Σε κάποιο Τεχνικό Σχολείο μιας χώρας που καταναλώνει πολλούς λωτούς. Και εκπλήσσεται τόσο εύκολα με όσα συμβαίνουν, βγάζοντας πύρινους λόγους για τους αίτιους. Και τόσο εύκολα ξεχνάει τους θρήνους και τους κοπετούς. Με ταχύτητα φωτός διαγράφονται από τη μνήμη όλα, σαν μην έγιναν ποτέ.
Σ’ αυτή τη χώρα πρωταγωνίστησαν σε ένα θέατρο του παραλόγου ένας μαθητής κι ένας καθηγητής. Ο δεύτερος ήθελε να μυήσει τους μαθητές του στην ποίηση του Καβάφη. Ο μαθητής ουδέποτε είχε ακούσει γα τον Αλεξανδρινό, στον δικό του χάρτη δεν υπήρχε η Αλεξάνδρεια. Εξάλλου, στον δικό του κόσμο το ποίημα πιθανότερο ήταν να ομιλούσε για μια ευειδή νεαρά, και όχι για κάτι άλλο. Συνεπώς, αυτός ο διάολος που μιλούσε στο ποίημα δεν μπορούσε παρά να αποχαιρετά την αγαπημένη του Αλεξάνδρα.
Το ίδιο έπαθε και αυτός τότε που αποχαιρέτησε την αγαπημένη του Βασιλική, είδε κι απόειδε να ξεκολλήσει από πάνω του, να ανεβεί στο λεωφορείο. Δεν την ξανάδε. Τι άλλο θα στενοχωρούσε τον Αντώνιο, που ακόμη και ο θεός τον εγκατέλειπε; Ομοιοπαθείς ήταν. Θα κάνει μια ανάλυση μούρλια.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά παραμονές του νεοσσού έτους. Η αγαπητική συνάντηση με το πεζοδρόμιο και η εκδορά του ζυγωματικού με οδήγησαν στο τοπικό νοσοκομείο για ρεκτιφιέ. Μια νεαρή γιατρός στα επείγοντα. Μόνη της. Να εξετάζει, να γράφει το πρωτόκολλο, να παραπέμπει σε εξετάσεις, να γράφει συνταγές. Το χαμόγελό της, παρά την πίεση, ιαματικό. Το βάρος που απέθεσαν στους ώμους της δυσβάσταχτο. Μαζί της ένας νοσηλευτής. Που περιποιήθηκε το τραύμα, πέρα από τα δικά του καθήκοντα.
Παντού ακούγεται ο επιθανάτιος ρόγχος. Η εγκατάλειψη της δημόσιας Υγείας. Τα νοσοκομεία χωρίς προσωπικό, οι γιατροί σε απόγνωση. Οι πολίτες να είναι παγιδευμένοι σε μια τραγελαφική κατάσταση. Αδύνατο να χωρέσει στο μυαλό τους αυτό που συμβαίνει. Τι να πιστέψουν; Τους μεγαλορρήμονες λόγους για τον απολογισμό του απερχόμενου έτους; Θριαμβευτικός ο τόνος.
Ομως, το νοσοκομείο στην Πρέβεζα είναι άδειο από γιατρούς. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του ιατρικού κόσμου. Ενα τυπικό παράδειγμα των νοσοκομείων σε πολλές περιοχές. Αδιαφορία και κυνισμός. Λοιπόν,/ φτωχοί και άξιοι της μοίρας σας/ κόψτε το λαιμό σας (Ελευθερία Θανόγλου, Τίμιοι ψεύτες, ΑΩ 2023). Η υγεία των πολιτών μετριέται με το βελόνι, οι μισθοί των ποικιλώνυμων διοικητών με τη σέσουλα.
Θυμάμαι τα μάτια της εκπαιδευόμενης γιατρού. Φουρτουνιασμένο Ιόνιο θύμιζαν. Ενιωθε ένοχη. Που δεν μπορούσε να διαβάσει την ακτινογραφία. Οι ώμοι της μαζεύτηκαν: Πρέπει να πάτε στο νοσοκομείο της Λευκάδας. Να διαβάσουν την ακτινογραφία. Δεν έχουμε ειδικό.
Είκοσι χιλιόμετρα για να διαβαστεί μια ακτινογραφία. Σε μια χώρα που ακκίζεται. Η απόσταση της αποτυχίας.
Προ πάντων να μη γελασθείς…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας