«Ασ’ τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα, άσ’ τα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά». Αυτούς τους στίχους έγραψε ο Σακελλάριος στη δεκαετία του 1930. Επιχείρησε να καθησυχάσει με τα λόγια αυτά τη νεαρή δεσποινίδα που ανησυχούσε για την εμφάνισή της στο πρώτο ερωτικό τους ραντεβού. Ποιος νοιαζόταν για τα μαλλιά που επιδίδονταν σε οργιαστικές κινήσεις υπό τον ήχο του αέρα;
Αν ο Σακελλάριος έβλεπε μόνο την ομορφιά και τα μάτια της νεαρής, κάποιοι άλλοι έγιναν ακοίμητοι φρουροί της ηθικής των γυναικών. Η τούφα της νεαρής Ιρανοκούρδισσας ασφυκτιούσε στο κεφαλομάντιλό της. Διεκδικούσε αυτό που της στέρησαν. Να γίνει κι αυτή κομμάτι της γυναικείας επιθυμίας να στήσει ερωτικό γαϊτανάκι με τους αρσενικούς. Να δηλώσει την απόφασή της να γίνει το σώμα διάδρομος προς τη χαρά της ζωής. Να μιλήσει για τα όνειρά της, για τις ερωτικές διαδρομές.
Ομως η νεαρή Κούρδισσα του Ιράν ήρθε αντιμέτωπη με τον σκοταδισμό. Που φοβάται τη νιότη. Που τρομοκρατείται από το σώμα που ανθοφορεί, πάρεξ και το χειραγωγεί βιάζοντάς το.
Η τούφα των μαλλιών κυοφορεί την αντίσταση στο θνήσκον. Στις αμπαρωμένες καρδιές που φοβούνται το άγνωστο μέλλον. Που ταράσσονται από τις αθόρυβες τούφες οι οποίες διεκδικούν μια θέση σ’ έναν κόσμο ολόφωτο. Σαν τα λουλούδια και τα αρμυρίκια που αναδύονται μέσα από ρωγμές των βράχων. Φέρνουν την αθωότητα της επιθυμίας τους να ζήσουν. Γίνονται τα ασήμαντα που σαρκάζουν την εξουσία.
Η τούφα που ενίσχυσε τον χειμαρρώδη αισθησιασμό της νεαρής του Σακελλάριου, λίγα χρόνια μετά έγινε το φόβητρο της δημόσιας ηθικής των αντρών. Κούρεμα εν χρω διέτασσαν τα όργανα της εξουσίας στη μεταπολεμική Ελλάδα. Για εκείνους τους νεαρούς που δεν συμβιβάζονταν με τα ισχύοντα πρότυπα συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια, κούρεμα ώς τη ρίζα. Να μείνει φαλακρό το κεφάλι, εμφανής δείκτης ενός περιθωριακού προσώπου που δεν σέβεται τον κανόνα της καθεστηκυίας ηθικής.
Η τούφα των μαλλιών πλήρωνε τα σπασμένα σε περιόδους κρίσης. Οπως στον θάνατο. Τότε που οι γυναίκες δήλωναν την αυτοπεριθωριοποίησή τους. Οταν έμεναν χήρες. Οι κοτσίδες και η φροντίδα τους ήταν πράξεις που ανήκαν στη ζωή. Το ξερίζωμα των μαλλιών, το κόψιμο των κοτσίδων και η εναπόθεσή τους στο φέρετρο ήταν η χειραγώγηση του γυναικείου σώματος από τον κανόνα της ηθικής.
Η νεαρή Ιρανοκούρδισσα δοκίμασε στο πετσί της τη βία της εξουσίας. Τον τρόμο του σκότους ενώπιον της ανέλεγκτης τούφας που αναζητούσε το φως. Κι έτσι η τούφα, τα μαλλιά γίνονται μορφή εξέγερσης. Στρέφονται με τη δύναμη της νιότης εναντίον μιας αποκρουστικής εξουσίας που όζει φόβο, μισογυνισμό και μισανθρωπισμό. Η τούφα ορθώνει το ανάστημά της. Γίνεται το στόμα των γυναικών που αιμάσσουν. Μετασχηματίζεται σε σύμβολο ενός λαού που υποφέρει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας