εξηγήσω το μυαλό μου σε όλους όσοι θέλουν να ακούσουν.
Μερικές φορές όχι, θα επιθυμούσα το κοινό να προσπαθήσει λίγο περισσότερο για να καταλάβει τι εννοώ. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις, το κάνω με αγάπη και για τα δύο: για την τέχνη και για το κοινό.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας