Λοιπόν, ο καλός μας Κώστας Βάρναλης –για να πιάσω τα χθεσινά–, σχολάρχης τότε στην Αργαλαστή Πηλίου, αφού υποδέχτηκε με συνεργάτες του εκπαιδευτικούς και άλλους επιφανείς Αργαλαστιώτες, παραμονές Πάσχα 1911, τον Αλέξανδρο Δελμούζο, διευθυντή του Ανώτερου Δημοτικού Παρθεναγωγείου Βόλου, σχεδόν αποπομπαίο από τον Βόλο με τα «Αθεϊκά», μετά είδε κι έπαθε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, όπως τον ήθελαν… οι τα φαιά φορούντες […] περί ηθικής λαλούντες [του Καβάφη αυτό, «Θέατρον της Σιδώνος (400 π.Χ.)»].
Πώς ένιωθε τότε, από το βάρος των συκοφαντιών που τον έφτασαν μέχρι τα δικαστήρια, ο 27χρονος Βάρναλης, που πριν από έναν χρόνο είχε επιστρέψει από μεταπτυχιακές στο Παρίσι με όρεξη να διδάξει στα παιδιά του σχολαρχείου Αργαλαστής από… γαλλικά μέχρι μαθηματικά, ο… φιλόλογος με τις ανώτερες σπουδές; Το αφηγείται ο ίδιος («Απομνημονεύματα», εφημ. «Ανεξάρτητος», Μάιος 1935, αναδημ. Χ. Γ. Χαρίτος, «Ο Βάρναλης Σχολάρχης στην Αργαλαστή»):
«Στο αναμεταξύ άμαθος εγώ του κόσμου, έχασα την ψυχική μου γαλήνη στην Αργαλαστή. Πήρα το ζήτημα στα σοβαρά και στενοχωριόμουνα για το άδικο. Δεν έβλεπα τη στιγμή πότε θα τελειώση ο χρόνος να φύγω από κει ρίχνοντας πέτρα πίσω μου… Ωστόσο η καθημερινή ζωή κυλούσε με τον ταχτικό της ρυθμό. Οι άνθρωποι κλειστοί, όπως πάντα, κι ανάμεσά τους κι απέναντί μου δε λέγανε, δε δείχνανε τίποτα. Περιμένανε. Και δεν μου δημιουργούσανε κανένα επεισόδιο. Ισως γιατί είμουνα πρόσωπο “δευτερεύον” σ’ όλην αυτήνε τη μεγάλη παράσταση…»
…Στο Θέατρον της Σιδώνος (1911 μ.Χ.) με τους γραμματείς, τους φαρισαίους, τους υποκριτές, τους υπηρέτες της Εκκλησίας, όπως ο Γερμανός Μαυρομμάτης Δημητριάδος, και της Δικαιοσύνης, όπως ο ειρηνοδίκης της Αργαλαστής που «…ήξαιρε ακόμα να ρωτά ό,τι έπρεπε και να παίρνη την απάντηση που ήθελε…». Και πόσο, άραγε, απέχουν όλα αυτά –του Βάρναλη και του Καβάφη και του Δελμούζου– από την κοντινή μας «Σαγήνη του Αλλόκοτου»! Συνεχίζω…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας