Τα λέει στον Σημίτη για να τα ακούει ο Μητσοτάκης

Μήνυμα, μέσω Σημίτη προς τον Κυρ. Μητσοτάκη, με το βλέμμα στραμμένο στην παρούσα συγκυρία για τα ελληνοτουρκικά, θέλησε να στείλει με τη χθεσινή του παρέμβαση ο Κώστας Καραμανλής. Ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε χθες να απαντήσει σε πρόσφατο, επικριτικό για τον ίδιο, άρθρο του Κώστα Σημίτη, λέγοντας: «Εχουμε διαφορετικές αντιλήψεις με τον κ. Σημίτη και όσους συμμερίζονται τις απόψεις του. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν διαπραγματευόμαστε εθνική κυριαρχία και δεν την θέτουμε στην κρίση κανενός. Μοναδικό θέμα προς επίλυση με την Τουρκία: η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ».

Δεν είναι καινούργια η σύγκρουση των δύο πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, που εκτυλίσσεται με φόντο τα ελληνοτουρκικά και τη συμφωνία του Ελσίνκι. Ηδη από τον Δεκέμβριο του 2019, με άρθρο του στα «Νέα», ο Κώστας Σημίτης είχε επιτεθεί στον Κώστα Καραμανλή, κατηγορώντας τον για τις μετέπειτα εξελίξεις από τη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι το 1999 και ειδικά για τους χειρισμούς του στη σύνοδο κορυφής του 2004.

Μάλιστα το άρθρο ήταν βασικό θέμα στον πρωτοσέλιδο των «Νέων» υπό τον τίτλο: «Για όλα φταίει ο Καραμανλής». Και μπορεί ο κ. Σημίτης στη συνέχεια να διαφώνησε με τον τίτλο και με «προσωπικούς χαρακτηρισμούς για πολιτικούς», ωστόσο η ουσία της σφοδρής κριτικής στον κ. Καραμανλή παρέμεινε. Τότε ο Κ. Καραμανλής δεν απάντησε, αλλά ούτε και το μέγαρο Μαξίμου, με το δεύτερο γεγονός να προκαλεί σχόλια στην καραμανλική πτέρυγα.

Τώρα ο κ. Σημίτης επανήλθε με νέο άρθρο στα «Νέα» (3-4/4/2021, προδημοσίευση από τον συλλογικό τόμο «Η στρατηγική του Ελσίνκι, 20+1 χρόνια μετά», εκδόσεις Σιδέρη) όπου επανέλαβε την ίδια σφοδρή κριτική προς τον κ. Καραμανλή. Αναφερόμενος στα γεγονότα της συνόδου κορυφής του 2004 κατηγόρησε τον Κ. Καραμανλή και τη Ν.Δ. ότι «σε αντίθεση με τις μεγαλοστομίες της εποχής της αντιπολίτευσης, έδειξαν εξ αρχής δείγματα μιας γενικευμένης απάθειας απέναντι στις εξελίξεις», προσθέτοντας μεταξύ άλλων ότι «ο Ελληνας πρωθυπουργός, κατά τη συζήτηση, αν και είχε τη δυνατότητα, δεν πρόβαλε την ένσταση για την έλλειψη ανταπόκρισης της Τουρκίας στον όρο που είχε τεθεί στο Ελσίνκι και αφορούσε την ύπαρξη διαφορών σχετικά με την έκταση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Αντίθετα, επισήμανε ότι “οι ασφυκτικοί χρονικοί περιορισμοί δεν βοηθούν”. Απεδέχθη έτσι την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία με ανεπίλυτες τις ελληνοτουρκικές διαφορές ως προς τα όρια των υφαλοκρηπίδων και των αιγιαλίτιδων ζωνών τους».

Μάλιστα ανέφερε ότι το 2004 μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ. προσκάλεσε τον κ. Καραμανλή στο Μαξίμου για να τον ενημερώσει ως νέο πρωθυπουργό, λέγοντας ότι ο τελευταίος ήρθε συνοδευόμενος από τον Π. Μολυβιάτη. Ο κ. Σημίτης, λοιπόν, λέει ότι όταν θέλησε να θίξει τα ελληνοτουρκικά, «ο κ. Καραμανλής με διέκοψε αμέσως αναφέροντας ότι στα θέματα αυτά έχει διαφορετικές απόψεις και δεν χρειάζεται πληροφόρηση», καθώς και πως ο κ. Μολυβιάτης «δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση θα εφαρμόσει τη δική της πολιτική, που είναι διαφορετική από εκείνη της κυβέρνησής μου».

Απαντώντας ο κ. Καραμανλής έκανε λόγο για «δήθεν “επιτυχημένη” στρατηγική του Ελσίνκι», λέγοντας ότι «οδηγούσε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, την ελληνική κυριαρχία νησιών και βραχονησίδων, στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης», ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση Σημίτη ότι «από τα Ιμια μέχρι το Ελσίνκι, ζητούσε ουσιαστικά από ΗΠΑ και Ευρωπαίους εταίρους να ωθήσουν την Τουρκία να προσφύγει στη Χάγη εναντίον μας για τα Ιμια και τις λεγόμενες “γκρίζες ζώνες”».

Ο κ. Σημίτης αντέτεινε ότι «η επ’ αόριστον παραπομπή των διαφορών με τη γείτονα σε μια μελλοντική κάθε φορά διευθέτηση οδήγησε και θα οδηγεί στη διεύρυνση των τουρκικών διεκδικήσεων», φέρνοντας ως παράδειγμα το Κυπριακό, ενώ αναφερόμενος στην περίοδο του Ελσίνκι δήλωσε ότι «αφ’ ενός λύσαμε το πολύπλοκο θέμα της ευρωπαϊκής ένταξης της Κύπρου και αφ’ ετέρου χαράξαμε έναν οδικό χάρτη επίλυσης των ελληνοτουρκικών».

Οσο για το θέμα της συνάντησης των δύο πρώην πρωθυπουργών στο Μαξίμου το 2004, ο Κ. Καραμανλής μίλησε για «μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ με αυτή τη σύνθεση και με αυτό το περιεχόμενο» που περιέγραψε ο κ. Σημίτης. Ως προς τη σύνθεση, επιβεβαιώνεται και από τον Τύπο της εποχής, με τον Μικροπολιτικό των «Νέων» (11.3.2004) να αναφέρει ότι τον κ. Καραμανλή «συνόδευαν ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης». Αλλά έχει ενδιαφέρον ότι η ίδια στήλη συμπληρώνει πως ο νέος υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης δήλωσε ότι θα τηρήσει τις συμφωνίες της προηγούμενης κυβέρνησης, συνοδεύοντας την είδηση με το σχόλιο ότι «η Ν.Δ. έχει ανακρούσει ελαφρώς πρύμναν στα εξωτερικά».

Γ. Κουμουτσάκος: «Λάθος του Κ. Σημίτη»

Δήλωση του Γ. Κουμουτσάκου στην «Εφ.Συν.»: Πιστεύω ότι ήταν λάθος του κ. Σημίτη, σε μια στιγμή κρίσιμη για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων που απαιτεί τη μέγιστη εθνική ενότητα και συνεννόηση, να ασκεί τέτοιου είδους επιθετική και παντελώς αβάσιμη κριτική σε έναν πρώην πρωθυπουργό. Το τι συνέβη στο Ελσίνκι, το τι προηγήθηκε και ποιες επιπτώσεις θα είχε απαντήθηκε με σαφήνεια και πληρότητα από τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος προκλήθηκε.

Στο πλευρό του Σημίτη το ΚΙΝ.ΑΛΛ.

«Δυστυχώς η χώρα έχει πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα των επιλογών της κυβέρνησης της Ν.Δ. τόσο στα θέματα εξωτερικής πολιτικής όσο και στα θέματα της διαχείρισης της οικονομίας», κατέληγε μακροσκελής ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με αφορμή τις παρεμβάσεις Σημίτη και Καραμανλή. Στην ίδια ανακοίνωση, αφού γινόταν λόγος για τα επιτεύγματα της εξωτερικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ με τη Συμφωνία του Ελσίνκι (που ακολούθησε εκείνη της Μαδρίτης), τονίζονταν τα εξής: «Αλήθεια τι κέρδισε η Ελλάδα με την απόφαση του Κ. Καραμανλή το 2004 να συναινέσει στην έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία χωρίς να έχει κλείσει η υπόθεση της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας; Η συνέχεια της ιστορίας δείχνει καθαρά ότι η συνέπεια της επιλογής αυτής ήταν να διαιωνίζεται το πρόβλημα και να παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις από πλευράς της Τουρκίας αυξάνοντας την ρητορική των διεκδικήσεών της».