Αφού λοιπόν μεγάλη η εβδομάς που διανύουμε κι εξακολουθούμε, ως χώρα, να είμαστε εκτός μέτρου κι αφού ολόσωμον το Εαρ το γλυκύ, Εμπειρίκο ας μνημονεύσωμεν: «Ο αληθώς ευτυχισμένος άνθρωπος δεν χρειάζεται ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον, αλλοιώς παρά μονάχα ως υπόσχεσιν και εγγύησιν της διαιωνίσεως της Ηδονής, και εκείθεν, της διαιωνίσεως της Ζωής και του ωραίου Σύμπαντος που μας εδόθη προς Ερωτα, προς Μέθεξιν και προς τελείαν ταύτισιν με το άπειρον Σώμα και το άπειρον Πνεύμα, και προς διηνεκήν μετασχηματισμόν τού Χθες, του Σήμερον και του Αύριον, εις εν αδιαίρετον και άτερμον Σύνολον ευδαιμονίας και αθανασίας. Διότι ο ευδαίμων δεν έχει πια καημούς, μήτε εχθρούς, μήτε άγχος ή φόβον. Εχει τον όλβον του Θεού, μέσα στην αιωνίαν δόνησιν της Ενεργείας, εν ηδονή διαβιών και εν εκστάσει υπάρχων στον κόσμον τούτον τον παντοτινόν, στον κόσμο τον ανέσπερον, όπου το “Εγώ”, διά τον πλήρην άνθρωπον, σημαίνει “Εκείνος”, και ο εκάστοτε και εκασταχού “Εκείνος” σημαίνει πάλι “Εγώ” που είμαι εν Θεώ και συνεπώς Θεός, εν Ηδονή και κραδασμώ και εις του αιώνας των αιώνων...».
Τι θα κάναμε χωρίς τους ποιητές;
Ενας άλλος ποιητής που έζησε περίπου δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν από μας στην Ελέα, ο Εμπεδοκλής, εξηγούσε: όταν λέμε ηδονή, εννοούμε την ευχάριστη αταραξία του σώματος και της ψυχής... Δεν μπορεί να ζει κανείς ευχάριστα αν δεν ζει συνετά, καλώς και δικαίως... οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ζουν ήσυχα πέφτουν σε νάρκη... με την αυτάρκεια εξασφαλίζει κανείς ένα μέγιστο αγαθό, την ελευθερία. Ποίηση και πολιτική μαζί· αλλού, όμως, οι ποιητές, αλλού οι πολιτικοί. Πώς από την ένωση των ιδεών προκύπτει το χάσμα των ανθρώπων; Ολοι ξέρουμε αλλά σφυρίζουμε κλέφτικα, ο καθείς για τους δικούς του λόγους. Η ποίηση κατά τον Αριστοτέλη είναι κάτι περισσότερο φιλοσοφημένο και σοβαρό από την Ιστορία (φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν), διότι «δεν είναι έργο του ποιητή να λέει αυτά που έγιναν, αλλά κάποια που θα μπορούσαν να γίνουν».
Εάν ο μέγας Σταγειρίτης έχει δίκιο, τότε οφείλουμε άπαντες (κράτος - αγορά - κοινωνία) να ανακαλύψουμε τους ποιητές ή να βγάλουμε τις παλιές τους λέξεις από τα χρονοντούλαπα, από τη ναφθαλίνη του ορθολογικού καθωσπρεπισμού μας. Υπάρχει μια δόση αλήθειας σε όλα τούτα (επηρεασμένη από την κατανυκτικότητα και την αλληλεγγύη, τη μεταρσίωση και το ζώπυρον της Ανοιξης). Τι να κάνουμε! Μες στην ολιγότητα κινούμεθα άπαντες, ψιλοί τε και ψηλοί, λιγνοί τε και ευτραφείς, κωφάλαλοι ή λαλίστατοι, ημιτελείς τε καὶ αρτιμελείς. Ολοι το ίδιο είμαστε, νοΐ τε και σώματι και ψυχή· υπαρξιακώ (οντολογικώ) τω τρόπω. Ο,τι και να κάνουμε, εμείς οι ίδιοι θα αλληλοσπαρασσόμεθα έως την τελευτήν, εκόντες άκοντες (ω θεοί), αρκεί η ζωή να μην ξεφεύγει από τον ορίζοντά μας, από τα όρια της γκλάβας μας. Το ξέρουμε ότι η ζωή είναι ένα θαύμα· όποιος έχει αντίρρηση ας βγει στην αρένα, στην Πνύκα, στο Κοινοβούλιο (όπου θέλει) και ας ενσταθεί. Ας ξέρει όμως ότι θα γίνει ένας αποπομπαίος τράγος, αφού όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στην κοσμοεικονική ανοησία μας (βοήθειά μας).
Αρωγός στην ανοηταίνουσα σκέψη και συμπεριφορά μας η εθνική τηλοψία, γέμουσα ενοχλητικών για την αισθητική και την ιδεολογία μας προσωπικοτήτων, χωρίς νόημα εντούτοις να αναφέρουμε ονόματα· τα ξέρετε δα οι πλείστοι. Ιδού οι έννοιες του Πάσχα (εβραϊστί: Πέσαχ = πέρασμα. Ναι, αλλά πού; Στην άλλη πλευρά; Στο σκότος ή στη ζωή;): Ηδονή, έρωτας, σώμα, άπειρον, μέθεξις, χρόνος. Συγγνώμη, αλλά σέβομαι απολύτως (όχι ακριβώς...) τους ποιητές και εννοώ τους Ελληνες ποιητές, από τον Ομηρο έως τα σημερινά 12 ευαγγέλια...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας