Ηλεκτρονικός χάρτης για την απασχόληση

H μία όψη δείχνει ότι η Eλλάδα παραμένει η χώρα με τη χαμηλότερη ζήτηση σε προσωπικό με υψηλές δεξιότητες. Oποια κι αν είναι η απάντηση στο «γιατί», η χαμηλή ζήτηση προσωπικού υψηλής ειδίκευσης αναγκάζει την πλειονότητα αποφοίτων με μεταπτυχιακούς και άλλους ακαδημαϊκούς τίτλους να καταλαμβάνουν θέσεις χαμηλότερων και πολύ διαφορετικών προσόντων και να εργάζονται για την επιβίωσή τους ως υπάλληλοι γραφείου και πωλητές. Εσχάτως όχι μόνο σε καταστήματα αλλά και σε τηλεφωνικά κέντρα εξυπηρέτησης πελατών, ξένων εταιρειών που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο λόγω του χαμηλού μισθολογικού κόστους.

Υπάρχει μια δεύτερη όψη στην ελληνική αγορά εργασίας: την ώρα που αυξάνονται η κατασκευαστική δραστηριότητα και ο κλάδος των οικοδομών, το έλλειμμα τεχνιτών και οικοδόμων βαθαίνει. Αποτέλεσμα, η ζήτηση εργασίας να μην καλύπτει τις ανάγκες της αγοράς. Καθώς δε οι προηγούμενες γενιές των οικοδόμων αποσύρθηκαν καταπονημένες από τη σφοδρότητα και διάρκεια της κρίσης και περιορίστηκαν αισθητά οι ρυθμοί εισόδου μεταναστών από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τα κενά σε τεχνικά επαγγέλματα δεν μπορούν να καλυφθούν από τη νέα γενιά εργατών.

Υπάρχουν κι άλλες πτυχές: Eρευνα του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ) ιχνηλατώντας την επαγγελματική διαδρομή αποφοίτων ΙΕΚ, με έρευνα σε μεγάλο στατιστικό δείγμα, κατέδειξε ότι σε συγκεκριμένες ειδικότητες οι 9 στους 10 αποφοίτους είτε έχουν πλήρη απασχόληση είτε δημιούργησαν ατομική επιχείρηση.

Ενα χρήσιμο εργαλείο

Τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικές απαντήσεις σε ερωτήματα που μπορούν να τεθούν και να απαντηθούν μέσω ενός ιδιαίτερα χρήσιμου διαδραστικού ηλεκτρονικού χάρτη τον οποίο μπορεί να αξιοποιήσει ο καθένας εφόσον επισκεφτεί την ηλεκτρονική σελίδα του Εθνικού Μηχανισμού Διάγνωσης των αναγκών αγοράς εργασίας. Τον χάρτη, ως βασικό εργαλείο του Μηχανισμού Διάγνωσης, με τα πολλαπλά οφέλη του για όσους σχεδιάζουν και υλοποιούν πολιτικές και δράσεις απασχόλησης (υπουργεία Εργασίας και Ανάπτυξης, ΟΤΑ, περιφέρειες, ΟΑΕΔ) ζωντάνεψε χθες ο δρ Βάιος Κώτσιος, κατά τη διάρκεια παρουσίασης των δύο βασικών έργων που έχει στην ευθύνη του το ΕΙΕΑΔ.

Και πράγματι ήταν εντυπωσιακό πόσο εντοπισμένα μπορεί να προσεγγίσει κάποιος τις ανάγκες της αγοράς εργασίας κατά δήμο και επάγγελμα ανά την επικράτεια. Επί παραδείγματι όσοι ενδιαφέρονται να δουν πολύ συγκεκριμένα ποιες θέσεις μισθωτής απασχόλησης κινδυνεύουν από την πανδημία Covid-19 στον Κορυδαλλό, στο Πέραμα, στο Περιστέρι ή ποια ήταν η εξέλιξη μιας συγκεκριμένης ειδικότητας διαχρονικά, μπορούν με βάση την παγκόσμια έρευνα του ILO Monitor για τον αντίκτυπο της πανδημίας ανά κλάδο να περιηγηθούν στη σελίδα του ΕΙΕΑΔ: https://lmd.eiead.gr/covid-19-municipalities/

Ο Μηχανισμός Διάγνωσης αποτελεί όντως «σύγχρονο εργαλείο καταγραφής του παλμού και των τάσεων της αγοράς εργασίας», όπως είπε ο πρόεδρος και γ.δ. του ΕΙΕΑΔ, Αριστοτέλης Βαβουγιός. Δημιουργήθηκε το 2016 χάρη στις επίμονες προσπάθειες της τότε αν. υπουργού Εργασίας, Ράνιας Αντωνοπούλου, η οποία διαπραγματεύτηκε με την DG EMPL των Βρυξελλών την παράταση των προθεσμιών που είχε χάσει η κυβέρνηση Σαμαρά από το 2014 με αποτέλεσμα η δημιουργία του μηχανισμού να μετατραπεί σε μνημονιακό προαπαιτούμενο για την απελευθέρωση των χρηματοδοτικών ροών από την τρόικα.

Τότε, στη σύλληψη της ιδέας, ο Μηχανισμός Διάγνωσης, του οποίου επιστημονικός υπεύθυνος παραμένει ο δρ Σταύρος Γαβρόγλου, θα έπρεπε εξελισσόμενος να αξιοποιείται όχι μόνο από τους ειδικούς της αγοράς εργασίας αλλά κι από όλους όσοι, μέσω ενός εύκολης χρήσης site, επιθυμούσαν να διερευνήσουν νέες προοπτικές και επαγγέλματα με ζήτηση σε όλη τη γεωγραφική γκάμα. Ενα εύκολο και χρήσιμο εργαλείο αναζήτησης για όλο το εργατικό δυναμικό.

Διαχειριστής προγραμμάτων

Οσα στελέχη του υπ. Εργασίας κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρχιζαν να βλέπουν ότι για πρώτη φορά η πολιτική ηγεσία αντιμετώπιζε με επιστημονικά εργαλεία τα προβλήματα της απασχόλησης σε εκείνη τη ζοφερή περίοδο των μνημονίων, απογοητεύτηκαν σχετικά γρήγορα. Ο Μηχανισμός Διάγνωσης δεν υποστηρίχτηκε και ο εμπειρισμός αντικατέστησε τη γνώση και ό,τι χρήσιμο έγινε την περίοδο Αντωνοπούλου για έναν ανεξήγητο λόγο έπαψε να υποστηρίζεται.

Ο τέως υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης αντελήφθη τη σημασία του μόλις μία εβδομάδα πριν από την απομάκρυνσή του από το υπουργείο, επιχειρώντας να ενημερώσει όλους τους δήμους για τη χρήση του εργαλείου σε τοπικό επίπεδο, όταν πια ήταν πολύ αργά, ενώ ο Κ. Χατζηδάκης μάλλον δεν έχει ενημερωθεί καν για την αξιοποίησή του.

Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι τα στοιχεία από την ΕΡΓΑΝΗ δίνονται με το σταγονόμετρο (γιατί άραγε;) ή ότι παραμένει υποστελεχωμένο, δεν αξιοποιούνται οι μελέτες του ΕΙΕΑΔ, το οποίο ως εποπτευόμενος οργανισμός (ΝΠΙΔ) του υπ. Εργασίας αποτελεί κι ένα «εργαλείο συλλογικής νοημοσύνης», όπως επισήμανε χθες ο κ. Γαβρόγλου αναφερόμενος στη συνεργασία του ινστιτούτου με υπουργεία Εργασίας, Ανάπτυξης, Παιδεία, ΕΟΠΠΕΠ, ΟΑΕΔ και κοινωνικούς εταίρους;

Πάντως, πληροφορίες φέρουν την ηγεσία του υπ. Εργασίας να μεταφέρει στον ΟΑΕΔ τον Μηχανισμό Διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας, υποβαθμίζοντας το ΕΙΕΑΔ σε έναν ρόλο απλώς συντονιστή ενός δικτύου διανομής επισιτιστικής βοήθειας στους απόρους (ΤΕΒΑ). Ισως, και γι' αυτόν τον φορέα να επιφυλάσσει η κυβέρνηση μόνο τον ρόλο διαχειριστή προγραμμάτων με διαγωνισμούς ή αναθέσεις. Κι έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται.