Σήμερα είναι Πρωταπριλιά. Θα ειπωθούν πολλά για το έθιμο και την προσπάθεια να ξεγελαστούν κάποιοι φίλοι. Για να πάει καλά ο Απρίλης. Το ίδιο θα κάνουν και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Ετσι που κατακρημνίζεται η αξιοπιστία, η παραπλανητική ή η υποφωτισμένη δημοσιογραφία έχουν προκαλέσει ανοσία στους αναγνώστες που έτσι κι αλλιώς ο αριθμός τους συρρικνώνεται.
Η Πρωταπριλιά βάφτηκε κόκκινη πριν από έναν χρόνο. Στους Αγίους Αναργύρους. Μοιάζει τυποποιημένη η φράση, βγαλμένη από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Για τους γονείς όμως της Κυριακής, για τους δικούς της ανθρώπους, η φράση είναι μαχαιριά στο σώμα και στην ψυχή τους. Κανείς γονιός δεν ξεχνάει το σκοτωμένο σπλάχνο του. Τρανή απόδειξη τα Τέμπη. Οι γονείς έχουν γίνει πλακάτ της μνήμης. Κρατάνε όρθιους τους νεκρούς τους. Οσο κι αν επιχειρείται το μπάζωμα της μνήμης. Από πολλές κατευθύνσεις. Και με ευφάνταστους όσο και κυνικούς τρόπους.
Το ίδιο κάνουν οι γονείς της Κυριακής Γρίβα, που δολοφονήθηκε μπροστά από το κουβούκλιο του φρουρού του Αστυνομικού Τμήματος των Αγίων Αναργύρων στη Δυτική Αθήνα. Το αυτί των εκφραστών της δημόσιας ασφάλειας, της προστασίας της ζωής του πολίτη, δεν ίδρωσε. Παρά τις εκκλήσεις της. Η φράση «το περιπολικό δεν είναι ταξί», που είπε ο εκπρόσωπος του νόμου στην Κυριακή, στοιχειώνει όλους μας. Δείχνει τη νοοτροπία που υπάρχει σ’ ένα μέρος της αστυνομίας. Αλλά και σε εκφραστές άλλων θεσμικών οργάνων.
Θα μπορούσαν κάποιοι απ’ αυτούς να γίνουν ταξιτζήδες, να ξεχάσουν το καθήκον τους, να μεταμορφωθούν σε ντελιβεράδες της βούλησης των εχόντων την εξουσία. Λειτουργούν αυτοί οι επιλήσμονες του όρκου τους ως ασπίδα των αφεντικών τους -όποιοι κι αν είναι αυτοί. Γίνονται επιλήσμονες της αποστολής τους.
Οι γονείς και οι φίλοι της Κυριακής μάς το θύμισαν το περασμένο Σάββατο στο μνημόσυνο που έκαναν. Αφησαν όλοι/ες ένα μπαλόνι στον ουρανό της Αττικής. Ηταν υπόμνηση και υπόσχεση. Για την Κυριακή, αλλά και για όλες τις δολοφονημένες γυναίκες. Για όλους, μικρούς και μεγάλους, που η εξουσία βιάζεται να ξεχάσει, να καταχωνιάσει τις δικές της ευθύνες. Τις παραλείψεις.
Σήμερα Τρίτη, 1η Απριλίου. Η μνήμη της Κυριακής δεν αφορά μόνο τους αγαπημένους της. Είναι και δικό μας τραύμα.
Ας αφήσουμε ένα άσπρο μπαλόνι. Οπου κι αν βρισκόμαστε. Να γεμίσει ο ουρανός σ’ όλη την Ελλάδα με μπαλόνια μνήμης. Μπαλόνια που θα γίνουν ασπίδα στη λήθη. Απόφαση να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να αλλάξει το κράτος. Να μη βολευόμαστε στη μακαριότητα της γραφειοκρατικής αδιαφορίας μας.
Ας αμολήσουμε ένα άσπρο μπαλόνι. Για την Κυριακή, την Ελένη Τοπαλούδη, τους 57. Ενα μπαλόνι να γίνουμε αλλιώτικοι. Να μην αποδεχόμαστε την κακοποίηση της Αλήθειας. Ενα λευκό μπαλόνι για όλες τις βιασμένες γυναίκες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας