Ο ερχομός του καλοκαιριού κουβαλάει μονίμως κάτι από τον παιδικό ενθουσιασμό. Εναν ενθουσιασμό που μπορεί να θάφτηκε κάτω από τόνους σοβαρών συμπεριφορών, υποχρεώσεων, ματαιώσεων, οργανογραμμάτων και αιχμηρών πραγμάτων.
Οπως όμως κάθε τι το υπόγειο, έτσι και ο ενθουσιασμός σκάβει σιωπηλά προς τα μέσα. Και είναι ο πληθυντικός των καλοκαιριών αυτός που επιστρέφει συμπυκνωμένος σε ένα ακαθόριστο αίσθημα που μας κάνει να το αναμένουμε σαν απελευθέρωση από τον ενσαρκωμένο ρυθμό της ρουτίνας. Γιατί το καλοκαίρι είναι μια διακοπή που υπενθυμίζει, μια αλλαγή των όρων με τους οποίους υπάρχει ο χρόνος, ένας θρίαμβος του παρόντος πολιορκημένος από την κανονικότητα των ζωών μας.
Τα τελευταία καλοκαίρια λειτούργησαν ακόμα πιο έντονα προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν ήταν απλώς μια διακοπή ή μια ανάπαυλα. Πολύ περισσότερο είχαν αυτό τον χαρακτήρα του επείγοντος. Μια φυγή από τις παρανοϊκές χρονιές του εγκλεισμού και των περιορισμών. Μια παρατεταμένη στιγμή που θα σου επέτρεπε να ξεχαστείς και ίσως εκεί μέσα να έπιανες τον εαυτό σου ακόμα και να αισιοδοξεί.
Ναι, το γνωρίζουμε ότι τα προηγούμενα καλοκαίρια επιτράπηκαν αποκλειστικά για κυνικά οικονομικούς λόγους με την υπογραφή της πιο ανεύθυνης κυβέρνησης των τελευταίων αιώνων, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν σημαίνει πως δεν λειτούργησαν. Το καλοκαίρι είναι διαρκώς καλοκαίρι.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά φέτος το καλοκαίρι μοιάζει διαφορετικό. Πιο απειλητικό. Πιο αιχμηρό. Είναι ίσως η επιστροφή μας σε μια σχετική κανονικότητα που μας επιτρέπει να αντιληφθούμε πως υπάρχουν και άλλα προβλήματα πέρα από αυτό της πανδημίας. Είναι ίσως τα γεγονότα που φανερώνονται με τον αμείλικτο τρόπο του αντικειμενικού. Οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες στην Ευρώπη, οι διαδοχικές πυρκαγιές κατά μήκος της ηπείρου, οι θάνατοι από τη ζέστη σε μια σειρά από χώρες.
Είναι ίσως η δική μας μοίρα σε αυτόν τον ξεχασμένο από τον θεό τόπο με τα αλλεπάλληλα μέτωπα των πυρκαγιών, τις χαμένες περιουσίες και το βιασμένο περιβάλλον. Και μαζί με τη ναρκισσιστική ανικανότητα των ιθυνόντων, αυτή που συγχαίρει τον εαυτό της ακριβώς γι’ αυτά που δεν έκανε και αναζητά επιβεβαίωση αποκλειστικά στη διαστρέβλωση της πληροφορίας αδιαφορώντας για τη στάχτη των γεγονότων.
Η επιθετική ζέστη, η απότομη δικτατορία του υδραργύρου, ο παραλυτικός καύσωνας δεν θυμίζουν πια μια απλή εποχική μεταβολή. Είναι εικόνα και μαζί στιγμιαίο βίωμα ενός κόσμου που αλλάζει απότομα. Είναι η ασφυξία ενός κόσμου που βαδίζει προς τα κάπου που δεν γνωρίζουμε. Είναι η γενικευμένη αίσθηση πως κάτι έχει πάει πολύ λάθος.
Και η ταυτόχρονη ανησυχία πως είναι ίσως πολύ αργά για να το αλλάξουμε. Είναι η θέαση ενός συλλογικού σφάλματος που μοιάζει ικανό να αφανίσει σε πρωτόγνωρη κλίμακα. Είναι, ίσως, η αρχή της μεγάλης υπαρξιακής περιπέτειας του είδους μας.
Ολα αυτά ακούγονται συχνά κάπως πομπώδη. Το πρόβλημα είναι πως δυστυχώς δεν είναι. Είναι απλώς μια πρόχειρη μετάφραση των αριθμών. Το καλοκαίρι υπάρχει πια ως απειλή. Και κάθε χρόνο θα είναι μια απειλή ακόμα πιο έντονη. Από περίοδος απόλαυσης μετατρέπεται σε περίοδο όπου η καταστροφή θα βαθαίνει όλο και περισσότερο και -απ’ όσο όλα δείχνουν- με ταχύτητα που δεν έχουμε υπολογίσει.
Σύντομα το καλοκαίρι θα ταυτιστεί με τις διαδικασίες της καταστροφής. Την απόλυτη υπερθέρμανση, τις διαδοχικές πυρκαγιές, την ασφυξία, την ερημοποίηση. Το καλοκαίρι μεταμορφώνεται σε απειλή προς τους ανθρώπους.
Και το φως επιστρέφει. Αυτήν τη φορά ως καταστροφή.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας