«Μειώστε το ελληνικό χρέος» προτείνει πρώην στέλεχος του ΔΝΤ

«Μπορεί η Ελλάδα να συνεχίσει στην ευρωζώνη; Η ερώτηση είναι στο επίκεντρο μιας εκστρατείας υπαινιγμών, απειλών και αντι-απειλών στην Ευρώπη. Είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι» γράφει σε ανοικτή επιστολή του στους Financial Times ο Ρεζά Μογκαντάμ, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ για την Ευρώπη. «Όλοι επιμένουν ότι αυτή η συζήτηση αφορά σε θέματα πολιτικής και όχι στο μέλλον της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ. Αλλά οι κουβέντες για την έξοδο της Ελλάδας έχει επιστρέψει στη δημοσιότητα».

Αναφέροντας την δραματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας- την αύξηση του χρέους και την ύφεση - και αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί λόγω της εμπλοκής του στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα για λογαριασμό του ΔΝΤ από το 2010 έως το 2014- ο Μογκαντάμ τονίζει ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν συμφέρει κανέναν. «Για την Ελλάδα», γράφει, «για να προσφέρει σωτηρία μια νέα πιο αδύναμη δραχμή, θα πρέπει να προηγηθούν χρόνια στην κόλαση - επιδρομή στις τράπεζες, διαλυμένες οικονομικές σχέσεις, επιδεινούμενες κοινωνικές συγκρούσεις. Για την Ευρώπη, η κατάρριψη του ταμπού της εξόδου από το ευρώ το πιθανότερο είναι ότι θα κάνει τις αγορές να ξανασκεφτούν τις θετική άποψη για τις υπόλοιπες οικονομίες της ευρωζώνης και τον κίνδυνο μετάδοσης μεταξύ τους. Εάν φύγει η Ελλάδα, οι ευρωπαίοι θα πρέπει να ξεχάσουν τα χρέη που θέλουν να εισπράξουν... Αλλά δεν είναι αρκετό να απορρίπτει κανείς την πιθανότητα της εξόδου της Ελλάδας. Χρειάζεται και μια αξιόπιστη λύση για την πρόληψη λανθασμένων χειρισμών και ατυχημάτων στο χείλος του γκρεμού».

Υποστηρίζοντας ότι η πρόβλεψη στο ελληνικό πρόγραμμα για πλεόνασμα 4,5% από το 2016 και για πολλά χρόνια μετά, είναι πολιτικά ανέφικτο, ο Ρεζά Μογκαντάμ τώρα πλέον μακριά από τη σκιά του ΔΝΤ, υποστηρίζει ότι Ευρώπη θα πρέπει να προσφέρει στην Ελλάδα σημαντική μείωση του χρέους - στο μισό- με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις.  

«Η σταδιακή και υπό όρους ελάφρυνση», γράφει, « θα έχει στόχο την μείωση του χρέους στο μέσο όρο της Ευρώπης μέσα σε μια τριετία. Και αυτό δεν θα βασίζεται στις υποθέσεις για την ανάπτυξη, τον πληθωρισμό, τις δημοσιονομικές προσπάθειες και την κοινωνική συνοχή, που έχουν αποδειχθεί υπεραισιόδοξες. Η Ελλάδα θα πρέπει να προσφέρει να σταματήσει να σέρνει τα πόδια της στις δομικές μεταρρυθμίσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται έξω από τις κυβερνώσες ελίτ, μπορεί να είναι πιο πρόθυμες από τους προκατόχους του να προωθήσει μεταρρυθμίσεις. ΕΘα έχει ενισχυθεί και από την χαλάρωση της λιτότητας και από πολιτική ώθηση που θα του προσφέρει η μείωση του χρέους. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας ήδη πλησιάζει το 2% του ΑΕΠ, το ποσοστό που χρειάζεται για να είναι τα οικονομικά της κυβέρνησης βιώσιμα όταν συμφωνεί η περικοπή του χρέους. Και ως κίνητρο για τις μεταρρυθμίσεις, τα περισσότερα έσοδα θα μπορούσαν να διατεθούν σε κοινωνικές δαπάνες».

Η μείωση του χρέους θα είναι δύσκολη υπόθεση, παραδέχεται ο Μογκαντάμ, «κυρίως διότι θα πρέπει να γίνει αποδεκτή από κυβερνήσεις που έχουν προσυπογράψει τα ευρωπαικά προγράμματα διάσωσης. «Οι πιστωτές του δημόσιο τομέα έχουν περιορισμούς και από τις δικές τους πολιτικές: είναι δύσκολο να «πουλήσουν» την βοήθεια στην Ελλάδα, που ευθύνεται η ίδια για την κρίση της λόγω της δημοσιονομικής της ασωτίας. Παρόλα αυτά η Ελλάδα έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες και θυσίες- με ελάχιστα αποτελέσματα. Και η ανακούφιση του χρέους στο πλαίσιο ενός δυνατού και αξιόπιστου προγράμματος δεν είναι καινοφανής ιδέα. Οι πραγματιστές την είχαν προτείνει από το 2012». 

Η ευρωζώνη έχει ήδη ξεπεράσει τα ταμπού της για τα πακέτα διάσωσης, την αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους και την τραπεζική ένωση, καταλήγει ο Μογκαντάμ και τώρα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα: «Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξεπεράσει την απροθυμία της Ελλάδας για βαθιές δομικές μεταρρυθμίσεις, έτσι και η Ευρώπη πρέπει να ξεπεράσει το ταμπού της για την μείωση του χρέους».