Σε σκληρή γραμμή για τη συμμετοχή του το ΔΝΤ

Σε εμπιστευτική έκθεσή του Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κλιμακώνει τις πιέσεις και σκληραίνει τους όρους για τη συμμετοχή του στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα βάζοντας εμπόδια για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η οποία παρουσιάζει αποσπάσματα της έκθεσης, αυτή έχει περιέλθει σε γνώση των ευρωπαϊκών θεσμών και θέτει «μια ευρύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων».

Εκτός από το ασφαλιστικό και το αφορολόγητο, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης τίθενται μεταρρυθμίσεις «που αφορούν στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, στα εργασιακά, και στα κλειστά επαγγέλματα ώστε να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης. Κλειδί είναι η διασφάλιση ισχυρής ιδιοκτησίας του προγράμματος». 

Στη σειρά των νέων όρων που θέτει το Ταμείο περιλαμβάνονται επίσης τα «κόκκινα» δάνεια, «που άργησαν να εφαρμοστούν» και το θεσμικό πλαίσιο για πτωχεύσεις. «Όσον αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών, η έκθεση αναφέρει ότι παρότι τηρήθηκαν τα κριτήρια για τον διορισμό τους, “στενοί δεσμοί μεταξύ υψηλά ισταμένων στις τράπεζες, τα πολιτικά κόμματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις δεν κόπηκαν για πολιτικούς λόγους”».

Επιμένοντας στην πάγια θέση του το ΔΝΤ για το γνωστό «αγκάθι» του πρωτογενούς πλεονάσματος υπογραμμίζει πως «είναι αμφίβολο κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να κάνει ιστορικό ρεκόρ καταφέρνοντας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% -4,5%».

Σχολιάζοντας την πολιτική κατάσταση οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι «ενώ είχε συντελεστεί πρόοδος στα δύο πρώτα χρόνια του προγράμματος (2012- 2014), αυτό ναυάγησε εξαιτίας των αρνητικών πολιτικών εξελίξεων».

Πάντως, αναφέρουν ότι για να πετύχει η Ελλάδα τη βιωσιμότητα του χρέους, που δεν έχει επανέλθει, χρειάζεται και «οι Ευρωπαίοι εταίροι να της προσφέρουν περισσότερη ελάφρυνση του χρέους». 

Ακόμη, προσθέτουν ότι «βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος», ενώ αναγνωρίζονται και λάθη κατά τα προηγούμενα έτη: 

«Ένα λιγότερο φιλόδοξο πρόγραμμα, με λιγότερο θετικές προβλέψεις για την οικονομία, που θα απαιτούσε περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας».

Τα βλέμματα στρέφονται στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου στις 6 Φεβρουαρίου κατά την οποία θα παρουσιαστεί η συγκεκριμένη έκθεση, μαζί με την άλλη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «οι δύο εκθέσεις σε συνδυασμό, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις του με την ελληνική κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συμφωνία για το νέο πρόγραμμα».

Σε αντίθετη θέση ο ESM για το χρέος

Εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτή του ΔΝΤ είναι η εκτίμηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που τονίζει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος «για κινδυνολογία γύρω από την αξιολόγηση της κατάστασης του χρέους στην Ελλάδα».

Συγκεκριμένα, εκπρόσωπος του ESM επισημαίνει ότι λόγω της συζήτησης που έχει γίνει σχετικά με το ελληνικό χρέος, μετά τη διαρροή της έκθεσης του ΔΝΤ, ο ESM δίνει στη δημοσιότητα τις εξής γενικές παρατηρήσεις για το χρέος της Ελλάδας:

• Πιστεύουμε ότι το ελληνικό χρέος είναι διαχειρίσιμο, αν οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις εφαρμοστούν πλήρως, χάρη στους εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους δανεισμού από τον ESM μακροπρόθεσμα, αλλά και στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνσή του, τα οποία υιοθετήθηκαν πρόσφατα», είπε.

• Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν σε μια φιλόδοξη δημοσιονομική πορεία κατά τη διάρκεια του προγράμματος, η οποία είναι αξιόπιστη και στηρίζεται από τα μέτρα έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση απρόβλεπτων γεγονότων.

• Η Ευρώπη έχει ξεκάθαρα δεσμευτεί να στηρίξει την Ελλάδα με επιπλέον ελάφρυνση χρέους, μετά τη λήξη του προγράμματος του ESM, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό θα είναι αναγκαίο και ότι η Ελλάδα θα έχει εφαρμόσει όλες τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις του προγράμματος.

Στην έκθεση του ΔΝΤ, που διέρρευσε την Πέμπτη, θεωρεί «εξαιρετικά μη βιώσιμο» το ελληνικό χρέος, εκτιμά ότι η επίτευξη πλεονασμάτων 3,5% είναι όνειρο απατηλό και ή θα νομοθετηθούν από τώρα οδυνηρά μέτρα που θα αποσκοπούν στην περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου ή θα πρέπει να ληφθούν έγκαιρα από τους Ευρωπαίους ουσιαστικά μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.