Από την 1η Ιουλίου, σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, βάσει του άρθρου 25 του νόμου 5053/23, εφαρμόζεται στη χώρα μας η εξαήμερη εργασία. Οσα ίσχυαν μέχρι σήμερα και όσα κατακτήθηκαν με αγώνες χρόνων και διεκδικήσεων πετιούνται στο καλάθι της Ιστορίας, προς όφελος των εργοδοτών, τσαλαπατώντας για ακόμη μία φορά τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων.
Τη στιγμή που σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η Βρετανία και η Γερμανία, εφαρμόζεται πιλοτικά η τετραήμερη εργασία, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιλέγει να εφαρμόσει ακόμη ένα αντεργατικό νομοσχέδιο, με μόνη κατοχύρωση από την Ε.Ε. την 11ωρη ανάπαυλα ανάμεσα σε δύο μεροκάματα.
Ετσι, λοιπόν, επανερχόμαστε δεκαετίες πίσω με τον εργαζόμενο όμηρο και έρμαιο στα χέρια του εργοδότη, μια και έχει ανάγκη την εργασία για την επιβίωσή του μέσα σε αυτό το ανελέητο κύμα ακρίβειας και ασυδοσίας. Μπορεί λοιπόν να φτάσει να εργάζεται 13 ώρες και 6 μέρες την εβδομάδα. Ζωή για να εργάζεται και μόνο, να μην έχει χρόνο για την οικογένειά του –αν καταφέρει να δημιουργήσει–, να μη σκέφτεται, να μην αντιδρά, να μη διεκδικεί. Αυτό θέλουν να καταφέρουν, τον άνθρωπο εργάτη-σκλάβο που θα ευχαριστεί το αφεντικό ακόμα και για τα αυτονόητα.
Το προκλητικό σε όλη αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι επιχειρείται να παρουσιαστεί από την κυβέρνηση και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ περίπου σαν παροχή προς τον εργαζόμενο, λέγοντας ότι το ημερομίσθιό τους για την 6η ημέρα θα είναι προσαυξημένο κατά 40%, ή ότι σε περίπτωση που η 6η ημέρα συμπίπτει με Κυριακή ή επίσημη αργία, ο εργαζόμενος δικαιούται το ημερομίσθιό του προσαυξημένο κατά 115% και άλλα τέτοια παραπλανητικά.
Το βέβαιο είναι ότι σταδιακά αποδομούνται όλα τα κεκτημένα δικαιώματα και αντί να μιλάμε για καλύτερες και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, καλά αμειβόμενες, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα με εργασία και εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, ευέλικτα ωράρια κατά το συμφέρον των εργοδοτών, «ενεργό και ανενεργό χρόνο», μέχρι τη δουλειά τις Κυριακές και αργίες.
Επανέρχονται ξανά και επιτακτικά στο προσκήνιο οι διεκδικήσεις για 7ωρο - πενθήμερη εργασία - 35ωρο και νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Εκτός όμως από τα παραπάνω που λογικά θα ήταν δεδομένα, μέσα σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα είναι αναγκαία η προάσπιση γενικότερα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η πλήρης διαφύλαξή τους από τις πάσης φύσεως ευέλικτες μορφές εργασίας και ό,τι άλλο μπορεί να επινοήσουν, όπως η ψηφιακή κάρτα εργασίας που δήθεν διαφυλάττει τον εργαζόμενο, αλλά πραγματικά δίνει μια σειρά από επιλογές για να επεκταθεί ο απλήρωτος χρόνο εργασίας του. Οι εργαζόμενοι δυστυχώς και πάλι στο στόχαστρο των άδικων και αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης.
*Εκπαιδευτικός
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας