Ανθρωποι της γραφής (ποιητές, πεζογράφοι, κριτικοί, πανεπιστημιακοί) στέλνουν γράμμα στον αγαπημένο λογοτεχνικό τους ήρωα. Σύντομα επιστολικά κείμενα, διακειμενικά παίγνια, μεταιχμιακές αφηγήσεις στην κόψη επινοημένης πραγματικότητας και μυθοπλαστικής οικειότητας.
Επιμέλεια: Μισέλ Φάις
Αγαπητή Μύτη,
Ξέρω πως έχεις στο ενεργητικό σου μια απόδραση. Ξέρω πως ανατρέποντας κάθε προηγούμενο στα ιστορικά των αποδράσεων, εσύ κατάφερες να κόψεις τα δεσμά που σε ένωναν με το πρόσωπο του «ιδιοκτήτη» σου, χωρίς να μεσολαβήσει το νυστέρι του χειρουργού. Χωρίς να σκιστεί το δέρμα ή να σπάσει το κόκαλο. Χωρίς να στάξει σταγόνα αίμα στο πάτωμα του κουρείου όπου εθεάθης τελευταία φορά πάνω στο πρόσωπο που μέχρι τώρα σε κουβαλούσε, χωρίς να ξέρει πως σε κουβαλά - όπως η γη δεν ξέρει πως κουβαλά ένα βουνό, όμως κάλλιστα μπορεί σ’ έναν σεισμό να ανοίξει και να το καταπιεί.
Ο σεισμός που άνοιξε τη δική μου γη ονομάζεται Βέρα. Είναι ξαδέλφη μου και στην αρχή του διηγήματος του Πένκοφ ετοιμάζομαι να τη ζητήσω σε γάμο. Βλέπεις τώρα γιατί πήρα το θάρρος να σου γράψω; Βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του ποταμού. Είμαι κι εγώ λογοτεχνικός ήρωας, παρότι η λέξη «ήρωας» ελάχιστα αποδίδει το φοβισμένο μεδούλι του χαρακτήρα μου, αυτό που τρεμούλιασε από ηδονή όταν η ξαδέλφη μου, παιδί ακόμα, μου έριξε μια μπουνιά συνθλίβοντας τη μύτη μου σαν μπισκότο.
Αυτό το ασπόνδυλο, ηττημένο ζώο στο κέντρο του προσώπου μου είναι η αιτία που μου έβγαλαν το παρατσούκλι «Μύτη». Πόσο θα επιθυμούσα να έσβηνα ετούτο το παραμορφωμένο κομμάτι κρέας απ’ τη μούρη μου!
Πόσο θα ήθελα να το αφαιρούσα με το ξυράφι που κατηγορήθηκε για την αποκοπή σου ή το άλλο, εκείνο με το οποίο έκοψε το αυτί του ο Βαν Γκοχ, μπήκε μετά σε έναν οίκο ανοχής και το πρόσφερε στην αγαπημένη του. Θαυμάζω τον Γκόγκολ που ως διά μαγείας σε ξαναεμφάνισε πάνω στο πρόσωπο του ήρωα, όπως ένα κουνέλι μέσα από το μανίκι. Στη δική μου περίπτωση η μύτη δεν γιατρεύτηκε ποτέ κι η Βέρα στο τέλος παντρεύτηκε άλλον.
Αγαπητή Μύτη, δίδαξε τα μαγικά της κωμωδίας στην τραγωδία του έρωτα. Μάθε μας να βγάζουμε το κεφάλι άθικτο απ’ τα σαγόνια της αγάπης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας