Κοντέινερ

Πρόσφατα αποκαλύφθηκε από την «Εφ.Συν.» (για να ευλογήσουμε και λίγο τα γένια μας...) πως η τιμημένη μας πατρίδα απέστειλε 250 κοντέινερ με πυρομαχικά στην Ουκρανία, τα οποία φορτώθηκαν από αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σε ρουμανικά τρένα.... Η αμήχανη «διάψευση», εντός πολλών εισαγωγικών, του κ. Δένδια που επακολούθησε, μάλλον επιβεβαίωσε του λόγου το ασφαλές – η Ελλάδα, παραμένουσα ανυποχώρητα στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας», παίρνει, έστω και εμμέσως, ενεργό μέρος στον ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσικής Ομοσπονδίας, που διεξάγεται στο έδαφος της Ουκρανίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οπότε, η λέξη-κλειδί είναι το «κοντέινερ» (αγγλ.container) που αποδίδεται ως «εμπορευματοκιβώτιο». Το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας ορίζει τη λέξη ως «μεγάλο κιβώτιο συσκευασίας με μεταλλική ενίσχυση, για την ασφαλή φύλαξη και μεταφορά εμπορευμάτων. Τα μεγαλύτερα από αυτά χρησιμοποιούνται μερικές φορές για την προσωρινή διαμονή σεισμοπαθών, πλημμυροπαθών κ.λπ.», καταλήγει το Λεξικό, αλλά ο ορισμός είναι κάπως εσφαλμένος και ελλιπής.

Εκτός του ότι τα εμπορευματοκιβώτια χρησιμοποιούνται με κάποιες τροποποιήσεις και ως γραφεία (η τιμή ενός κοντέινερ κυμαίνεται από 1.300 ευρώ το μεταχειρισμένο μέχρι 35.000 το καινούργιο), δεν έχουν «μεταλλική ενίσχυση», αλλά είναι εξ ολοκλήρου μεταλλικά, από αλουμίνιο ή σίδηρο, και αποτελούν πλέον τον γενικευμένο και τυποποιημένο τρόπο μεταφοράς όλων των φορτίων, εκτός από τα χύδην φορτία, όπως είναι τα δημητριακά, τα μεταλλεύματα, τα υγρά και τα αέρια. Ενα κοντέινερ μπορεί να περιέχει οτιδήποτε: από όπλα και πυρομαχικά, καλή ώρα, σαν κι αυτά που στέλνουμε με τις ευχές μας στην Ουκρανία εξαγριώνοντας τους Ρώσους, μέχρι τα φτηνά κινεζικά είδη ή τα πανάκριβα, όπως η οικοσκευή των βασιλικών ανακτόρων του Τατοΐου (πίνακες, αρχαιότητες, κοσμήματα και εικόνες ανεκτίμητης αξίας) που φορτώθηκε σε εννιά εμπορευματοκιβώτια και φυγαδεύτηκε από τη χώρα το 1992, προς όφελος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη...

Τα κοντέινερ φορτώνονται σε εμπορικές αμαξοστοιχίες, φορτηγά αυτοκίνητα και βέβαια σε ειδικά πλοία, τα «εμπορευματοκιβωτιοφόρα» ή «container ships», όπως ονομάζονται διεθνώς, που μεταφέρουν το 90% όλων των μη χύδην φορτίων στον κόσμο. Για την εξυπηρέτηση αυτών των πλοίων κάθε μεγάλο λιμάνι, όπως ο Πειραιάς, διαθέτει ειδικές εγκαταστάσεις, τα container terminals, ή «σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων». Να πούμε πως ο πειραιώτικος αργκοτικός όρος για τα εμπορευματοκιβώτια είναι η «κοντέινα», θηλυκού γένους (πληθυντικός «οι κοντέινες»), ένας λιμανίσιος νεολογισμός, με ελληνοποίηση του container. Με την ίδια λογική, οι φύλακες των παροπλισμένων πλοίων ονομάζονται στο λιμάνι «βατσιμάνηδες», από το αγγλικό «watchman» (γουότσμαν).

Ο εφευρέτης του εμπορευματοκιβωτίου ήταν ο Αμερικανός Μάλκολμ Μακλίν, ιδιοκτήτης μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες φορτηγών, που πατεντάρισε την εφεύρεσή του το 1956. Η εφεύρεση του Μακλίν αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένη, μια και πολλά εκατομμύρια κοντέινερ διακινούνται παγκοσμίως κάθε χρόνο, με κάθε μέσο. Το πρώτο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων ήταν το Ideal X, αμερικανικής σημαίας και πλοιοκτησίας, ένα μετασκευασμένο τάνκερ με δυνατότητα μεταφοράς 58 κοντέινερ. Σήμερα, το μεγαλύτερο container ship είναι το MSC-Irina, με σημαία Λιβερίας, ένας λεβιάθαν των θαλασσών, που μπορεί να μεταφέρει 24.346 εμπορευματοκιβώτια!

Ευνόητο είναι πως ένα μεγάλο μέρος του πολεμικού υλικού που διακινείται παγκοσμίως, έχει φορτωθεί και μεταφερθεί σε κοντέινερ, όπως τα πυρομαχικά που στέλνουμε στην Ουκρανία, τα οποία εάν δεν χρησιμοποιηθούν για την άμυνα του πατρίου ουκρανικού εδάφους, μπορεί και να πουληθούν κοψοχρονιά στη διεθνή μαύρη αγορά των όπλων...