Τα Χανιώτικα Ταμπακαριά (βυρσοδεψεία), εμβληματικό τοπόσημο της πόλης και διαχρονική πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες, ανακηρύχθηκαν πριν από λίγα χρόνια «διατηρητέο μνημείο», με αποτέλεσμα την ολοσχερή αλλαγή της χρήσης του χώρου και το κλείσιμο ενός μεγάλου κύκλου παραγωγικής δραστηριότητας, που υπήρχε τουλάχιστον από την εποχή της Αιγυπτιοκρατίας…
Αυτό το καθοριστικό γεγονός, που προοιωνίζεται ένα ευρύτερο «τέλος εποχής» και καθιστά αναγκαία μια επιτελεστική πράξη αποχαιρετισμού πριν από την επικείμενη μετάβαση, είναι που κίνησε το ενδιαφέρον του γνωστού φωτογράφου Μιχάλη Πολυχρονάκη. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα παρουσιάζεται στην έκθεση φωτογραφίας «Μετα-Ταμπακαριά: Το τελευταίο βλέμμα», που εγκαινιάζεται το Σάββατο 20 Ιανουαρίου στην αίθουσα τέχνης «Β. Μυλωνογιάννη» (Χαρ. Τρικούπη 14, Χανιά).
Εχοντας εδώ και πολλά χρόνια εντρυφήσει και σχεδόν ταυτιστεί με το συγκεκριμένο θέμα, ο Χανιώτης φωτογράφος δεν αρκείται πια στις κοινότοπες προσεγγίσεις της νοσταλγικότητας και της παρελθοντολογίας αλλά, μεταστρέφοντας ριζικά τον τρόπο της θέασής του, διανοίγεται σε μεταβατικές ορατότητες και παράλληλες ενατενίσεις, που όσο κι αν μοιάζουν εξωπραγματικές, είναι ωστόσο με ένα βαθύτερο τρόπο ρεαλιστικές και αληθινές.
Οπως τονίζει ο ίδιος: «Ξαφνικά, κι ενώ όλα γύρω από τη φωτογραφική θεώρηση του συγκεκριμένου θέματος έμοιαζαν να έχουν ειπωθεί, μια απροσδόκητη και ολοσχερής μεταστροφή του βλέμματός μου μεταμόρφωσε στα μάτια μου τα ταμπακαριά, από “μνημείο”, σε “μαντείο”, νοηματοδοτώντας εντελώς διαφορετικά τις ιδιότητες και την τάξη των πραγμάτων, καθώς τα πάντα γύρω “αλληγορήθηκαν” κι έγιναν σημαδιακά, σαν να ήταν “σημεία” και “οιωνοί”! Ξαφνικά, και χωρίς τίποτε εξωτερικά να έχει αλλάξει, ο χώρος απέκτησε ένα παράξενο “εσωτερικό βάθος” κι ο χρόνος έγινε μετέωρος και ανιστορικός, κάνοντας τη φωτογράφιση να μοιάζει άλλοτε με βεβήλωση κι άλλοτε με τελεσιουργία!»
Ο Μιχάλης Πολυχρονάκης, που γεννήθηκε στα Χανιά το 1963, ξεκίνησε τη φωτογραφική του διαδρομή το 1989, με αφορμή την εξερεύνηση των σπηλαίων. Εκτοτε, ασχολήθηκε με ευρύτατη γκάμα θεμάτων, αναπτύσσοντας με την πάροδο του χρόνου ένα συγκροτημένο, αναγνωρίσιμο ύφος. Η δουλειά του έχει δημοσιευτεί, εκτεθεί και βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διετέλεσε εξωτερικός συνεργάτης της ελληνικής έκδοσης του National Geographic και δίδαξε θεωρία και τεχνική της αναλογικής φωτογραφίας στο πολύκεντρο νεολαίας του Δήμου Χανίων, την περίοδο 2000 έως 2010. Οδηγός του η πίστη ότι το σημαντικό και το ουσιώδες δεν βρίσκεται στο θέμα (δηλαδή την αφορμή) αλλά στο βλέμμα (δηλαδή την αιτία).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας