Το εγγυάται ο πρωθυπουργός, το βεβαιώνουν και όσα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν μέχρι στιγμής εκδηλώσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τις διαθέσεις τους: είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος ολόκληρου η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά κι αυτή, όπως και τόσες άλλες, θα πάει στράφι.
Σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατίας δεν έχει επιδείξει μέχρι τώρα ο Κυρ. Μητσοτάκης. Οι επιλογές και η συμπεριφορά του χαρακτηρίζονται μάλλον από έναν βοναπαρτισμό -χωρίς μάλιστα να διαθέτει το μέγεθος του αυτοκράτορα-παρά με λειτουργό του απαιτητικού αντιπροσωπευτικού μας συστήματος.
Χωρίς λόγο ακύρωσε την επανεκλογή του κατά γενική ομολογία επιτυχημένου στη θέση της προεδρίας Προκόπη Παυλόπουλου, για να βάλει στη θέση του την άχρωμη, άγευστη και άοσμη Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Βεβαίως, κέρδισε μια φίλη στις δύσκολες πολιτικές στιγμές του αλλά γι’ αυτές τις δουλειές δεν είναι ο θεσμός τούτος. Μπορούσε να αρκεστεί στη στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας του, η οποία δεν έχει τσιγκουνευτεί σε θέρμη και κατανόηση μπροστά σε όποια αναποδιά (από τα δικά του καμώματα) του έχει τύχει.
Χωρίς επίσης λόγο, δείχνει να προσανατολίζεται και τώρα σε μια παρόμοια επιλογή. Λογικό βεβαίως, αφού κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία. Το κακό είναι ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει κάνει επίδειξη πυγμής η αντιπολίτευση. Παρά τα χάλια της, θα μπορούσε να προβάλει μια δυναμική προσωπικότητα, η οποία να αντιπροσωπεύει εκείνα που έχει ανάγκη η αναμόρφωση της δημοκρατίας μας, έτσι που να αποπνέει κύρος και να εμπνέει σεβασμό.
Ετσι κι αλλιώς οι ψήφοι δεν του βγαίνουν, παρά μόνο για τη στήριξη μιας καθαρά κομματικής υποψηφιότητας. Είναι αυτή όμως που θα εξασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα; Οχι. Απλώς θα διασφαλίσει τη στασιμότητα και τη συνέχιση του νεο-βοναπαρτισμού.
Ο θεσμός έτσι κι αλλιώς έχει τρωθεί. Για να αναστηλωθεί θα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος τόσο το νέο πρόσωπο όσο επίσης και ενίσχυση του θεσμού με νέες ρυθμιστικές αρμοδιότητες, όπως κατά καιρούς έχει γραφεί. Ταυτοχρόνως επιβάλλεται η ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου, ώστε να παρέχονται εγγυήσεις για την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Να εξασφαλιστεί επί παραδείγματι η διακομματική συναίνεση στην εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών ελέγχου των διοικητικών πράξεων. Να μπουν επίσης κανόνες στη συμπεριφορά των μέσων ενημέρωσης, να ορίζεται με ευρεία πλειοψηφία η διοίκηση του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα και να σταματήσει η υπερσυγκέντρωση ηλεκτρονικών συχνοτήτων και εντύπων στα χέρια λίγων μεγιστάνων του χρήματος. Να οριστεί ίσως και μια ανεξάρτητη αρχή που θα ελέγχει τις βουλιμικές τράπεζες και θα προστατεύει την κοινωνία από τους αιμοσταγείς κυνηγούς των κόκκινων δανείων.
Εκείνο που χρειάζεται είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας και όχι η ολοκλήρωση του ευτελισμού της. Κι όπου απαιτείται παρέμβαση κατά την προσεχή συνταγματική αναθεώρηση, ας γίνει. Ετσι κι αλλιώς το σημερινό τρένο δεν πάει πουθενά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας