«Ξέρετε, θα σας πω κάτι που σε σας, ως Ελληνίδα, θα φανεί ιερόσυλο κι ακατανόητο, αλλά είναι αλήθεια. Η Μαρία Κάλλας δεν είχε την ωραιότερη φωνή που έχει ακουστεί στην όπερα. Είχε μια φωνή χωρίς όριο, με απίστευτη έκταση, που μπορούσε να την κάνει ό,τι ήθελε. Αλλά όχι, δεν ήταν η ομορφότερη φωνή που έχουμε ακούσει στη σκηνή...».
Η ερώτηση αφορούσε το πιο ιερό πρόσωπο της όπερας και στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής βρισκόταν μια θρυλική γυναίκα που με πολύ σοβαρό και κοφτό ύφος τράνταζε τις νεανικές μου βεβαιότητες.
Η Κρίστα Λούντβιχ, που στην τεράστια καριέρα της αναμετρήθηκε στη σκηνή με την «ατελείωτη» φωνή της Μαρίας Κάλλας (όπως στη Νόρμα το 1961), προσπαθούσε να μου εξηγήσει τότε (σε συνέντευξη για λογαριασμό της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας») τη διαφορά ανάμεσα στην ομορφιά, τη δύναμη και το όριο.
Τίποτα από τα τρία δεν στερήθηκε στη ζωή και την καριέρα της και δικαίως θεωρήθηκε μία από τις μεγαλύτερες φωνές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Αυτή η σπουδαία Γερμανίδα μέτζο σοπράνο, που ερμήνευσε μοναδικά ρόλους σε έργα των Στράους, Μότσαρτ και Βάγκνερ, πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 93 ετών.
Η Κρίστα Λούντβιχ γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1928, αλλά η Βιέννη υπήρξε η πόλη στην οποία ξεκίνησε την καριέρα της, μεγαλούργησε και επέλεξε να ζει επί δεκαετίες.
Τα παιδικά της χρόνια σε μια μισοδιαλυμένη μεταπολεμική Γερμανία ήταν πολύ δύσκολα και φτωχικά, αλλά εκείνη κατάφερε να αναρριχηθεί στον κόσμο του τραγουδιού χάρη στην απίστευτη πειθαρχία που της ενστάλαξε η αυστηρή μητέρα της - στην πραγματικότητα η μόνη δασκάλα που είχε δίπλα της καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της.
Η αρχή για τη μέτζο σοπράνο έγινε στη Φρανκφούρτη στα 18 της. Λίγο μετά εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Καρλ Μπεμ και το 1955 ξεκίνησε τη συνεργασία της με την Οπερα της Βιέννης στην οποία ερμήνευσε δεκάδες ρόλους επί 30 χρόνια.
Σε αυτό το θέατρο γνώρισε και τον πρώτο της σύζυγο, βαρύτονο Βάλτερ Μπέρι, με τον οποίο έμειναν παντρεμένοι ώς το 1970. Δύο χρόνια μετά έκανε έναν δεύτερο γάμο με τον Γάλλο ηθοποιό και σκηνοθέτη Πολ-Εμίλ Ντεμπέρ, ο οποίος πέθανε πριν από δέκα χρόνια.
Η Σκάλα του Μιλάνου και φυσικά η Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης ήταν επίσης ένα θέατρο στο οποίο διακρίθηκε. Εκανε το ντεμπούτο της εκεί το 1959 ως Κερουμπίνο στους «Γάμους του Φίγκαρο», συνέχισε την ίδια χρονιά στην «Aϊντα» του Βέρντι και μέχρι το τέλος της καριέρας της τραγουδούσε εκεί τακτικά.
Το 1994 αποφάσισε να αποσυρθεί από το τραγούδι και για χρόνια παρέδιδε μαθήματα και master-classes σε νέους επίδοξους τραγουδιστές (μεταξύ αυτών και Ελληνες). Αν πάλι θέλετε να την ακούσετε σε κάτι που κυριολεκτικά σφράγισε με τη φωνή της, αναζητήστε τις ερμηνείες της στον εμβληματικό κύκλο τραγουδιών «Χειμωνιάτικο Ταξίδι» του Φραντς Σούμπερτ (σε ποίηση Βίλχελμ Μίλερ).
«Η παρουσία της στη σκηνή της Μετροπόλιταν, η φωνή της και η ερμηνεία της ήταν από μόνη της μια σύνθεση όλων των δραματικών τεχνών μαζί», είχαν γράψει τo 1983 οι New York Times για την απόδοσή της στο έργο που συνολικά στη ζωή της τραγούδησε 72 φορές...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας