Δαγκαννούρας

Κλείνει το Τριώδιο οσονούπω. Τα κοστούμια που ράφτηκαν από τις αποκριάτικες ομάδες ετοιμάζονται για την κορύφωση του Σαββατοκύριακου. Αλλαχού, στη Σκύρο, τη Νάξο, τη Μακεδονία και τη Θράκη, αναπαριστάνονται παλιές μορφές εξουσίας και σατιρίζονται σκωπτικά συμπεριφορές.

Ο λαϊκός πολιτισμός χρησιμοποιεί συμβολικές λέξεις για να σχολιάσει όσα συμβαίνουν. Ή και για να διατυπώσει μια πρόταση συμπεριφοράς έναντι όσων εξελίσσονται στον δημόσιο χώρο. Ολα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες είναι το απόσταγμα της λαϊκής θυμοσοφίας. Οι αιώνες γίνονται πολιτισμική ψίχα που παραδίνονται από χέρι σε χέρι. Μέσα στα έθιμα αυτών των ημερών βρίσκει απάγκιο η ανάγκη του ανθρώπου για γονιμική σχέση με τη φύση. Για συνέχεια της ζωής αλλά και για κάθαρση.

Οσο και αν πασχίζουμε να βγάλουμε τον χιτώνα της παράδοσης από πάνω μας, ματαιοπονούμε. Ο άνθρωπος δεν είναι άθυρμα στα χέρια μιας αέναης εξέλιξης. Τα είδαμε τα χαΐρια της. Η αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου να απαλλαγεί από το παράλογο(;) των εθίμων τον άφησε εκτεθειμένο στους δυνατούς αέρηδες των πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών. Γενήκαμε φυλλαράκια, κλοτσοσκούφι της ιστορίας που χλευάζει όσους δεν ακούνε τη γη. Που δεν μπορούν να διαβάσουν τον λόγο των εθίμων. Που τα θεωρούνε ξεπερασμένα.

Ωστόσο, αυτές τις μέρες, όλοι θα είναι δίπλα στους καρναβαλιστές. Στους μασκαράδες ανά τη χώρα. Θα πετάξουν τον αετό, θα φάνε χαλβά και θα κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.

Περίεργες αυτές οι μέρες. Από καιρό έχει ανοίξει το προεκλογικό Τριώδιο. Στον αέρα τον τηλεοπτικό ακούγονται λόγια παχιά, με ήχο στη διαπασών. Υποσχέσεις. Ηδη, θα γιορτάσουμε την Καθαρή Δευτέρα ξέροντας ένα μεγάλο μέρος των ψηφοδελτίων των κομμάτων.

Η συμμετοχή των υποψηφίων στις Αποκριές θα είναι ξώπετση. Δεν θα στύψουν τα έθιμα για να συλλέξουν τη συσσωρευμένη εμπειρία. Θα δοκιμάσουν τον χαλβά, ίσως γιατί θεωρούνε τους πολίτες χαλβάδες. Που αρκεί ένα χτύπημα στην πλάτη, ένα τάξιμο κι ένα απαστράπτον χαμόγελο για να λιώσουν, σαν τον χαλβά, παίρνοντας θέση στο ψηφοθηρικό πορτοφόλιό τους.

Ισως, κάποιοι παίξουν και τον Δαγκαννούρα, όπως λέγεται στην Κύπρο. Το παιχνίδι με το βρασμένο αυγό. Που λένε ότι όποιος από τους συμμετέχοντες το βάλει στο στόμα του, το κρατάει κλειστό για όλη τη Σαρακοστή. Απέχει από την κατανάλωση «αμαρτωλών» λόγων και πράξεων.

Πολλοί μπορεί να φαντασιώνονται στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. Μπορεί να τοποθετούν τον εαυτό τους στη θέση αυτού που κρατάει το δεμένο αυγό. Αναζητούν τρόπους να γίνουν Δαγκαννούρες. Δεν προσφέρεται ο προεκλογικός αγώνας για σαρακοστή και νηστεία. Για ενδοσκόπηση. Για μετρημένα λόγια.

Και όλοι αυτοί οι πολίτες, οι συμμέτοχοι στις γιορτές, θα περιοριστούν στην προεκλογική εκτόνωση; Θα παρασυρθούν από το έθιμο της συγχώρεσης; Δίνοντας συγχωροχάρτι για την αμετροέπεια, την αλαζονεία και την κατάχρηση της εξουσίας;