Από πού ν’ αρχίσει κανείς, εάν επιχειρήσει να γράψει λίγα για τη διάχυτη «αισθητική» που διακρίνει τους «δημόσιους» ανθρώπους της χώρας; Είναι τόσο χαμερπείς και χυδαιολαϊκοί οι πλείστοι, που πράγματι σε αναγκάζουν να σιωπήσεις καλύτερα [διότι άμα αρχίσεις δεν θα μπορείς να τελειώσεις]. Μια συζήτηση στη Βουλή να ακούσεις αρκεί για να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το ποιόν των συνομιλούντων. Δεν συνομιλούν· άναρθρες κραυγές ο ένας εναντίον του άλλου εκτοξεύουν, με πόζα δε, νομίζοντας ότι κατατρόπωσαν τον αντίπαλο και κέρδισαν την περιβόητη μάχη της εικόνας.
Φταίνε και οι εκπομπάρχες αλλά φταίει και το τηλεοπτικό κοινό. Οι πρώτοι, επειδή «μαζεύουν» νούμερα τηλεθέασης, άρα περισσότερα έσοδα από τις διαφημίσεις, αρέσκονται [επιδιώκουν] τη μετατροπή μιας συζήτησης σε λογοκτονία και τρίβουν και τα χέρια τους [θα πάρουν «μπράβο» από τον εργοδότη και θα αυξήσουν τα μηνιαία έσοδά τους· θα εκτιναχτεί η καριέρα τους]. Οι δεύτεροι, γιατί ουδέποτε έχουμε αντιδράσει στα φτηνά προγράμματα και στη χυδαιολογία, που μαστίζει τα σαλόνια μας [τη νοημοσύνη μας αλλά, διάβολε, και τα ίδια τα παιδιά μας].
Δεν μιλάμε για πολιτιστικά κριτήρια αλλά για τον ελάχιστο σεβασμό που άπαντες οφείλουν προς τους δέκτες όταν διαχειρίζονται ένα από τα πολυτιμότερα δημόσια αγαθά, ήγουν την επικοινωνία, την είδηση, την πληροφορία γυμνή και όχι φιλτραρισμένη στα μέτρα όσων «πλάθουν» καταπώς τους αρέσει το δημόσιο αυτό αγαθό. [Το πουλάνε και το αγοράζουν κατά το δοκούν, κατά το συμφέρον των ιδιοκτητών των μέσων επικοινωνίας –ο θεός να την κάνει].
Την προσωπική ευθύνη την έχουμε καταχωνιάσει στα αζήτητα, τα παραμελημένα, την έχουμε εξουδετερώσει και δεν βρίσκει θέση στο αξιακό σύστημα που οι πλείστοι έχουμε αποδεχτεί. Η ελληνική γλώσσα μόνο από την ευρυχωρία της σώζεται, από την πλαστικότητά της, από τους νέους που ψάχνουν και ψάχνονται πώς θα διασωθούν από χύδην στερεοτυπίες των «συνομιλούντων» που είπαμε.
Να, παράδειγμα, μια ανακοίνωση του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων: «Ο ασκόπως περιφερόμενος κύριος Κοτζιάς κατορθώνει να ταλαιπωρεί την αισθητική μας». Απίστευτο; Οχι βέβαια. Οι άνθρωποι που έχουν εξαρθρώσει την αισθητική σε κάθε της έκφανση, που μας παρασύρουν με τη συμπεριφορά τους και τα λεγόμενά τους σε απύθμενους ωκεανούς προχειρότητας και γελοιότητας, εγκαλούν άλλους, τελείως ξεδιάντροπα, για την παραβίαση της αισθητικής [της δικής τους δε!].
Δεν φταίει μόνο το κακό το ριζικό μας για όλα αυτά τα απωθητικά που μας περιβάλλουν, έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης και καιρός είναι να το συνειδητοποιήσουμε· από τέτοια ανοχή απέναντι στη χυδαιότητα γεννιούνται οι ολοκληρωτισμοί, μην προσποιούμεθα ότι δεν έχουμε γνώση του φαινομένου· μη σφυρίζουμε κλέφτικα [διότι όλοι εισερχόμαστε, χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε, διά της αδρανείας μας στον ασφυκτικό χώρο της γελοιότητας και του αυταρχισμού].
Ο κ. Καμμένος είναι ο ορισμός της συντριβής της αισθητικής –τι να πρωτοθυμηθείς. Δεν ντρέπεται να επιτρέπει την έκδοση τέτοιων ανακοινώσεων περί αισθητικής; Δεν ντρέπεται, είναι προφανές. Το θέμα είναι οι υπόλοιποι τι κάνουμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας