Δευτέρα πρωί, στις 08.00 ακριβώς, παρκάρουμε μαζί με άλλους συναδέλφους έξω απ’ το σχολειό στο Αρκαλοχώρι, όπου υπηρετώ ως αναπληρωτής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ενα λουκέτο μάς περιμένει στην πόρτα και μια εικοσαριά έφηβοι πίσω από αυτήν να μας λένε ότι ξεκίνησαν κατάληψη.
Σιγά σιγά μαζεύονται και οι υπόλοιποι, μαθητές και καθηγητές. Οι μαθητές περνούν μέσα για γενική συνέλευση ενόσω οι καθηγητές συνδιαλεγόμαστε με την επιτροπή κατάληψης, επαναλαμβάνοντας τη γνωστή ανούσια διελκυστίνδα που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τέτοιον καιρό. Η γενική συνέλευση αποφασίζει να στηρίξει την κατάληψη παμψηφεί επιδίδοντάς μας μια λίστα με αιτήματα κι εμείς αποχωρούμε άπραγοι λίγο μετά τις 09:00, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το πρωί της επομένης.
Στις 09.17 ο μεγάλος σεισμός μάς βρίσκει στον δρόμο, καθώς επιστρέφουμε –τρεις καθηγητές στο ίδιο αυτοκίνητο, ώστε να μοιραζόμαστε τα έξοδα της βενζίνης– στο Ηράκλειο. Φυσικά, δεν αντιλαμβανόμαστε το παραμικρό· όταν βρίσκεσαι καθ’ οδόν, δεν μπορείς να αισθανθείς τις δονήσεις του Εγκέλαδου. Αρκετά λεπτά αργότερα μας ειδοποιούν τηλεφωνικά για το τι έχει συμβεί και πόσο τρομαχτικό ήταν το φαινόμενο· αν και σεισμογενής περιοχή η Κρήτη, κανείς ποτέ δεν θυμάται κάτι αντίστοιχο σε τόσο μεγάλη ένταση. Λίγο παρακάτω, ο δρόμος είναι σχεδόν κλειστός από μια κατολίσθηση που προκάλεσε ο σεισμός.
Φτάνοντας στο σπίτι ξεκινώ να διαβάζω τις ανταποκρίσεις απ’ το Αρκαλοχώρι. Ενας νεκρός, κάμποσοι τραυματίες, πολλά σπίτια με σοβαρά προβλήματα και τα σχολειά με μεγάλες ζημιές. Αρκούσαν είκοσι πέντε δευτερόλεπτα για να μετατρέψουν τη ζωντανή κωμόπολη που άφησα λίγο νωρίτερα σήμερα το πρωί σε έναν τόπο γεμάτο αγωνία, χαλάσματα και φόβο.
Σκέφτομαι διαρκώς τους μαθητές μου, περσινούς και φετινούς. Κάποιοι θα περάσουν τη νύχτα τους στις σκηνές, στον χώρο του ανοιχτού κολυμβητηρίου. Ελπίζω πως θα είναι καλά και είμαι σίγουρος πως θ’ αντιμετωπίσουν με θάρρος την αναποδιά που τους έλαχε· από την πρώτη στιγμή που τους γνώρισα, άλλωστε, τους έλεγα πόσο πιστεύω σ’ αυτούς, στη δύναμη του χαρακτήρα τους και στις προσωπικότητές τους. Και θα βρεθεί τρόπος να ξανανταμώσουμε σύντομα, ακόμη κι αν τα σχολειά στην περιοχή μείνουν κλειστά για καιρό.
Οση ώρα γράφονται αυτές οι γραμμές γίνονται συνεχώς μετασεισμοί. Ας γίνονται· το Αρκαλοχώρι στο τέλος θα ξανασταθεί όρθιο. Είναι τόσο βέβαιο όσο και ότι στην Κρήτη θα ξαναγίνει σεισμός.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας