Το αλφαβητάρι του πηλού

Ο πολιτισμός αποτελούσε έναν από τους βασικούς άξονες της πολιτικής του αείμνηστου Δημήτρη Μπέη. Ετσι, επί δημαρχίας του, δημιουργήθηκαν προγράμματα ξυλογλυπτικής, υφαντικής και κεραμικής, με σκοπό να έρθουν σε επαφή οι Αθηναίοι με τις παραδοσιακές τέχνες του τόπου μας. Στο πέρασμα του χρόνου, όμως, μόνο το εργαστήριο κεραμικής άντεξε και εξακολουθεί να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μικρών και… μεγαλύτερων.

Τι είναι αυτό όμως που έχει ο πηλός, ώστε να ασκεί τόση γοητεία σε άτομα όλων των ηλικιών; «Διότι ο πηλός δίνει τόσο άμεσα και χειροπιαστά το αντικείμενο της προσπάθειας όσο κανένα άλλο υλικό» θα πει η καλλιτέχνις και δασκάλα της κεραμικής τέχνης στο Κέντρου Πηλού, κυρία Λίνα Στάθη. Πράγματι, όσοι έχουν έρθει σε επαφή με τον πηλό γνωρίζουν πόσο «ανατρεπτικά» δημιουργικός είναι. Εκεί που νομίζεις ότι απέτυχες, αρκεί να αναποδογυρίσεις το λάθος σου ή να το τσαλακώσεις για να το καταστρέψεις και να βρεθείς μπροστά σε ένα έργο εκπληκτικά ανώτερο των αρχικών προσδοκιών σου.

Οπως τότε που ήμαστε μικροί και παίζαμε ώρες ατελείωτες με την πλαστελίνη και δεν μας απογοήτευε ποτέ. Είναι άραγε οι μνήμες αυτές της παιδικής μας ηλικίας που μας ωθούν και ως ενήλικες να ασχοληθούμε με τον πηλό ή είναι αυτή καθεαυτή «η μνήμη του πλάσματος», η χαραγμένη στα γονίδια των ανθρώπων από τη στιγμή που το χώμα πλαθόταν ανάμεσα στις χούφτες του Θεού και η εμφύσηση της θεϊκής πνοής όριζε τη δημιουργικότητα ως λόγο της ύπαρξής του;

Αν μάθεις το αλφαβητάρι της κεραμικής, όπως τεχνηέντως το διδάσκει η κυρία Λίνα Στάθη, σαφώς μπορείς να δώσεις απαντήσεις σε καλλιτεχνικές και υπαρξιακές αναζητήσεις και -γιατί όχι;- να βρεις το επάγγελμα που σου ταιριάζει, πραγματοποιώντας τα προσωπικά σου «ποιήματα» και οργανώνοντας τον δικό σου εργαστηριακό χώρο. Αλλωστε η κεραμική τέχνη, όπως αποδεικνύει και το ναυάγιο των Αντικυθήρων, ήταν ανέκαθεν σημαντικός πόρος της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχει κρατική Σχολή Κεραμικής. Οι γνώσεις όμως που αποκομίζει κάποιος στο Κέντρο Πηλού, αν και η κεραμική έχει άπειρες εφαρμογές οι οποίες δεν εξαντλούνται εντός των ορίων ενός εργαστηρίου που λειτουργεί στο πλαίσιο της δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, είναι ένα σημαντικό εφόδιο για να βρει κανείς τους δρόμους που θα οδηγήσουν στην κατάκτηση της τέχνης του πηλού και μιας βιώσιμης επαγγελματικής καριέρας.

Αν ανήκεις σε εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων που δεν φοβάται να λερωθεί, που έχει υπομονή και επιμονή αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη για την τέχνη του πηλού, τότε, ναι, έχεις όλα τα χαρακτηριστικά για να διαπρέψεις. Γιατί, για να δημιουργήσεις κάτι από πηλό, είτε αυτό είναι μια απλή κούπα για να ξεδιψάσεις τα χείλη σου είτε μια φόρμα για να ξεκουράσεις την ψυχή σου, χρειάζονται τα τέσσερα κοσμογονικά στοιχεία: ο αέρας, το νερό, το χώμα της γης και η φωτιά. Αυτά τα έχεις, χρειάζεται όμως να έχεις και το πέμπτο στοιχείο, που δεν είναι άλλο από την αγάπη.

Στο Κέντρο Πηλού, μικροί και μεγάλοι έχουν την ευκαιρία να βιώσουν τη χαρά της δημιουργίας, μαθαίνοντας με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή τις βασικές αρχές της κεραμικής τέχνης. Καταθέτοντας την εμπειρία της για τα μικρά παιδιά, η κ. Λίνα Στάθη θα πει: «Το να μοιράζεις πηλό σε παιδιά είναι σαν να μοιράζεις ψωμί σε πεινασμένους! Κι αν η φράση αυτή, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, σοκάρει, μην ξεχνάμε πως το μέλλον του κόσμου είναι ο πηλός στα χέρια των παιδιών μας. Ας τα διδάξουμε πώς να το(ν) πλάσουν, έτσι ώστε κανείς να μην πεινά, ούτε για ψωμί ούτε για ελεύθερη δημιουργική έκφραση».