Ο πόλεμος είναι ειρήνη! Μακάρι να ήταν μόνο η διάσημη φράση του Οργουελ, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Είμαστε πια πολύ μακριά από το «αν θες την ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο»· πλέον, ο πόλεμος δεν είναι κατ’ εξαίρεση παρέκκλιση από την «κανονικότητα» της ειρήνης, αλλά η νέα «κανονικότητα», που απλώς έχει διαφορετικά επίπεδα έντασης. Δεν μιλάμε εδώ για τους κατά συνθήκη πολεμοκάπηλους (ΗΠΑ, Ισραήλ κ.λπ.), αλλά για την «Ευρώπη της ειρήνης», της οποίας όλο και περισσότεροι αξιωματούχοι μιλούν την πολεμική ιδιόλεκτο σαν να είναι η μητρική τους γλώσσα.
Αν ο πόλεμος είναι ειρήνη, οι δασμοί είναι ελεύθερο εμπόριο! Ο πλανητάρχης παρουσίασε μια ιδιοφυή νέα οικονομική θεώρηση του διεθνούς εμπορίου: αυτό πρέπει να είναι «δίκαιο» για τις ΗΠΑ, δηλαδή ισοσκελισμένο! Πρέπει λοιπόν τα μπλοκ (όπως η Ε.Ε.) ή χώρες (Κίνα κ.λπ.) να πάψουν να στηρίζουν τη δική τους παραγωγή ή να συνάψουν διμερείς διακρατικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ που θα κάνουν το διμερές εμπόριο… δίκαιο – ίσως και ισοσκελισμένο!
Θα ήμαστε αφελείς αν αντιτείναμε ότι το εμπόριο είναι… ελεύθερο, ότι αποκλειστικά η ανταγωνιστικότητα καθορίζει τα εμπορικά πλεονάσματα ή ελλείμματα ή ότι οι αγορές είναι επίσης ελεύθερες. Κι αν είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω πάνω στον ενθουσιασμό της επικράτησης της Δύσης στον «Ψυχρό Πόλεμο», ήταν για τους αφελείς ή για τους αδύναμους του «ελεύθερου» ναρκοπέδιου που ήταν, είναι και θα είναι το διεθνές εμπόριο. Αυτοί έπρεπε να πειστούν να αγαπήσουν τον… βιαστή τους εσωτερικεύοντας την ενοχή της μειωμένης ανταγωνιστικότητας και να τη στρέψουν ενάντια σε κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
Οι δασμοί τώρα «δικαιώνονται» και οι κυρώσεις έχουν γεωπολιτική «νομιμοποίηση» (υπερασπίζονται την ειρήνη, που είναι πόλεμος).
Τέτοιο υπερ-πλεόνασμα από τοξίνες αναδίδει από όλους του τους πόρους ο καπιταλισμός του απροσχημάτιστου κυνισμού. Και είμαστε μόνο στην αρχή, στην ανάδυση του νέου θαυμαστού κόσμου του πολέμου. Πολέμου… κανονικού, πολέμου εμπορικού, πολέμου ταξικού.
Αν όμως ο Οργουελ αποδεικνύεται επίκαιρος («Ο πόλεμος είναι ειρήνη. Η ελευθερία είναι σκλαβιά. Η άγνοια είναι δύναμη») και αν ο Γκράμσι δικαιώνεται μιλώντας για την «εποχή των τεράτων», αν τέλος ο Ηράκλειτος είχε επίσης δίκιο λέγοντας «πόλεμος πατήρ πάντων», τότε οφείλουμε κάτι να κάνουμε γι’ αυτό πριν πάψει να αφορά μόνο τους «άτυχους άλλους»…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας