Μερικές φορές λέμε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο σε ταινίες ή κακογραμμένες σειρές όταν ξαφνικά ο ήρωας μετατρέπεται σε ατρόμητο ρεπόρτερ και μαχητή μόλις η κακοτυχία και η αδικία τού χτυπήσουν την πόρτα. Στην περίπτωσή μου δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά κατά τραγική ειρωνεία έτυχε να είμαι παρών και παθών (ευτυχώς δεν μου συνέβη και κάτι πολύ σοβαρό) σε δύο γεγονότα που κατέγραψα και δημοσιογραφικά.
Ξεκινάμε από τις 17 Αυγούστου του προηγούμενου έτους. Γυρνούσα ανυποψίαστος από το χωριό μου στην Πελοπόννησο για μία μάλλον βαρετή καλοκαιρινή βάρδια στην εφημερίδα. Ξαφνικά βρίσκομαι εγκλωβισμένος για ώρες στην Εθνική Οδό έπειτα από ατύχημα με βυτιοφόρο που μετέφερε μεγάλη ποσότητα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Μείναμε εγκλωβισμένοι μεταξύ παλιάς, νέας Εθνικής και παραδρόμων για περίπου 4,5 ώρες (προσωπικά ήμουν από τους τυχερούς, άλλοι ήταν και 8 ώρες κολλημένοι χωρίς ούτε νερό). Στην αρχή νευρίασα για το κακό και την ταλαιπωρία που με βρήκε για να βρω στη συνέχεια την ψυχραιμία μου, ν’ αρχίσω τα τηλέφωνα, να ενημερώνω και να καταγράφω το γεγονός.
Δεύτερο συμβάν: στο πατρικό μου, στον Δήμο Φιλοθέης-Ψυχικού, στις 7 Ιανουαρίου, εκδηλώθηκε ένα έντονο καιρικό φαινόμενο περίπου μισής ώρας με ριπές ανέμων 100 χλμ. (όπως κατέγραψε ο σταθμός του Εθνικού Αστεροσκοπείου στο Κολλέγιο Αθηνών). Ολοι είδαν τις εικόνες με το πεσμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα κατεστραμμένα αμάξια. Ενα από αυτά και το δικό μου...
Και πάλι, αφού ξεπέρασα το σοκ, τα νεύρα και είπα μερικά... γαλλικά για την όχι και τόσο μεγάλη κακοτυχία μου, βγήκα στον δρόμο για να τραβήξω φωτογραφίες και να κάνω το ρεπορτάζ. Γιατί έτσι έπρεπε (σημ.: προσπάθησα τα κείμενα να μην είναι αυτοαναφορικά, γιατί στις σχολές μαθαίνουμε ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές των γεγονότων). Κοινή συνισταμένη: ότι οι άνθρωποι που κινδύνευσαν και στα δύο συμβάντα δεν είχαν πριν ή μετά σχεδόν καμία ενημέρωση από το «επιτελικό κράτος».
Ευτυχώς δεν υπήρξαν θύματα, αλλά όταν έχεις ζήσει έστω και στο ελάχιστο ένα σοβαρό συμβάν καταλαβαίνεις πολύ πιο εύκολα την ψυχολογία των πληγέντων. Η μόνη μου συμβουλή: προσοχή (ναι, η περιβόητη ατομική ευθύνη) όπως και να απαιτήσουμε από το κράτος πολύ περισσότερα για τον τομέα της Πολιτικής Προστασίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας