Ο,τι ο Πλεύρης για τον Λαγό, ο Κανελλόπουλος για τον Κασιδιάρη

Η ανάθεση από τον Ηλία Κασιδιάρη της εικονικής αρχηγίας του κόμματός του στον πρώην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αναστάσιο Κανελλόπουλο, αποκτά πλέον κωμικοτραγικές διαστάσεις. Τραγικές, αν σκεφτεί κανείς το τι σημαίνει για την ελληνική δημοκρατία και την ελληνική δικαιοσύνη ότι δέχεται ένας μέχρι πριν λίγο καιρό ανώτατος δικαστικός τον ρόλο αυτό που του αναθέτει από τις φυλακές ασφαλείας ένας καταδικασμένος για διεύθυνση εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης.

Αλλά είναι και κωμικές, αν συνυπολογιστεί ότι με τη διαδικασία αυτή αποκαλύπτεται με τον πιο ωμό τρόπο η προσπάθεια του Κασιδιάρη να παρακάμψει τον νόμο και να εμφανιστεί ότι δεν έχει καμιά σχέση με το κόμμα που ο ίδιος έστησε από την αρχή μέχρι το τέλος με χρυσαυγίτες που τον ακολούθησαν μετά την τριχοτόμηση της οργάνωσης. Αλλά ήδη, με όσα λέει ο νέος του σύντροφος, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Ο κ. Κανελλόπουλος επανέλαβε όσα είχε πει στο «dikastiko.gr» και στο «Open», επιβεβαιώνοντας τη συμφωνία με τον Κασιδιάρη, την οποία δήλωσε ότι την έκανε «καφενειολογικώς», ό,τι κι αν σημαίνει ο νεολογισμός αυτός στο κεφάλι του: «Ανθρωποι, οι οποίοι ήσαν στο δικό μου κόμμα που μένουν στην περιοχή Πεντέλης, συζήτησαν “καφενειολογικώς” στην αρχή, με κάποιους που ανήκουν στο κόμμα του κ. Κασιδιάρη. “Καφενειολογικές” συζητήσεις, οι οποίες εξελίχθησαν, αφού ακολούθησε και ο σχετικός νόμος που απαγορεύει την κάθοδο του κόμματος αυτού στις εκλογές. Ηρθαν λοιπόν οι συζητήσεις σε μία συμφωνία. Ποια είναι αυτή;

Να αναλάβω εγώ πρόεδρος του κόμματος και να εφαρμόσω αυτά τα οποία διακηρύττω με το κόμμα ΕΑΝ». Σύμφωνα με τον ίδιο, η αντικατάσταση του Κασιδιάρη απ’ αυτόν έχει ήδη δρομολογηθεί: «Οντως ισχύει. Εχει δρομολογηθεί. Χρειάζεται κάποιες διαδικασίες, καταστατικές διαδικασίες του κόμματος αυτού, να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις. Και εν συνεχεία, αφού το καταστατικό το καταθέσω και στον αρμόδιο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, μετά θα είμαι, εφόσον έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, πρόεδρος».

Με αυτές τις δηλώσεις, ο κ. Κανελλόπουλος αφαιρεί και το τελευταίο φύλλο συκής από τη νέα οργάνωση Κασιδιάρη. Γιατί δεν μιλά για καμιά αλλαγή στο «πρόγραμμα» της οργάνωσης, παρά μόνο για κάποιες ρυθμίσεις στο «καταστατικό», μόνο και μόνο για να μπορέσει να εμφανιστεί ο ίδιος ως «αντ’ αυτού»! Και υποτίθεται ότι όλα αυτά συνέβησαν μεταξύ κάποιων οπαδών δικών του και του Κασιδιάρη. Αστεία πράγματα.

Και, βέβαια, το επιχείρημα του κ. Κανελλόπουλου ότι δεν είναι αχυράνθρωπος («ε, όχι και αχυράνθρωπος ο Κανελλόπουλος, όποιος με ξέρει δεν μπορεί ποτέ να το πει· εξαρτάται για ποια προσωπικότητα μιλάς, η διαδρομή μου μιλάει από μόνη της») δεν μπορεί να πείσει. Μόλις πριν από έναν χρόνο ίδρυσε δικό του -υποτίθεται- κόμμα, το «ΕΑΝ...», και τώρα το ξεχνάει για να γίνει αρχηγός σε άλλο...

Στην πραγματικότητα, η σχέση Κανελλόπουλου - Κασιδιάρη είναι ανάλογη με τη σχέση Πλεύρη - Λαγού. Το κακό είναι ότι τον Πλεύρη τον γνωρίζαμε. Τώρα μάθαμε και τον Κανελλόπουλο.

Ολα αυτά θα είχαν μόνο «καφενειολογική» σημασία, αν δεν επιβεβαίωναν με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι ρυθμίσεις Βορίδη - Μητσοτάκη - Γεραπετρίτη για τον αποκλεισμό Κασιδιάρη ήταν σε εντελώς λάθος δρόμο και είχε δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ που υπέδειξε ως λύση τις απλές προτάσεις του διακεκριμένου συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου. Αλλά η κυβέρνηση είχε άλλες στοχεύσεις. Και τώρα το πρόβλημα μετατίθεται στο εσωτερικό της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό σε συνθήκες κρίσης, όπως αυτή που περνάμε.