Γράμμα σ’ έναν (λογοτεχνικό) ήρωα
Ανθρωποι της γραφής (ποιητές, πεζογράφοι, κριτικοί, πανεπιστημιακοί) στέλνουν γράμμα στον αγαπημένο λογοτεχνικό τους ήρωα. Σύντομα επιστολικά κείμενα, διακειμενικά παίγνια, μεταιχμιακές αφηγήσεις στην κόψη επινοημένης πραγματικότητας και μυθοπλαστικής οικειότητας.
Αγαπητέ Γουίλιαμ
(ή, ακριβέστερα,)
Αγαπητέ Στόουνερ
Σου γράφω με την ελπίδα ότι η επικοινωνία μας θα με βοηθήσει να κατανοήσω περισσότερο τη δική μου ζωή, γιατί με τη δική σου νομίζω πως τα κατάφερες καλύτερα από ό,τι άφησες τους άλλους να πιστεύουν.
Δικαιολογημένα θα αναρωτηθείς μήπως είναι αργά τώρα να ψάχνω απαντήσεις, γράφοντάς σου τόσο καιρό μετά το τέλος. Πίστεψέ με όμως δεν θα το αποφάσιζα, αν δεν ήμουν σίγουρος ότι η σκέψη, το βλέμμα και η στάση σου δεν ακολούθησαν το τελευταίο σου κύτταρο στον θάνατο.
Πιστεύω ότι με κάποιον τρόπο υπάρχεις ακόμα. Ισως με τον ίδιο τρόπο που εξακολούθησες να ζεις μέσα στη σκέψη αυτών που κατάλαβαν με καθυστέρηση ότι δεν σε νίκησαν και διαπίστωσαν με οδύνη την ήττα τους αρκετό καιρό μετά την πρόσκαιρη επικράτησή τους.
Υπάρχεις μέσα σε αυτούς που δίδαξες -γιατί περισσότερο από όλα αγαπούσες να διδάσκεις- ότι η επιτυχία όπως και η αποτυχία αποκόπτεται από τη ζωή αυτού που την επιτυγχάνει και αποσυνδέεται από τον χρόνο.
Υπάρχεις ακόμα ανάμεσα σε αυτούς που πίστεψαν ότι το πάθος δεν τρέφεται από τη σιωπή. Τους ίδιους που άφησες να πιστεύουν πως ο φόβος σου μπροστά σε κάθε ρωγμή ήταν αδράνεια, ενώ την ίδια στιγμή έκρυβες με μαεστρία το γεγονός ότι η απουσία κυματισμών ήταν ο τρόπος σου να αντιστέκεσαι και η αποφυγή συγκρούσεων ήταν η δική σου επανάσταση.
Μετά από όλα αυτά, τολμώ να δηλώσω ότι έχεις τον θαυμασμό μου Στόουνερ. Τον θαυμασμό που γεννά η απορία μου για την επιμονή σου σε μια πορεία ζωής που αποδεικνύεται λανθασμένη. Τον θαυμασμό μου για κάθε στιγμή που σιώπησες, όταν η κραυγή ήταν η μοναδική σου επιλογή. Τον θαυμασμό μου για την παραμονή σου σε έναν έρωτα που σε απογοήτευε και τέλος τον θαυμασμό μου γιατί αρνούμενος την αγροτική ζωή, συνέχισες να καλλιεργείς με σκληρή δουλειά και υπομονή τις μέρες σου μέχρι την τελευταία.
Με εκτίμηση
Αναφέρεται στο μυθιστόρημα «Ο Στόουνερ» του John Williams (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, Gutenberg, 2017, Σελ. 409)
Ο Ν. Ιατρού πρωτοεμφανίστηκε με τη νουβέλα «Σκόνη στο πρόσωπο» (Ιωλκός, 2018).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας