Γιατί έτσι χωριστά πρέπει να τα θωρούμε, να τα αντιμετωπίζουμε ή να φιλιώνουμε μαζί τους και μάλιστα ανάλογα με τον τόπο και τη στιγμή. Το μόνο του, από τα άλλα του αδέρφια ασυνόδευτο, φυτεμένο από εμάς σε ίσωμα, καλοταϊσμένο και μεγαλωμένο με φροντίδα κοντά σε σπίτι ανεξάρτητο αλλά σε ικανή απόσταση που να μην το φτάνει ο ίσκιος του ή η από θεομηνία πτώση του, είναι δέντρο ευλογημένο και πολλαπλά χρήσιμο.
Στον παχύ ίσκιο του στρώνεται το μεσημεριανό τραπέζι τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, ξεδιπλώνονται πολυθρόνες για διάβασμα ή ραχάτι, συνοδά με έναν καφέ ή γλυκό του κουταλιού και κρύο νερό από το βαθύ πηγάδι παραδίπλα. Από χοντρό σίγουρο κλάδο του κρέμεται αιώρα για έναν ύπνο ονειρεμένο τ’ απομεσήμερο, με νανούρισμα τα ράθυμα κελαηδήματα των πουλιών στο προχώρημα της ζεστής ημέρας και το θρόισμα των φύλλων του (πευκοβελόνων), πρώτου βιολιού στων άλλων δέντρων τα θροΐσματα.
Παρόμοιο πεύκο μοναχικό σε κάμπο ή σε λιβάδι τις μέρες με λιοπύρι, προσφέρει τις υπηρεσίες του στον καταπονημένο οδοιπόρο και είναι η δική του όαση στα μέρη τα δικά μας. Ενα εγκληματικό κόψιμό του, πραγματικό ή υποτιθέμενο, ενέπνευσε στον Ζαχαρία Παπαντωνίου το ποίημα «Η κατάρα του πεύκου» για να το ενσωματώσει στο ιστορικό βιβλίο του «Τα ψηλά βουνά» (Αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού το 1918)!
Και τώρα μια και γράψαμε γι’ αυτό το μοναχικό, φιλικό πεύκο, το ελεγχόμενο, το χρήσιμο κοντά μας, καιρός να γράψουμε και για κείνα τα πεύκα τα πολλά, τα ρέμπελα, που χωρίς τη δική μας φροντίδα, μεταξύ τους συντροφευμένα μεγαλώνουν, πολλαπλασιάζονται, καίγονται και από τις στάχτες τους αναγεννώνται εδώ και χιλιάδες χρόνια κι εμείς, θρασείς εισβολείς, μπήκαμε στον δικό τους τόπο να τα λεηλατήσουμε! Πήραμε από τη γη τους ένα κομμάτι και το μοιράσαμε μεταξύ μας να χτίσουμε την πόλη μας, να κάνουμε κήπους, να φυτέψουμε ελιές κι αμπέλια.
Ετσι όπως μπήκαμε κατακτητές στον μεγάλο κόσμο τους, που μας κυκλώνει, φιλτράρουν τον από εμάς μολυσμένο αέρα και καθαρό μάς τον επιστρέφουν να αναπνεύσουμε. Τα σώματά τους μας έδωσαν ξυλεία για τους τεχνίτες μας και καύσιμη ύλη για τις σόμπες. Ζωντανά τα πληγώνουμε για το ρετσίνι τους. Στα πόδια τους κουβαλάμε μελίσσια να ρουφήξουν το μελίτωμά τους, για να φτιάξουν το μέλι που θα τρυγήσουμε.
Κι αν μέχρι δω τα πήγαμε καλά, σε ένα πράγμα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί τους. Δεν μπορούμε με την παρουσία τους στις γειτονιές μας να συμβιώσουμε. Δεν τα κατηγορώ για κακία, φταίει η φύση τους. Από τα λίγα που ξεχάστηκαν του αρχικού δάσους και τα πολλά που φυτεύτηκαν όταν ήμασταν μικρή κοινότητα και τα βοηθήσαμε στο μεγάλωμά τους, χωρίς να ξέρουμε, η συμπεριφορά τους μας απογοήτευσε. Τα καλοκαίρια τα γνωρίσαμε επικίνδυνους πυρσούς αναμμένους σε άλλα μέρη να εκτοξεύουν τα φλογισμένα κουκουνάρια τους και να σκορπούν τον όλεθρο και τους χειμώνες, όταν φορτώνονται χιόνι, γίνονται πέλεκες στα κεφάλια μας, στις μάντρες, στα σπίτια, στα αυτοκίνητα.
Επιπρόσθετα καθιστούν τους δρόμους μας ολισθηρούς με τις βρεγμένες πευκοβελόνες τους και τους τοίχους που σκιάζουν, μουχλιασμένους. Φως φανάρι ότι η συμβίωση μαζί τους μέσα στον ιστό της πόλης δεν είναι ανεκτή. Η απομάκρυνσή τους πρέπει να γίνει απαιτητική από τον κάθε συμπολίτη και συμπολίτισσα. Οσον αφορά τον φόβο για τη μείωση του πρασίνου από την απουσία τους, αυτή μπορεί να υπερκαλυφθεί από το ταυτόχρονο φύτεμα άλλων δέντρων, εκείνων που πρέπει, όπου πρέπει και με τη φροντίδα που πρέπει. Γιατί ειλικρινά μου φαίνεται κάπως αστείο να φυλάμε σκοπιές στα όρια της πόλης μας με το γειτονικό πευκοδάσος, όταν ο εχθρός βρίσκεται εντός των τειχών!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας