Φτάνεις, πλησιάζεις και διακατέχεσαι απ’ αυτήν την «άγια αναστάτωση» που σου προκαλούν οι τόποι με μια ενέργεια ιδιαίτερη. Αντικρίζεις για πρώτη φορά το νέο «Μάννα» στο παλιό «Σανατόριο της Μάνας», ανασυνθέτεις τα θραύσματα, τα μεταφυσικά περιγράμματα ενός πίνακα που άρχισε να ζωγραφίζει η Αννα Μελά το 1923.
Ολοι τη φώναζαν «Μάνα», ήταν εθελόντρια νοσηλεύτρια με έντονη δράση στα πεδία των μαχών. Χρηματοδοτούσε μόνη της όλες τις φιλανθρωπίες στις οποίες συμμετείχε. Οραμά της ήταν η δημιουργία του μεγαλύτερου σανατορίου των Βαλκανίων. Οργωσε τρεις ηπείρους για να βρει χρήματα και εδώ δίπλα σε ένα ιστορικό χωριό της Αρκαδίας, τα Μαγούλιανα του οπλαρχηγού του Κολοκοτρώνη, του σπουδαίου Φωτάκου, έδωσε σάρκα και οστά στο όνειρό της: ένα σανατόριο για τους φυματικούς στρατιώτες της μικρασιατικής εκστρατείας του 1922. Και τα κατάφερε.
Το σχεδίασαν αρχιτέκτονες του εξωτερικού και το κατασκεύασαν Λαγκαδινοί μάστορες της εποχής που ήταν φημισμένοι τεχνίτες της πέτρας. Το κτίριο ήταν πανέμορφο. Αλλά εκείνη δεν κράτησε ούτε ένα δωμάτιο για τον εαυτό της, έμενε σε μια καλύβα δίπλα. Το 1935, πέντε μόνο χρόνια μετά τη λειτουργία του σανατορίου, η υγεία της κλονίστηκε. Η γυναίκα που συνέβαλε τα μέγιστα στον αντιφυματικό αγώνα στην Ελλάδα, χτυπήθηκε τελικά και η ίδια από τη φυματίωση. Το καλοκαίρι του 1936 νοσηλεύτηκε στο σανατόριο της Πεντέλης αλλά η κακή ψυχική της κατάσταση οδήγησε τους γιατρούς στο να της δώσουν εξιτήριο ώστε να επιστρέψει στο σπίτι της. Αφησε την τελευταία της πνοή στις 12 Φεβρουαρίου του 1938. Την ίδια χρονιά σταμάτησε να λειτουργεί και το σανατόριο που έφερε το όνομά της.
Οι δρόμοι του καλοκαιριού είναι παράξενοι, δεν ξέρεις πού μπορούν να σε βγάλουν. Μπορείς να ακολουθήσεις μονοπάτια που ποτέ δεν θα έπαιρνες. Το διάσημο «μονοπάτι του Μαίναλου» θα σε βγάλει στο ιστορικό αυτό κτίριο και για λίγο θα νομίζεις πως ο χρόνος εκεί έχει σταματήσει. Ενα ολοκαίνουργιο κτίριο, φωλιασμένο στην καρδιά του βουνού, σε περιμένει.
Οι ντόπιοι μού λένε πως έγινε ξενοδοχείο και πως ο ιδιοκτήτης του είναι ένας «παράξενος» νέος άντρας που είχε ονειρευτεί ως πιτσιρικάς ότι αυτό το κτίριο θα γινόταν δικό του. Πως αρνείται να κόψει έστω κι ένα δέντρο, πως σεβάστηκε κάθε πέτρα, κάθε ζώο και κάθε φυτό. Αναρωτήθηκα πώς άντεξε ένα δεύτερο όνειρο, μετά από αυτό της Μάνας, το έδαφος της πραγματικότητας. Τα χαμένα χνάρια των ανθρώπων που ήρθαν εδώ για να θεραπευτούν, ξαναφαίνονται στο μικρό φιδογυριστό δρομάκι.
Είναι άλλοι άνθρωποι τώρα. Κουρασμένοι απ’ την πόλη, απ’ τις πολύβουες θάλασσες του καλοκαιριού, άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονται εδώ για να ανακαλύψουν κάτι πέρα από αυτό που διαισθάνονται τα ακροδάχτυλά τους στα πληκτρολόγια. Ψηλά παράθυρα, γεμάτα μέχρι πάνω με ουρανό και έλατα, σου προσφέρουν μια θέση πλάι στα πουλιά. Τα πρόσωπα σέβονται τον τόπο, μιλούν -χωρίς να τους το επιβάλλει κανείς- χαμηλόφωνα. Η ζωή έχει αναλάβει πια αυτό το μέρος και μας χαμογελά. Χαμογελά κι εκείνη, θαρρώ, από κάπου, βλέποντας πως ό,τι έφτιαξε θα συνεχίσει να υπάρχει. Κι όσοι έρχονται εδώ, όσοι διαβάτες από τα πέρατα του κόσμου διαλέξουν να επισκεφτούν αυτό το μαγικό μέρος, θα μάθουν ότι εδώ υπήρξε ένα όρθιο μνημείο της αλληλεγγύης, του ανθρωπισμού και του εθελοντισμού.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας