Το να αρκείσαι σε εξυπναδακίστικη κριτική δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια αξιόπιστη και ισχυρή αντιπολίτευση. Εντάξει, νεοφιλελεύθερους θα προωθούσε στον ελαφρύ ανασχηματισμό στον οποίο προέβη ο Ελληνας πρωθυπουργός - ποιος δεν ανέμενε κάτι τέτοιο; Πιστός στην «ιδεολογία» του έπραξε με συνέπεια και αποφασιστικότητα, όπως αρμόζει σε έναν τάχα μου ηγέτη με πυγμή. Οπως είναι, φαντάζομαι, σε όλους γνωστό αυτή η κυβέρνηση είναι σκληρά νεοφιλελεύθερη - αλλά μια κυβέρνηση τόσο λιγότερο αυταρχική γίνεται όταν έχει απέναντί της μια εν εγρηγόρσει και δυναμική αντιπολίτευση. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι τεράστιος, αποτελεί εξάλλου έναν από τους πύργους των δημοκρατικών θεσμών.
Καλό θα ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση να ακούσει με περισσότερη προσοχή όσα επισήμανε πρόσφατα σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εποχή» ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Και τι άλλο από αυτονόητες είναι οι επισημάνσεις του: να διαρθρωθεί έτσι το κόμμα ώστε να υπερασπίζεται αξίες [ισότητα, λ.χ., κοινωνική δικαιοσύνη, φαντάζομαι] και να καταστεί χρήσιμο και συμμετοχικό στην κίνηση της κοινωνίας. Για να γίνουν όμως αυτά απαιτείται μια εσωκομματική δημοκρατία και όχι εκχώρηση των πολιτικών δικαιωμάτων στην ηγεσία, όσο φωτισμένη κι αν θεωρείται ή και είναι. Τι άλλο είπε ο πρώην υπουργός; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επιτέλους να αποδείξει πως οι άνθρωποί του [ψηφοφόροι, στελέχη, ηγεσία] δεν είναι σαν τους άλλους, που φροντίζουν για τα «δικά τους -και μόνο- παιδιά». Είπε κι άλλα, ότι δηλαδή σε καμία περίπτωση ο σκοπός δεν πρέπει να αγιάζει τα μέσα και ότι το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς πρέπει να αποδεικνύεται κάθε μέρα και ώρα.
Και κάτι για το οποίο πολλοί απορούν, γιατί δηλαδή δεν κάνουν χρήση ένδικων μέσων κατά των πολιτικών τους αντιπάλων βλέποντάς τους να μην ορρωδούν προ ουδενός όταν κάνουν δήθεν αποκαλύψεις και κατηγορούν στελέχη της αντιπολίτευσης. Αλήθεια, γιατί αποφεύγουν την προσφυγή στη Δικαιοσύνη; Κατανοητά όλα αυτά αλλά ακατανόητο γιατί αποφεύγονται να τοποθετηθούν στο τραπέζι των αναζητήσεων λύσεων καθώς και της βελτίωσης όχι μόνο της εικόνας του κόμματος αλλά και της αποτελεσματικότητάς του.
Εκείνο που πραγματικά έχει σημασία είναι η εξής πρόταση: «Ηταν και είναι ακατανόητη η επιχείρηση να μετατοπιστεί ιδεολογικά και προγραμματικά ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά. Αδιάβαστη, εμμονική και αυτοκαταστροφική». Η αλήθεια είναι ότι δεν καταλαβαίνει κανείς εύκολα τι ακριβώς εννοεί εδώ δα. Θα αναπτυχθεί από μόνη της η ριζοσπαστική ή ξέρω 'γώ πώς Αριστερά; Τέλος πάντων τέτοια οφείλουν να προβληματίζουν την ηγετική ομάδα, εκτός εάν αυτή έχει ξεχάσει τι σημαίνει κόμμα και ασχολείται μόνο με τρόπους που θα τη βοηθήσουν να ξαναποκτήσει την εξουσία. Η Αριστερά χωρίς την κοινωνία είναι ένα άνοστο ανέκδοτο, όπως επίσης η Αριστερά χωρίς κουλτούρα και πολιτισμό είναι ένα οξύμωρο.
Καλά έκανε ο Τσακαλώτος και ας βρυχάται από τον υπολογιστή του ο διακοπεύων Πολάκης [υπάρχουν βέβαια και λόγια ανάμεσα στους βρυχηθμούς, ας μην τον αδικούμε]. Νομίζω, είναι πολλοί αυτοί που έχουν τους ίδιους προβληματισμούς με τον κ. Τσακαλώτο - αυτό καλό είναι, εάν ασφαλώς υπάρχουν ευήκοα ώτα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας