Οταν πολλοί μιλάνε για φιλοσοφία του πρωινού εννοούν τον λόγο που γεννήθηκε στο Αιγαίο και μετά δυόμισι κάτι χιλιετίες έχει κουρνιάσει στη φιλοσοφία του δειλινού. Ο ήλιος-λόγος κατέληξε δυτικό ηλιοβασίλεμα. Η πολιτική που εφηύραν τότε έχει καταπέσει σε μια αντιπροσώπευση (έχουν αλλάξει -λέει- τα μεγέθη, οι ανάγκες, οι πληθυσμοί· και έτσι είναι). Πολλοί εξακολουθούμε να τρέφουμε (φρούδες;) ελπίδες ότι μπορούν να επανεμφανιστούν δομές άμεσης δημοκρατίας, ότι όσοι ζουν «κάτω» μπορούν να ανέλθουν στην επιφάνεια έτσι και επιτευχθεί μια διακυβέρνηση από την αυτοαποκαλούμενη Αριστερά. Κι έτσι πρέπει να είναι αφού επικαλείται την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημόσια λογοδοσία, την ανεξιθρησκία, την ελευθερία της έκφρασης· όλα τα ανθρώπινα (πολιτικά-κοινωνικά-σεξουαλικά-πολιτισμικά) δικαιώματα.
Μια δημοκρατία βέβαια δεν τα έχει ανάγκη όλα τούτα, αφού είναι αυτονόητα. Μια όντως δημοκρατία, ασφαλώς και όχι αντιπροσωπευτική, ένα πολίτευμα όπου ο καθείς θα είχε δικαίωμα να συμμετέχει, να συναποφασίζει και με κλήρωση να επιλέγονται οι εκάστοτε υπεύθυνοι σε τομείς της πολιτικής έκφρασης, στην εξάπλωση της εργασίας, της διοίκησης και του πολιτισμού. Μια τέτοια λοιπόν δημοκρατία δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Αυτό το έχουν άπαντες καταλάβει, υποψήφιοι και ψηφοφόροι, και θα ήταν άστοχο και ουτοπικό (sic) να προσπαθήσει κάποιος να μιλήσει για άμεσες δημοκρατίες και λοιπά, ενοχλητικά εντούτοις. Γιατί;
Η Δύση έχει αποφασίσει εδώ και δύο αιώνες πώς θα διοικούνται οι χώρες της. Αυτοί που ενδιαφέρονται να διοικήσουν (και να διοικηθούν!) έχουν εντρυφήσει στις μεθόδους εκείνες (όχι πάντα θεμιτές), στα τεχνάσματα και την οργάνωση, στην προώθηση συμφερόντων, στην πίεση των αντιπάλων, που οδηγούν στην εξόντωσή τους. Εχουν σπουδάσει, εννοώ, εαυτούς και αντιπάλους.
Αυτό είναι το μόνο θετικό στις αντιπροσωπευτικές-μαζικές δημοκρατίες. Αναπτύσσεται το πνεύμα μέσα από τη βούληση για επικράτηση επί του αντιπάλου. Σέβεσαι τον αντίπαλο, μαντεύεις τις κινήσεις του, παρακολουθείς την πορεία του προς την εξουσία και πράττεις ανάλογα. Είναι μια σοβαρή αντιπαράθεση, μια ευφυής, λεπτή πνευματική λειτουργία, που προάγει (δεν έχει σημασία εδώ η ηθική) τον ανθρώπινο πολιτισμό, την τέχνη του εξαπατάν, του κυριαρχείν, και λοιπά.
Εχουμε λοιπόν δέκα μέρες μπροστά μας κατά τις οποίες μπορούμε να απολαύσουμε τον μικρό άνθρωπο πώς καταφέρνει να γίνεται μεγάλος.
Δεν έχει και πολλή σημασία εάν ο λόγος του είναι φτωχός, τετριμμένος ή χιλιοειπωμένος. Μετράει το ύφος, η ραδιουργία, η ικανότητα να ταράσσεις τα ένστικτα, όσο χαμηλά κι αν είναι, όσο κι αν έχουν απισχνανθεί. Οι υποψήφιοι γνωρίζουν, όπως και οι ψηφοφόροι, ότι η χρήση πομπωδών εννοιών, όπως κρισιμότητα, διαφάνεια, αλήθεια (;), υπευθυνότητα, δημοκρατικότητα είναι κοινός τόπος· στην ουσία αυτές οι έννοιες είναι κενές περιεχομένου, ανυπόστατες, έστω αληθοφανείς. Ναι, αλλά μόνο έτσι γίνονται ανεκτές οι μέρες πριν από τη μεγάλη ψηφοφορία, μόνο έτσι συναντιόμαστε με την Ιστορία και το μέλλον.
Μα, τι νομίζαμε, ότι είναι αστείο πράγμα οι εκλογές; Σφάλμα μέγα εσφάλαμεν όλοι εάν κάποια στιγμή αμφισβητήσαμε την ωραιότητα των εκλογών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας