Τελευταία, επανήλθαμε στη γνωστή συζήτηση σχετικά με τους τίτλους σπουδών και την αξία τους. Και δη, τίτλους περιώνυμων ιδρυμάτων της αλλοδαπής, από αυτά που έχουν και το όνομα και τη χάρη. Αναμφίβολα, το Πανεπιστήμιο Κολούμπια είναι από τα κορυφαία παγκοσμίως.
Στον ετήσιο κατάλογο αξιολόγησης των απανταχού Γης ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων καταλαμβάνει σταθερά μια από τις υψηλότερες και πλέον αξιοζήλευτες θέσεις. Αυτός ο κατάλογος αξιολόγησης καταρτίζεται, λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά από κριτήρια. Κάποια από αυτά αναφέρονται στο επίπεδο των διαθέσιμων υποδομών τού εκάστοτε ιδρύματος και την ποιότητα των σπουδών που προσφέρονται σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο προς τους φοιτητές.
Οπωσδήποτε, συμπεριλαμβάνονται κριτήρια που αφορούν τη σπουδαιότητα και την καινοτομία των ερευνητικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται και την επιδραστικότητα των ερευνητικών αποτελεσμάτων που εξάγονται από τις έρευνες αυτές. Τέλος, ανάμεσα στα άλλα, προσμετράται και το ύψος των ερευνητικών χρηματοδοτήσεων που κάθε ίδρυμα καταφέρνει να προσελκύσει μέσω ανταγωνιστικών διαδικασιών.
Σε όλα αυτά τα κριτήρια, το Κολούμπια λαμβάνει μια από τις υψηλότερες αξιολογήσεις. Και ποιος δεν θα 'θελε να σπουδάσει, πολύ περισσότερο να αποφοιτήσει, από ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα όπως αυτό; Βέβαια, στο ερώτημα γιατί όλα τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ δεν είναι όπως το Κολούμπια, δεν υπάρχει απάντηση.
Πώς γίνεται και στη χώρα αυτή υπάρχουν «άριστα» και λιγότερο «άριστα» (για να το θέσουμε ευγενικά) πανεπιστημιακά ιδρύματα; Πώς γίνεται και στη χώρα - μητρόπολη του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της αποθέωσης της «ελευθερίας των αγορών» παρουσιάζονται τέτοιες οξείες ανισότητες εντός του ακαδημαϊκού χώρου; Δεν θα έπρεπε η δυναμική που δημιουργείται από την απόλυτη ελευθερία διακίνησης ιδεών, κεφαλαίων και ανθρώπων, συνεπικουρούμενη από τις αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού, να λειτουργήσουν κατά τρόπο εξισωτικό και όλα τα πανεπιστήμια να είναι λίγο – πολύ στο ίδιο ζηλευτό επίπεδο;
Ισως, θα απαντήσουν κάποιοι, να υπάρχει και σε αυτή την περίπτωση κάποιου είδους «φυσικός» ή «κοινωνικός» νόμος, απόρροια του οποίου είναι ότι και τα πανεπιστήμια δεν μπορεί να είναι όλα ίδια. Δηλαδή ότι δεν γίνεται η δυναμική αυτή να λειτουργεί εξισωτικά. Κάποια πανεπιστήμια πρέπει να πρωτεύουν, να «αριστεύουν» και να διακρίνονται, και, μοιραία, κάποια άλλα πρέπει να υπολείπονται. Αλλωστε, θα υποστηρίξουν κάποιοι, ο φιλελευθερισμός και ο καπιταλισμός αναφέρονται –στην καλύτερη περίπτωση– σε ισότητα ευκαιριών, όχι σε κοινωνική ισότητα.
Ωστόσο ας έχουμε υπόψη μας τα εξής: Το Κολούμπια οφείλει το όνομά του στον Χριστόφορο Κολόμβο. Αυτός, το 1492, ανακάλυψε μια νέα ήπειρο, αλλά έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του με την πλάνη ότι είχε φτάσει από δυσμάς στις Ινδίες. Ο Κολόμβος «αρίστευσε» μεν, ακολουθώντας ένα εντελώς λανθασμένο σκεπτικό δε.
* (Ph.D.)2, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας