Την ιστορία με τον Χότζα και τον γάιδαρό του οι πιο πολλοί την ξέρετε. Για όσους δεν την ξέρουν, θα την πω με λίγα λόγια: Ο Χότζας αγόρασε έναν γάιδαρο, ο οποίος όμως έτρωγε πολύ. Βάλθηκε, λοιπόν, να τον μάθει να τρώει λιγότερο. Ετσι, κάθε μέρα τού μείωνε το φαΐ του.
Ο γάιδαρος αδυνάτιζε, αδυνάτιζε, μέχρι που κάποια στιγμή, όταν ο Χότζας δεν τού 'δινε καθόλου φαΐ, ε, πέθανε. Περίλυπος ο Χότζας, κάθισε δίπλα στον πεθαμένο του γάιδαρο κι έκλαιγε. Ενας περαστικός τον ρώτησε γιατί κλαίει. Και ο Χότζας απάντησε: «Πώς να μην κλαίω, φίλε μου; Πάνω που τον έμαθα να μην τρώει, πέθανε!».
Υπάρχει και η ιστορία με τον Τσαουσέσκου, τον πρόεδρο-δικτάτορα της Ρουμανίας. Που δεν είναι μύθος ή παραβολή, όπως του Χότζα, αλλά ιστορικό γεγονός. Συνέβη στις αρχές του 1990, όταν ο Νικολάε Τσαουσέσκου κάλεσε τον ρουμανικό λαό στην κεντρική πλατεία του Βουκουρεστίου για να του ανακοινώσει τα ευχάριστα νέα: Η Ρουμανία μόλις είχε ξοφλήσει τα χρέη της στους ξένους δανειστές της!
Βέβαια, για να τα ξοφλήσει χρειάστηκε να εφαρμόσει ένα τέτοιο πρόγραμμα λιτότητας, που είχε οδηγήσει σε λιμοκτονία σχεδόν το σύνολο του ρουμανικού λαού, τόσο στις πόλεις όσο και -ειδικά εκεί- στις επαρχίες. Ενδεικτικά, ηλεκτρικό ρεύμα οι Ρουμάνοι είχαν, όσο διαρκούσε η λιτότητα, δυο-τρεις μέρες τη βδομάδα και 1-2 ώρες τη μέρα. Ο κόσμος πέθαινε απ' την πείνα στις πόλεις και οι αγρότες είχαν γυρίσει στη λίθινη εποχή.
Ετσι, όταν ο Τσαουσέσκου άρχισε να θριαμβολογεί, μιλώντας απ' τον εξώστη του μεγάρου του στη φωταγωγημένη πλατεία, είδε απέναντί του μια σιωπηλή και απειλητική λαοθάλασσα. Κανείς δεν τον χειροκροτούσε. Αντίθετα, ο κόσμος άρχισε να κινείται εναντίον του με άγριες διαθέσεις: Το «πρόγραμμα» -πείτε το και «Μνημόνιο»- τους είχε καταστρέψει τις ζωές, είχε οδηγήσει σε εξαθλίωση εκατομμύρια ανθρώπους και χιλιάδες στην απελπισία και την αυτοκτονία.
Οταν μπούκαραν στο προεδρικό μέγαρο οι εξοργισμένοι πολίτες, ο Νικολάε Τσαουσέσκου και η σύζυγός του, η περιβόητη Ελενα, φυγαδεύτηκαν απ' τη φρουρά τους. Για λίγο όμως. Οι αγανακτισμένοι πολίτες τούς έπιασαν, τους δίκασαν επί τόπου, τους καταδίκασαν με συνοπτικές διαδικασίες και, λίγη ώρα μετά, τους εκτέλεσαν. Αλλά οι δανειστές είχαν πάρει πίσω τα χρήματά τους. (Είκοσι πέντε χρόνια από τότε, η Ρουμανία δεν έχει συνέλθει ακόμα...).
Και να σκεφτεί κανείς ότι, τότε, η Ρουμανία δεν ήταν μέλος του Ανατολικού Συνασπισμού. Τα 'χε σπάσει με τη Σοβιετική Ενωση, είχε φύγει απ' το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (το αντίπαλο δέος προς το ΝΑΤΟ) και ήταν η «αγαπημένη» της Δύσης. Σκεφτείτε και να μην ήταν...
* Η Αλλοπάρ είναι μια πανέμορφη σκυλίτσα, ελαφρώς αλλοπαρμένη, βέβαια, αλλά γενικά τρυφερούλα και μαζί αυστηρή αρχηγίνα αγέλης. Τι της ήρθε τώρα να θυμηθεί ιστορίες με τον Χότζα και τον Τσαουσέσκου στα... καλά καθούμενα; Τι να σας πω; Θα σας γελάσω. Ο,τι θυμάται χαίρεται αυτό το σκυλί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας