Αναμφισβήτητα το μετρό στην Αθήνα είναι το μοναδικό Μέσο Μαζικής Μεταφοράς που σου προσφέρει γρήγορες και σχετικά αξιοπρεπείς μετακινήσεις, κάνοντας φυσικά τη σύγκριση με τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ. Και όποιος χρησιμοποιεί αυτά τα δύο ΜΜΜ, ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ, θα βιώνει φαντάζομαι τραγελαφικές καταστάσεις καθημερινά.
Απίστευτες καθυστερήσεις για τις οποίες, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ευθύνεται πάντα ο κακός προγραμματισμός των δρομολογίων, αλλά και το κυκλοφοριακό κομφούζιο που επικρατεί στους δρόμους της πρωτεύουσας, λεωφορεία που μερικές φορές νομίζεις ότι θα διαλυθούν στον δρόμο και αυτό το εξωφρενικό στοίβαγμα των επιβατών στο εσωτερικό τους, κάτι σαν σαρδελοποίηση - κι αν είσαι ηλικιωμένος ή αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα υγείας, την έβαψες.
Σε μια τέτοια κατάσταση βρέθηκα προχθές και στην προσπάθειά μου να κρατηθώ όρθια και να μη μου πατήσουν το πρόσφατα χειρουργημένο πόδι, σχεδόν αγκαλιά με άγνωστους ανθρώπους, θυμήθηκα τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη τον Αύγουστο κατά την επίσκεψή του σε αμαξοστάσιο στο Κορωπί -«Η προσήλωση της κυβέρνησης στην καθημερινότητα των πολιτών είναι συνεχής»- και παρά λίγο να αρχίσω τα ουρλιαχτά.
Το δυσάρεστο είναι όμως ότι μετά το δυστύχημα των Τεμπών, στη συνέχεια τη δημοσιοποίηση συχνών ατυχημάτων στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και φυσικά την τελευταία αποκάλυψη του συναδέλφου Αρη Χατζηγεωργίου στην «Εφ.Συν.», όπου τρένο του προαστιακού παραλίγο να μπει και να σφηνώσει στο υπόγειο δίκτυο του μετρό, στον σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας, ανασφάλεια και φόβος έχουν γεννηθεί στο επιβατικό κοινό και για το μετρό.
Το Σάββατο, βρέθηκα σε συρμό του μετρό και στην προσπάθειά μου να ξεχαστώ λίγο -γιατί το ομολογώ ότι έχω αρχίσει και φοβάμαι εκεί στα υπόγεια που βρισκόμαστε- παρακολουθούσα τη συζήτηση ζευγαριού που καθόταν απέναντί μου. «Κοίταξε να δεις τι μας έκαναν. Δεν νιώθω καθόλου άνετα πλέον εδώ μέσα. Μετράω τις στάσεις πώς και πώς για να κατέβω» ανέφερε η γυναίκα και ο άντρας κούνησε το κεφάλι του και απάντησε: «Δεν έχεις κι άδικο».
Και ειλικρινά αυτό είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί. Ενας νέος φόβος να προστεθεί στην καθημερινότητά μας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας