Απειλές ή χαρούλες;

Να γαβγίζει απειλητικά κάθε ξένο που θα βρει μπροστά του ή να του κάνει χαρούλες; Να του την πέφτει -ακόμη και να τον δαγκώνει- ή να του κάνει άπες και να ζητάει χάδια; Ιδού η απορία του κ. Απόστολου Χιονά. Ο οποίος, ως φίλος της σελίδας, όπως γράφει, μας έστειλε την παρακάτω επιστολή:

«Καλημέρα σας κύριε Διαμαντή,

Ελπίζω να είστε καλά εσείς και η τετράποδη οικογένειά σας. Πάντα σας διαβάζω στο φιλόξενο φύλλο της “Εφημερίδας τω Συντακτών” καθώς είμαι κι εγώ φιλόζωος και κατά περιόδους έχουν περάσει από το σπίτι μας αρκετά σκυλιά καθώς και γάτες.

Αυτός που βλέπετε είναι ο 2χρονος Ρεξ, είναι ένα κανίς ημίαιμο και είναι πάρα πολύ χαδιάρης και φιλικός. Το “πρόβλημα” με τον Ρέξαρο είναι ότι είναι υπερβολικά φιλικός, ακόμα και με άγνωστους. Τι θέλω να πω; Οτι ακόμα κι εσάς αν δει μπροστά του για πρώτη φορά θα σας υποδεχτεί με κραυγές χαράς και κουνώντας την ουρά και χοροπηδώντας.

Ξέρω ότι το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις, λέει η παροιμία... αλλά γνωρίζοντας ότι ο Ρεξ και γενικότερα η φυλή του δεν είναι φύλακες... είναι αναστρέψιμη αυτή η κατάσταση; Και αν ναι, πώς; Μένουμε σε μια ιδιαιτέρως ήσυχη γειτονιά, αλλά πάντα υπάρχει ο φόβος των διαρρηκτών.

ΥΓ. Πρόσφατα φέραμε κι ένα 4 μηνών κοπριτάκι, τον Τζακ, μπας κι αυτός γαβγίσει κάνα άγνωστο, αλλά τι θα γίνει; Ο Ρεξ θα τον “χαλάσει” ή ο Τζακ θα “ξυπνήσει” τα κοιμώμενα ένστικτα του Ρεξ; Θα χαιρόμουν αν από τον πολύτιμο χρόνο σας αφιερώνατε λίγα λεπτά για μια συμβουλή-απάντηση στο e-mail μου.

Μετά τιμής, Απόστολος».

Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, φίλε Απόστολε. Θέλεις σκύλο συντροφιάς ή σκύλο φύλακα; 'Η δύο σ' ένα; Ο Ρέξαρος που βλέπω στη φωτογραφία ασφαλώς δεν είναι η περίπτωση του σκύλου-φύλακα. Θα μπορούσε, όμως, να γίνει σκύλος-συναγερμός, δηλαδή να αρχίζει τις φωνές όποτε αντιλαμβάνεται ότι κάποιος είναι πίσω απ' την εξώπορτα. Αλλά αυτό, αν ζείτε σε διαμέρισμα, θα προκαλέσει δυσφορία στους άλλους ενοίκους. Πιστεύω ότι ο Τζακ, το νέο σας απόκτημα, θα του μάθει να γαβγίζει.

Πάντως, ας δούμε το θέμα θετικά: Καλύτερα να κάνει χαρούλες στους ξένους που συναντάτε στον δρόμο, παρά να τους απειλεί ή να τους χιμάει. Ετσι γνωρίζετε και κόσμο -πολλοί θέλουν να χαϊδέψουν ένα καλό και χαρούμενο σκυλάκι. Σκέφτεστε να χίμαγε και να δάγκωνε ή να 'σκιζε το παντελόνι κάποιου περαστικού;

Αν θέλετε την προσωπική μου πείρα, όλα τα σκυλιά μου -μικρόσωμα και μεγαλόσωμα- ήταν αυτό που λέμε «καλά σκυλάκια» στη βόλτα. Ολα κάθονταν να τα χαϊδέψουν οι περαστικοί και κάποια απ' αυτά ζητούσαν επιτακτικά το χάδι. Εκτός απ' τη Λου -την Πινέζα- που δεν άφηνε κανέναν να την αγγίξει: του έβγαζε δόντια και χίμαγε!

Ολα τους, όμως, όταν ήταν στην αυλή και περνούσε απ' έξω πεζός, ποδηλάτης ή αυτοκίνητο, άρχιζαν να ουρλιάζουν και να απειλούν. Διχασμένες προσωπικότητες; Μάλλον προστάτευαν τον χώρο τους. Η Μαρίκα, μάλιστα, ένα κατάμαυρο γκριφόν 18 κιλών, το 'χε παρακάνει: Την έπεσε σ' έναν βοηθό του κηπουρού και μας δημιούργησε πρόβλημα.

Τελικά, αντιμετωπίστε την κατάσταση με χιούμορ, όπως ο γνωστός γελοιογράφος και καλός φίλος Γιάννης Κυριακόπουλος -ΚΥΡ. Το σκυλί του, ο Μπόρα, ένα «λουκάνικο», έγλειφε όποιον έβρισκε μπροστά του. Ετσι, ο ΚΥΡ έβαλε έξω απ' την πόρτα του διαμερίσματός του μια πινακίδα που έγραφε «Προσοχή, ο σκύλος γλείφει»!

Ο καημενούλης ο Ρεξ κάνει ό,τι μπορεί για να σας έχει πάντα χαρούμενους. Μην του ζητάτε να γίνει και σεκιουριτάς!

Το καμάρι της μαμάς

Κάθε μαμά λατρεύει το βλαστάρι της. Κάθε μαμά θέλει να το βλέπει χαρούμενο και γελαστό. Κάθε μαμά καμαρώνει το μωρό της. Κάθε μαμά χαίρεται να παίζει μαζί του. Κάθε -μα κάθε- μαμά! (από την αγγλική εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ»)